Page 167 - ตามรอยพระศาสดา
P. 167

166


          พระพุทธองค์  ครั้นใกล้จะเข้าเขตบ้าน  ก็ส่งบาตรถวาย  เมื่อพระพุทธองค์กลับ

          จากบิณฑบาตก็คอยรับบาตรน�าไปวางไว้ ณ สถานที่ที่พระพุทธองค์ประทับ
          แล้วท�าข้อวัตรปฏิบัติ เช่น เด็ดใบไม้มาพัดวีพระพุทธองค์ เวลากลางคืนก็
          คอยถวายความอารักขา โดยเดินไปรอบ ๆ ที่ประทับจนสว่าง เมื่อสว่างแล้ว

          ก็ถวายน�้าสรงพระพักตร์  น�้าบ้วนพระโอษฐ์ ไม้ส�าหรับช�าระพระทนต์

                 ในเวลาจะสรงน�้า  พญาช้างจะเอางวงขนไม้มาสีกัน ให้เกิดเป็นไฟ
          ท�าให้ไฟลุกโพลง  ท�าก้อนหินในที่นั้นให้ร้อน แล้วใช้ไม้กลิ้งก้อนหินนั้นลงไป

          ในแอ่งน�้า  รู้ว่า น�้าร้อนแล้ว จึงเข้าไปยืนอยู่ พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงทราบว่า
          ช้างจะให้เราสรงน�้า  จึงเสด็จไป ช้างปาริไลยก์ได้ปฏิบัติต่อพระพุทธองค์
          เช่นนี้เป็นประจ�ามิได้ขาด ตลอดพรรษา

                 วานรตัวหนึ่ง  เห็นช้างปาริไลยก์อุปัฏฐากพระพุทธองค์  คิดว่าเรา

          ควรกระท�ากิจสักอย่างหนึ่งถวายบ้าง ต่อมา  วานรนั้นเห็นรวงผึ้งซึ่งไม่มีตัวผึ้ง
          ที่กิ่งไม้แห่งหนึ่ง จึงหักกิ่งไม้นั้น แล้วเด็ดใบไม้ใหญ่ใบหนึ่ง วางรวงผึ้งบน

          ใบไม้นั้น น�าเข้าไปน้อมถวายแด่พระบรมศาสดา พระพุทธองค์ทรงรับแล้ว
          ประทับนิ่งเฉยอยู่ วานรจึงเข้ามาจับรวงผึ้งพลิกดู เห็นมีตัวอ่อนอยู่ภายใน
          จึงน�าตัวอ่อนออกจนหมด แล้วน้อมถวายอีกวาระหนึ่ง พระบรมศาสดา

          ทรงรับแล้วเสวย

                 วานรดีใจ ขณะกระโดดโลดเต้นอยู่บนต้นไม้  กิ่งไม้หักตกลงมาถูก
          ตอไม้เสียบถึงตาย  ด้วยจิตเลื่อมใสในพระพุทธองค์ได้ไปบังเกิดในดาวดึงส์

          พิภพ  มีนางอัปสรพันหนึ่งเป็นบริวาร










                                  ตามรอยพระศาสดา
   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172