Page 131 - 25620605121318noศธ 021028614file02_2
P. 131
ข้อเสนอแนะส าหรับผู้จัดการเรียนรู้
1. ผู้จัดการเรียนรู้สามารถปรับเปลี่ยนกลุ่มเพื่อวาดภาพตามความเหมาะสม เช่น ในกรณีที่มี
จ านวนผู้เรียนต่ ากว่า 25 คน ให้แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ “กลุ่มชาย” 1 กลุ่ม และ “กลุ่มหญิง” 1 กลุ่ม แต่ละกลุ่ม
วาดภาพความแตกต่างในทุกช่วงวัย หรือในกรณีที่ผู้เรียนมีวัยแตกต่างกันมาก ให้แบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม
ตามวัยของผู้เรียน แล้ววาดภาพแสดงลักษณะตามช่วงวัยของกลุ่มตนเอง โดยวาดทั้งภาพชายและหญิง
2. การให้เวลาส าหรับการวาดภาพ ผู้จัดการเรียนรู้ต้องดูระยะเวลาที่เหมาะสม เพื่อให้สามารถ
แลกเปลี่ยนเพื่อสะท้อนถึงอิทธิพลการเลี้ยงดูต่อเพศชายและเพศหญิงที่ไม่เหมือนกัน ซึ่งเป็นประเด็นส าคัญ
ของกิจกรรมวงจรชีวิต
ข้อสรุปส าคัญจากการจัดกิจกรรม
1. เรื่องเพศเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตมนุษย์ และมีพัฒนาการในแต่ละช่วงวัยทั้งทางร่างกายและจิตใจ
2. เรื่องเพศวิถี (sexuality) คือเรื่องราวที่เกี่ยวกับตัวตนของมนุษย์ที่มีหลายมิติ เช่น ทัศนคติ
พฤติกรรม ความเชื่อ อารมณ์ บุคลิกภาพ รสนิยม ความสัมพันธ์ การแสดงออก กระบวนการหล่อหลอม
ทางสังคม รวมทั้งสรีระ และความพึงพอใจทางเพศ
3. เพศหญิงและเพศชาย มีพัฒนาการทางเพศที่เหมือนกัน เช่น สนใจคนพิเศษ มีความรัก
มีอารมณ์เพศ อกหัก เหมือนกัน เพียงแต่อาจจะแตกต่างกันในแง่ของสรีระ เช่น รูปร่าง การมีประจ าเดือน
การมีอสุจิ แต่กลับมีการรับรู้เรื่องเพศที่แตกต่างกัน ซึ่งเกิดจากกระบวนการปลูกฝังหล่อหลอม
จากครอบครัวและสภาพสังคม การให้คุณค่าที่แตกต่างกันไป ท าให้เกิดความเชื่อ ทัศนคติและค่านิยม
เกี่ยวกับเรื่องเพศที่แตกต่างกันไปในชายและหญิง ส่งผลต่อการด าเนินชีวิตทางเพศของระดับบุคคล
4. บรรทัดฐานเรื่องเพศในสังคมโดยทั่วไปปฏิบัติต่อหญิงและชายที่แตกต่างกัน และยังละเลย
ต่อเพศทางเลือกหรือตีตราต่อเพศทางเลือกว่าผิดปกติ ส่งผลให้เกิดการเลือกปฏิบัติ ความไม่เท่าเทียม
และเกิดผลกระทบที่ตามมาในการด าเนินชีวิต เช่น โอกาสการเรียนรู้และเข้าถึงข้อมูลเรื่องเพศที่รอบด้าน
การมีส่วนร่วมในการก าหนดและตัดสินใจในความสัมพันธ์ การเกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพทางเพศ
และการเข้าถึงบริการรักษาป้องกัน ความสามารถในการเลือกทางป้องกันตนเองให้ปลอดภัย เป็นต้น
5. การเรียนรู้เรื่องเพศจึงเหมือนเรื่องอื่น ๆ ที่ทุกเพศต้องได้รับการเรียนรู้ ทั้งเป็นการเรียนรู้ตลอดชีวิต
การเรียนรู้เรื่องเพศวิถีจึงไม่ใช่เรื่องแปลกหรือน่าอาย แต่เป็นการได้เรียนรู้เรื่องเพศวิถีของตนเอง
ให้สอดคล้องกับการเติบโตและพัฒนาการในแต่ละช่วงวัย ไม่ควรเป็นการเรียนรู้โดยการลองผิดลองถูกเอง
ตามสัญชาติญาณโดยไม่เท่าทันปัจจัยต่าง ๆ ที่จะส่งผลต่อสุขภาวะทางเพศได้
หมายเหตุ :
ให้ผู้จัดการเรียนรู้ศึกษาใบความรู้ที่ 6 หรือจากแหล่งความรู้อื่นที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาวัตถุประสงค์
127
