Page 30 - เจ้าชายน้อยLittlePrince
P. 30
: : Chapter 13 : :
ดาวดวงที่สี่เปนดาวของนักธุรกิจ
ชายคนนี้ยุงจนไมมีเวลาแมแตจะเงยหนามองเจาชายนอย
" อรุณสวัสดิ์ " เจาชายนอยทัก บุหรี่คุณหมดมวนแลวนะ "
"สามกับสองเปนหา หากับเจ็ดเปนสิบสอง สิบสองกับสามเปนสิบหา อรุณสวัสดิ์ สิบหากับเจ็ดเปน
ยี่สิบสอง ยี่สิบสองกับหกเปนยี่สิบแปด ไมมีเวลาจุดมันขึ้นมาใหมแลว ยี่สิบหกกับหาเปนสามสิบเอ็ด
เฮอ ทั้งหมดก็หารอยเอ็ดลานหกแสนสองหมื่นสองพันเจ็ดรอยสามสิบเอ็ด "
" หารอยลานอะไรหรือ "
" วาอยางไรนะ เธอยังไมไปอีกหรือนี่ หารอยลาน ...ฉันก็ไมรูเหมือนกัน ฉันมีงานมากจริงๆ ฉันเปน
คนเอาการเอางาน ไมใชคนสนุกอยูกับเรื่องไรสาระหรอก สองกับหากับเจ็ด ..."
" หารอยเอ็ดลานอะไรละ " เจาชายนอยไมเคยทิ้งคําถามที่ตั้งไวเลย นักธุรกิจเงยหนาขึ้น
" หาสิบสี่ปที่ฉันอยูบนดาวดวงนี้ฉันถูกรบกวนสามครั้ง ครั้งแรกเมื่อยี่สิบสองปที่แลว โดยแมลงภูตัว
หนึ่ง พระเจาเทานั้นที่รูวามันบินมาจากไหน มันทําเสียงดังอยางรายกาจ จนฉันบวกเลขผิดถึงสี่แหง
ครั้งที่สองเมื่อสิบเอ็ดปกอน โดยการจูโจมของโรคไขขออักเสบ ฉันขาดการออกกําลัง ไมมีเวลา
แมแตจะไปเดินเลน ฉันเปนคนคร่ําเครงกับงานมาก และครั้งที่สาม ก็นี่อยางไรละ ฉันกําลังพูดวา หา
รอยเอ็ดลาน ..."
" ลานอะไร "
นักธุรกิจเริ่มจะเขาใจแลวา เขาจะไมไดพบกับความสงบอีกแลว
" ลานๆ ของอะไรบางอยางที่เรามักจะเห็นในทองฟา "
" แมลงวันหรือ "
" ไมใช เปนของเล็กๆ ที่เปลงแสงเปนประกาย "
" หรือวาเปนผึ้ง "