Page 4 - วรรณกรรมมัธยม
P. 4
ปฐมบท เล่ำเรื่องเมืองรังสิต
เมื่อวัยเยาว์นักเรียนทุกคนจะได้เรียนและอ่านหนังสือ ท้องถิ่นของเรา ผู้เขียนเมื่อตอน
เรียนก็คิดเพียงว่าเพื่อให้มีความรู้หรือเพราะเป็นหน้าที่ที่ต้องอ่านเพื่อเตรียมการไว้เพื่อสอบเท่านั้น
กว่า 30 ปี ที่ได้มาเป็นครูในโรงเรียนเขตเทศบาลนครรังสิต จังหวัดปทุมธานี ได้มีโอกาสสอนนักเรียนใน
รายวิชาวรรณกรรมท้องถิ่น ซึ่งเป็นวิชาที่นักเรียนจะได้เรียนรู้ถึงวรรณกรรม ขนบธรรมเนียมประเพณีและ
ศิลปวัฒนธรรม ชีวิตความเป็นอยู่ และวิวัฒนาการของคนในแต่ละภาค เช่นภาคกลาง ภาคเหนือ ภาคใต้
และภาคตะวันออกเฉียงเหนือในฐานะที่เราเป็นคนไทย ครูก็จะสอดแทรกเนื้อหาความเป็นมาบุคคลส าคัญ
และวิวัฒนาการของนครรังสิตตั้งแต่อดีตสู่ปัจจุบัน เพื่อให้นักเรียนได้มีโอกาสที่จะเป็นส่วนหนึ่งในการ
อนุรักษ์หรือสานต่อไปยังคนรุ่นหลัง ข้าพเจ้าในฐานะครูผู้สอนได้มีโอกาสร่วมกิจกรรมกับเทศบาลนครรังสิต
ทั้งน านักเรียนเข้าร่วมงานส่งเสริมวัฒนธรรมต่างๆ ที่เทศบาลนครรังสิตได้จัดขึ้นเป็นประเพณีของภาค และ
ประเพณีของท้องถิ่น นักเรียนไม่ว่าจะเกิดที่รังสิต ธัญบุรี ปทุมธานี หรืออพยพย้ายถิ่นฐานมาอยู่ที่นี่
การใช้ชีวิตตั้งแต่เริ่มเกิดที่โรงพยาบาลหรือสาธารณสุข การแจ้งเกิดที่ส านักงานเทศบาลนครรังสิต การเรียน
ในโรงเรียนที่ทางเทศบาลนครรังสิตจัดให้ ตั้งแต่ก่อนวัยเรียนจนกระทั่งจบการศึกษาภาคบังคับ และ
การศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา ตลอดถึงการประกอบอาชีพใช้ชีวิตอยู่ในรังสิตบางคนจะพูดได้เลยว่าตั้งแต่
เกิดจนตายก็ที่นี่ จึงมีความจ าเป็นอย่างยิ่งที่นักเรียนทุกคนจะต้องมีองค์ความรู้ในท้องถิ่นของเรา ส านึก
ในบ้านเกิดของเรา เข้ามามีส่วนร่วมช่วยกันในการพัฒนาได้ทั้งทางตรงและทางอ้อม เพื่อให้เราได้ท าหน้าที่
เป็นพลเมืองที่ดีภาคภูมิใจในท้องถิ่นนครรังสิตของเราทุกคน
หนังสือ “นครรังสิตของเรา” เกิดจากความตั้งใจของนายกเทศมนตรีนครรังสิต และ
ทีมงานที่ตั้งใจให้นักเรียน และชาวรังสิตทุกคนได้ศึกษา คณะผู้จัดท าได้เขียนขึ้นจากข้อมูลของหนังสือ
“เรื่องราวประวัติศาสตร์และความทรงจ าที่ทรงคุณค่านครรังสิตของเรา” และจากประสบการณ์จริงใน
ด้านการจัดการเรียนการสอน ผ่านบทสนทนาจากตัวละครที่มีชีวิตทั้งครูและนักเรียน
ขอขอบคุณเทศบาลนครรังสิต ที่ได้เห็นความส าคัญของการศึกษาโดยเฉพาะเรื่องการ
ส่งเสริมการรักการอ่านให้เยาวชนในท้องถิ่นได้มีโอกาสศึกษาหาความรู้เป็นทรัพยากรมนุษย์ที่มีค่าสามารถ
ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับ “นครรังสิตของเราทุกคน”
4