Page 333 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 333
ให้คงที่ตลอด “ยัสมา จะ โข ภิกขะเว รูปัง อะนัตตา” เพราะเหตุใด ท่านบอกว่า เพราะเหตุใด
ร่างกายนี้จึงเป็นอนัตตาเล่า “ตัสมา รูปัง อาพาธายะ สังวัตตะติ” ก็เพราะว่าร่างกายนี้มันไม่คงทน
ู่
มันมีการเปลี่ยนแปลงอยตลอดเวลา เอ้า ลองคิดดูสิตั้งแต่ศีรษะถึงเท้า ส่วนใดที่คงที่ มีส่วนใดคงที่
่
ไม่เปลี่ยนแปลงเลย นี่แหละ ท่านจึงบอกว่ามันเป็นไปตามอาพาธคือการเจ็บปวย “นะ จะ ลัพภะติ
รูเป” เราจะไม่ได้ตามความปรารถนา หมายความว่าเราจะไม่ได้ร่างกายนี้ให้มันคงทนตลอดไป
้
ความหล่อก็หล่อตลอดไป ความสวยก็สวยตลอดไป ฟันก็อย่าโยกอย่าคลอน ตาก็อย่าฝาอย่าฟาง หู
ก็อย่าตึง ทุกอย่างเราปรารถนาให้เป็นอย่างนั้น แต่มันไม่เป็นไป “เอวัง เม รูปัง โหตุ เอวัง เม รูปัง
มาอะโหสีติ” เราจะไม่ได้ดังที่เราปรารถนาเลย อันนี้คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ก็เป็น
ในทำนองเดียวกัน
พระพุทธเจ้าตรัสอย่างนี้ แล้วปัญจวัคคีย์ก็มีตาในใช่ไหม มีตาในก็เหมือนกล้องเอ็กซเรย์ ปอด
ก็อย่างนี้ ตับก็อย่างนี้ มันเป็นยังไงส่วนใดที่มันคงที่ ปัญจวัคคีย์ โอ้ เป็นอย่างนี้ โอ้ ความรู้สึกเป็น
อย่างนี้ สัญญาเป็นอย่างนี้ จนกระทั่งมาถึง ท่านก็ตรัสถามว่า “ตัง กิง มัญญะถะ ภิกขะเว รูปัง นิจ
จา วา อะนิจจา วาติ” เพราะฉะนั้น รูปนี้เที่ยงหรือไม่เที่ยง หมายความวาร่างกายนี้คงทนหรือว่าไม่
่
คงทน ไม่คงทนพระเจ้าค่ะ “อนิจจัง ภันเต” คือ ไม่คงทนถาวร “ยัมปะนานิจจัง ทุกขัง วา ตัง สุขัง
วาติ” ถ้ามันไม่คงทนถาวรนี่ มันเป็นสุขหรือเป็นทุกข์ ปัญจวัคคีย์ก็ตอบว่า “ทุกขัง ภันเต” เป็นทุกข์
พระเจ้าข้า เพราะว่ามันทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ “ยัมปะนานิจจัง ทุกขัง วิปะริณามะธัมมัง” ก็คือ
สิ่งใดมีการแปรปรวนเป็นธรรมดา สิ่งนั้นควรหรือที่จะยึดมั่นถือมั่นว่าเป็นตัวตนของเรา ปัญจวัคคีย ์
ุ
ก็ตอบว่า ไม่ควรพระเจ้าข้า แล้วก็ร่ายไปจนจบ ในที่สุดปัญจวัคคีย์ก็บรรลเป็นพระอรหันต์ เกิดการ
ั
เบื่อหน่ายในรูป เกิดการไม่สงสัยในเวทนา สัญญา สงขาร วิญญาณ อีกต่อไป
นี่เรียกว่าทรงแสดงอนัตตลักขณสูตรจบ ปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ ก็ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ สาธุ สาธ ุ
สาธุ อนุโมทามิ
๓๓๓