Page 345 - ธรรมะบรรยาย2564

“เอ้อ เอาผ้าจีวรมาให้ เห็นเณรจีวรเก่า ๆ ไม่มีจีวรใช่ไหม” “ครับผม มีจีวรผืนเดียว” “เออนั่นละ ดี

แล้ว” ทีนี้ท่านมาตั้งแต่เช้า ตอนเย็น ๆ ท่านก็กลับได้ สมัยนั้นก็บินกลับได้ พระอาจารย์หลวงพ่อ

ท่านก็บอกว่า “เณรต้องตั้งใจเรียน พยายามเรียนให้เยอะ ๆ ไว้ ต่อภาคหน้าจะได้ช่วยงานหลวงพ่อ”

ท่านว่าอย่างนี้ โอ้ พระอาจารย์เป็นสามเณรก็ดีใจ อยู่ที่นี่เกือบ ๒ ปี อยู่ที่นี่ ท่านก็พาปลูกต้นไม้ มี

ต้นลำไย มีต้นเงาะ มีต้นลิ้นจี่ ตอนนั้นมันเป็นที่ป่าสงวน เขาถวายแล้วก็ไม่มีต้นที่เป็นผลไม้ ท่านก็

เลยพาปลูกกล้วย ปลูกมะละกอ ปลูกเงาะ แล้วก็ปลูกต้นมะพร้าวสมัยนั้น แต่ปลูกแล้วไม่มีใครดูแล

รักษามันก็ตายไปบ้าง

เพราะฉะนั้น เจ้าประคุณสมเด็จพระญาณวชิโรดม ท่านก็รักสามเณร จากนั้นท่านก็มาเลี้ยง

ิ
อาหารพระเณรอยู่บ่อย ๆ ตอนนั้นโยมน้อย อยู่ในบรเวณนี้มีคนน้อย ท่านก็ให้ค่าอาหารให้แก่เณรนี่
ไปให้โยมทำกับข้าว สมัยก่อนบิณฑบาตอยู่โน้น นั่งรถจากน้ำตกแม่กลางไปบิณฑบาตที่อำเภอ

จอมทอง คนแถว ๆ นี้มีไม่เยอะ พระเณรมีอยู่ประมาณ ๓๕ รูป พออาจารย์ได้อยู่ที่นี่ ๑ ปี เขาก็เลย

่
ให้พระอาจารย์นี่เป็นหัวหน้าเณรอยู่ที่นี่ หรือวาเป็นประธานสามเณร พรุ่งนี้ค่อยฟังต่อก็แล้วกัน
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

๓๔๕