Page 348 - ธรรมะบรรยาย2564

ก็ขอให้ทุกท่านได้ทราบไว้ว่าการทำบุญอุทิศให้นี้ มันมีผลจริง แล้วก็ไม่ต้องรอให้ญาติพี่น้องที่

ยังมีชีวิตอยู่อุทิศบุญให้เราไปนะเราทำไว้ก่อน อย่างที่วัดเทพเจติยาจารย์นี่ พาท่านทั้งหลายสวด

มนต์ทุกวัน ๆ ท่านทั้งหลายก็ไปชวนกันเข้ามานะ ชวนกันมาสวดมนต์ อย่าไปหวังคนอื่น อย่าไปหวัง

พี่ หวังน้อง หวังสามี หวังภรรยาหรือหวังใคร ๆ ต้องทำเอาเองก่อน ทำให้มันได้เต็มที่ เราจะได้ไม่

คาดหวังกับญาติพี่น้องที่มีชีวิตอยู่ ถ้าเราไปแล้วก็ให้มันพร้อมมีเสบียงบุญพร้อม สวดมนต์เราก็ได้

สวดแล้ว นั่งสมาธิเราก็ได้นั่งแล้ว เดินจงกรมเราก็ได้ทำแล้ว อย่างนี้ ทำบุญให้ทานเราก็ทำแล้ว สร้าง

้
วัดสร้างโรงเรียน สรางถนนหนทาง หรือว่าบริจาคสิ่งของให้แก่ผู้ที่ป่วยโควิด เราก็ทำแล้วอย่างนี้
ื่
ต้องคิดอย่างนี้ ทำไว้ก่อน สะสมเสบียงบุญไว้ก่อน เพอให้เป็นเสบียงบุญให้แก่เราข้ามภพข้ามชาติ
ต่อไปนี้ก็เป็นการสวดพระปริตร การสวดพระปริตรนี้ก็เป็นเรื่องราวของอายุวัฑฒนกุมาร เขา

เป็นคนที่เกิดมา พ่อของเขาเป็นนักบวช ก็คือเป็นฤาษีแต่ตระกูลของเขาเป็นตระกูลร่ำรวยก็เที่ยว

สนุกสนานเพลิดเพลินอยู่ในความเป็นมนุษย์นี่ ๔๐ กว่าปีก็เลยเกิดความเบื่อหน่าย พอเบื่อหน่ายก็

ไปเป็นฤาษี ๒ คนนะ เป็นเพื่อนกันพอไปบวชแล้ว คนหนึ่งทนไม่ไหว นั่งสมาธิแล้ว เดินจงกรมก็แล้ว

ไม่เห็นเกิดมรรคเกิดผลอะไรเลย ทำเหมือนเดิม สวดมนต์ก็สวดเหมือนเดิม นั่งสมาธิก็นั่งเหมือนเดิม

เดินจงกรมก็เดินเหมือนเดิม ทำเก่า ๆ นี่ละทำเหมือนเดิมนี่ละ เลยเบื่อ โอ ไม่เห็นได้อะไรเลย เดิน

กลับไปกลับมาเดินกลับไปกลับมา วันไหนก็หายใจเข้า วันไหนก็หายใจออก หายใจเข้าหายใจออกก็

เกิดความเบื่อหน่าย โอ ไม่เห็นก้าวหน้าอะไรเลย “โอ้ว ไม่ไหวแล้วเพื่อนเอ๊ย ฉันทำมาปีสองปีแล้ว

เพื่อนก็พาเดินจงกรมพานั่งสมาธิ ก็เหมือนเดิมทุกอย่าง ตอนเช้าก็มาสวดมนต์ ตอนเย็นก็สวดมนต์

ฉันคิดว่ามันไม่ได้อะไรเสียเวลา” เพื่อนบอก “อย่าคิดอย่างนั้น เลยมาออกบวชแล้วก็อยู่ต่อไป

เถอะ” “โอ ไม่ไหว ๆ ฉันเบื่อ ฉันนั่ง ๆ นอน ๆสวดมนต์แล้วก็แล้ว อะไรก็แล้ว ไม่เห็นมันเกิดเป็น

พระอรหันต์เลย ฉันคิดว่ามันไม่ได้บรรลุหรอกชาตินี้ ฉันขอลา ฉันอยากลาสิกขาแล้ว” เพื่อนก็บอก

“เอ้า ถ้าทนไม่ไหวแล้ว ลาก็ลา” ก็ลาสิกขา

ส่วนเพื่อนอีกคนหนึ่งก็ไม่ลา เขาก็สวดมนต์ เดินจงกรมนั่งสมาธิของเขาอยู่อย่างนั้นแหละ

เพื่อนที่ลาสิกขาก็มาแต่งงาน พอแต่งงานแล้วก็อยู่มาไม่นานก็ได้ลูกผู้ชายคนหนึ่งพอได้ลูกผู้ชายแล้ว

ก็ดีใจ ก็คิดถึงเพื่อนละทีนี้ เราอยากจะให้เพื่อนเราเห็นเหลือเกิน มาอวยพรวันเกิดลูกชาย ทำยังไง

หนอเพื่อนของเราถึงจะมา ถ้าจะเดินทางหาเพื่อนก็ลำบาก ปรากฏว่าเพื่อนมา พอเพื่อนมาก็แล้วก็

้
้
ทราบข่าว “เอา แม่ไปกราบพระเพื่อน” ธรรมเนียมของสมัยก่อนเขาจะไม่กราบพร้อมกันนะเอา
ุ
สามีกราบ พระเพื่อนก็บอกว่า “เอวัง โหตุ อาย วัณโณ สุขัง พลัง” ขอให้เพื่อนอายุยืนยาวนะมี
ความสุขมาก ๆ พอภรรยากราบ “อ้าวขอให้โยมมีความสุขความเจริญอายุยืนยาวนะ” อ้าว ลูกชาย

๓๔๘