Page 352 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 352
๑๔๐ ธรรมะบรรยาย
ท่านเจ้าคุณ พระราชปัญญาวชิโรดม
๑๕ กรกฎาคม ๒๕๖๔
วันนี้วันที่ ๑๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๔ ใกล้วันเข้าพรรษาแล้ว การเข้าพรรษานั้นถือว่าเป็น
โอกาสให้ทุก ๆ ท่านปฏิบัติธรรมให้มากขึ้น โดยเฉพาะพระสงฆ์เมื่อได้เข้าอยู่จำพรรษาก็จะได้เร่งทำ
ความเพียรปฏิบัติธรรม เดินจงกรม นั่งสมาธิ ศึกษาพระธรรมวินัยให้กระจ่างชัด เพราะว่าฤดูฝน
เดินทางก็ไม่สะดวก ฝนตก ฉะนั้น พระพุทธเจ้าจึงอนุญาตให้พระสงฆ์อยู่จำพรรษา ๓ เดือน เพื่อจะ
ได้เร่งทำความเพียรทำดีให้มากที่สุด
่
ั
แต่ว่าปัจจุบันนี้โรคโควิดกำลังระบาดทั่วโลก กำลงบอกประชาชนทั้งหลายวาทุกท่านอยู่จำ
พรรษานะ บอกโยมด้วยทุกคนก็อยู่จำพรรษาอยู่ที่บ้านของตัวเอง คนไหนไม่เชื่อก็เป็นเหตุให้ไปแพร่
เชื้อโรค ก็ได้ทราบข่าวว่าคนนั้นตาย คนนี้ติดโรค คนนั้นติดโควิด คนนี้ติดโควิด ประเทศโน้นตาย
เท่านั้น ประเทศนี้ตายเท่านี้ โอ้ ก็เลยเกิดความหวาดวิตกไปทั่วโลก เมื่อโลกทั้งหลายเกิดเหตุเภทภัย
เกิดขึ้นเช่นนี้ก็นำมาซึ่งความเดือดร้อน ต่างคนต่างหาวัคซีนป้องกันโรค แต่บางคนฉีดวัคซีนแล้วก็
เสียชีวิตก็มีแต่เป็นส่วนน้อย เพราะฉะนั้น เขาจึงบอกว่าใส่หน้ากากดีกว่าใส่เครื่องหายใจ ท่าน
ทั้งหลายเราใส่หน้ากากดีกว่าใสเครื่องหายใจ หมายความว่าเราเป็นโควิดลงปอด หายใจไม่ทั่วต้องมี
่
เครื่องหายใจเข้าไปสวนที่ปาก จมูกของเรา สวมเข้าไปใส่เครื่องช่วยหายใจ เพราะฉะนั้น ใส ่
่
หน้ากากดีกว่าใสเครื่องช่วยหายใจ ยังบอกว่าอยู่บ้านดีกว่าไปนอนโรงพยาบาลสนามหรือนอนใน
ห้องไอซียู เขาบอกว่าไปนอนห้องไอซียูนี้ ต้องป่วยอย่างหนักแล้วอาการขั้นโคมาแล้ว เพราะฉะนั้น
อยู่ห้องของเราดี ๆ อย่าไปอยู่ในห้องไอซียูเลย คนทุกคนก็จะเดือดร้อน ญาติพี่น้อง พ่อแม่ สามี
ภรรยา ลูกหลานก็เดือดร้อนเพราะเรา เพราะฉะนั้น รักษาตัวเราให้ดี นอนอยู่บ้าน อยู่กับสามี อยู่
กับภรรยา อยู่กับพ่อแม่ กับหลานของเราดีกว่า อย่าไปอยู่ห้องไอซียูเลย ทีนี้เขาบอกว่าฉีดวัคซีน
่
ดีกว่าฉีดฟอร์มาลีน ฟอร์มาลีนหมายความวาตายแล้ว เขาต้องฉีดฟอร์มาลีนให้แก่เรา อันนั้นไม่ดีเรา
ต้องป้องกันไว้ก่อน ฉีดวัคซีนไว้ก่อนดีกว่าจะไปฉีดฟอร์มาลีน
ท่านทั้งหลาย โรคภัยไข้เจ็บอันนี้เกิดขึ้นได้ทุกคนไม่ว่าใคร เมื่อเป็นเช่นนี้ ทางการให้เรา
ระมัดระวังเราก็ต้องระมัดระวังและที่ร้ายแรงไปกว่านั้นก็คือว่ามันไม่เลือกใคร เด็กก็เป็นได้ ทราบ
ว่าเด็กชั้นประถม มัธยม มหาวิทยาลัยเป็นกันหมด ติดกันหมด เชื้อโรคนี้น่าจะละเว้นเด็ก ๆ บ้าง มัน
๓๕๒