Page 351 - ธรรมะบรรยาย2564

ความสำคัญมาก ๆ เหมือนเสบียงในปัจจุบันนี้ เราจะจับจ่ายใช้สอยก็ต้องมีเสบียง เพราะชีวิตนี้

จะต้องมีปัจจัย ๔ อาหาร ยารักษาโรค เครื่องนุ่งห่ม ยานพาหนะ มีความจำเป็น แต่หากไปอีกโลก

หนึ่งคือโลกทิพย์ ก็ต้องอาศัยเสบียงบุญที่เราสะสมในปัจจุบันนี่ละ

์
วันนี้ก็มาต่อเรื่องที่พระอาจารย สมัยเป็นสามเณรมาอยู่ที่วัดเทพเจติยาจารย์ เมื่อก่อนเรียกว่า
วิทยาลัยสงฆ์กำแพงแสน หลายครั้งที่หลวงพ่อมา ท่านก็เอาปลากระป๋องที่ไปบิณฑบาตรมาได้ที่วัด

ธรรมมงคลสมัยก่อนก็เยอะ หลวงพ่อก็เอาปลากระป๋อง เอาพวกหมูหยอง เอามาม่ามา เณรก็ดีใจ

มากราบหลวงพ่อดีใจ ท่านก็อบรม “เณรทั้งหลายต้องตั้งใจเรียนนะ ต้องตั้งใจเรียน อย่าพากันเล่น

ี
มาก อยู่นี่ต้องพากันศึกษาเอาใจใส่ในการเรยน” ท่านก็อบรมอยู่เรื่อย ทีนี้พอตอนเย็นหลวงพ่อก็พา
ไปสรงน้ำ เมื่อก่อนน้ำมันไม่มีประปาน่ะ ก็ต้องกรองน้ำลงไป อาบน้ำมันก็ไม่สะดวก หลวงพ่อบอก

ว่าอยากจะไปสรงน้ำที่น้ำตกตอนเย็นประมาณ ๔-๕ โมง ก็ไม่มีโยมแล้ว อากาศมันเย็น คนก็ไม่เยอะ

หลวงพ่อก็พาไปสรงน้ำตกพอเดินไปถึงน้ำตกพอดี “อ้าวเณร เณรนับได้กี่ก้าวที่เดินมานี่” ไม่มีเณร

้
ไหนนับได้สักก้าวเลย “เอยพวกเณรนี่แย่จริง ต้องฝึกให้มีสติบ้างสิ นับก้าวของตัวเอง เดินขึ้นก็ต้อง
นับ เดินลงก็ต้องนับ” พอไปสรงน้ำ พระเรียกว่าสรงน้ำเพื่ออาบน้ำ พออาบน้ำไป หลวงพ่อก็เอาสบู่

โยนมาให้ ปั๊ง เณรรับไม่ได้ จนน้ำต๋อมไป “เอาอีกแล้วเณรน่ะ อยู่กับเรามันต้องคล่องแคล่วว่องไว

ทำเซ่อ ๆ ซ่า ๆ ไม่ได้” ไม่ใช่อาตมานะ เณรอื่นไปหลายองค์ไปด้วยกัน พาหลวงพ่อไปสรงน้ำ พอไป

ถึง ก่อนกว่านั้น หลวงพ่อท่านไม่ถอดรองเท้าธรรมดา ท่านจะถีบรองเท้าขึ้น ให้เณรรับอะ ถีบจนตก

น้ำ แต่ว่าน้ำไม่ลึกมันไม่ไหลไป หลวงพ่อต้องการฝึกให้เณรมีสติอยู่เรื่อย ๆ อาตมาก็อยู่ในเหตุการณ์

ทีนี้พอมาถึงพระอาจารย์ก็มาจับช่วยท่านครองผ้า พอครองผ้าเสร็จท่านก็เดิน พอเดินขึ้น ต๊อก ๆ ไป

พอมาถึงกุฏิ “เณรนับได้กี่ก้าว” อ้าว นึกว่าให้นับลงอย่างเดียว นับขึ้นไม่นับอะ “โอ๊ย เอาอีกแล้ว

ต้องนับขึ้นนับลงลงกี่ก้าวขึ้นกี่ก้าว” ท่านจะฝึกให้มีสติ “ครับผม ผมจะปฏิบัติตามครับ” ก็เข้าห้อง

“เณรนวด ๆ” ท่านก็นอนให้นวด ท่านก็เล่านิทานให้ฟัง เลานิทานพรุ่งนี้ดีกว่า วันนี้ดึกแล้ว เอา
่
ุ
พรุ่งนี้ หลวงพ่อเล่านิทานให้ฟังเรื่องหนึ่ง ก็คงจบไว้เพียงเท่านี้ สาธุ สาธุ สาธ อนุโมทามิ

๓๕๑