Page 124 - Visionary Arts 2019
P. 124
ตนเองเอำไว้ เรำสำมำรถเห็นวัฒนธรรมเหล่ำนันอยู่รวมกันอย่ำงกลมกลืนและ
้
์
่
เป็นหนึงเดียวกันผ่ำนบ้ำนเมืองของประเทศสิงคโปร ไม่ว่ำจะเป็นเทศกำลตรุษจีน
ที่ไชน่ำทำวน์ ศำลเจ้ำ โบสถ์ หรือมัสยิดต่ำง ๆ ก็สำมำรถเห็นได้ทัวไปในเมือง และ
่
้
อีกสิ่งที่ผู้เขียนสังเกตเห็นได้ก็คือ ชำวสิงคโปร์ทุกคนนันเคำรพกฎระเบียบของ
บ้ำนเมืองมำก ไม่มีขยะบนถนนของประเทศสิงคโปร์ ไม่มีรถฝ่ำไฟแดง ไม่มีควัน
่
ด ำจำกรถยนต์ ซึ่งถือเป็นเรื่องทีน่ำชื่นชม และเป็นหนึ่งในเสน่ห์ทีเป็นเอกลักษณ์
่
ของประเทศสิงคโปร์เลยก็ว่ำได้
แม้จะต่ำงเชื้อชำติ ศำสนำ หรือวัฒนธรรม
พวกเรำก็คือมนุษย์เฉกเช่นเดียวกัน และเรำก็สำมำรถ
อยู่ด้วยกันได้อย่ำงสุขสงบ ถ้ำเรำเข้ำใจ ช่วยเหลือ และ
เคำรพสิทธิซึ่งกันและกัน เหมือนกับประชำกรในประเทศ
สิงคโปร์ ประเทศเล็ก ๆ ที่มีประชำกรและวัฒนธรรม
จำกหลำกหลำยชนชำติ แต่มีควำมเป็นหนึ่งเดียวกันไม่
”
แตกแยกเพรำะพวกเขำคือ “ชำวสิงคโปร์ ส ำหรับตัว
ผู้เ ขีย น แ ล้ว ค ว ำ ม ห ล ำ ก ห ล ำ ย แ ต่ก ล ม ก ลืน นี้ ท ำ ใ ห้
่
ประเทศสิงคโปร์เป็นหนึงในประเทศทีคิดว่ำทุกคนควรได้
่
ั
ั
ไปสมผัสสกครั้งในชีวิต
124
