Page 25 - สรุปติว

25

6. การเดินทางไปราชการชั่วคราว ได้แก่
(1) การไปปฏิบัติราชการชั่วคราวนอกที่ตั้งศาลยุติธรรมหรือสํานักงานที่ปฏิบัติราชการ ตามคําสั่งผู้บังคับบัญชา ตามหน้าที่ที่ปฏิบัติ

ราชการโดยปกติหรือตามที่ผู้บังคับบัญชาซึ่งเป็น ข้าราชการตุลาการซึ่งรับเงินเดือนชั้น 4 ขึ้นไปหรือเลขาธิการอนุมัติให้ปฏิบัติหน้าที่อย่างอื่น
(2) การไปสอบคัดเลือก รับการคัดเลือก หรือรับการประเมินสมรรถภาพตามที่ได้รับ อนุมัติจากผู้บังคับบัญชา

(3) การไปทําการแทน ช่วยทํางานชั่วคราวในตําแหน่ง ช่วยราชการ รักษาการ ในตําแหน่ง หรือรักษาราชการแทน เป็นการ
ชั่วคราวไม่เกินหนึ่งปี
7 ค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปราชการชั่วคราว ได้แก่

(1) เบี้ยเลี้ยงเดินทาง
(2) ค่าเช่าที่พัก

(3) ค่าพาหนะ รวมถึงค่าเช่าพาหนะ ค่าเชื้อเพลิงหรือพลังงานสําหรับพาหนะ ค่าระวางบรรทุกค่าจ้างคนหาบหาม และอื่น ๆ ทํานองเดียวกัน
(4) ค่าใช้จ่ายอื่นที่จําเป็นต้องจ่ายเนื่องในการเดินทางไปราชการ

8. การนับเวลาเดินทางไปราชการเพื่อคํานวณเบี้ยเลี้ยงเดินทาง
- ให้นับตั้งแต่เวลา ออกจากสถานที่อยู่ หรือสถานที่ปฏิบัติราชการตามปกติจนกลับถึงสถานที่อยู่หรือสถานที่ปฏิบัติราชการ ตามปกติ

แล้วแต่กรณี
- เวลาเดินทางไปราชการในกรณีที่มีการพักแรม ให้นับยี่สิบสี่ชั่วโมงเป็นหนึ่งวัน ถ้าไม่ถึง ยี่สิบสี่ชั่วโมงหรือเกินยี่สิบสี่ชั่วโมงและส่วนที่
ไม่ถึงหรือเกินยี่สิบสี่ชั่วโมงนั้นนับได้เกินสิบสองชั่วโมง ให้ถือเป็นหนึ่งวัน

- เวลาเดินทางไปราชการในกรณีที่มิได้มีการพักแรม หากนับได้ไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมง และส่วนที่ไม่ถึงนั้นนับได้เกินสิบสองชั่วโมง ให้ถือเป็

นหนึ่งวัน
- หากนับได้ไม่เกินสิบสองชั่วโมง แต่เกินหกชั่วโมงขึ้นไป ให้ถือเป็นครึ่งวัน
- ในกรณีที่ผู้เดินทางไปราชการมีความจําเป็นต้องออกเดินทางล่วงหน้า หรือไม่สามารถ เดินทางกลับท้องที่ตั้งศาลยุติธรรมหรือ

สํานักงานปกติเมื่อเสร็จสิ้นการปฏิบัติราชการ เพราะมีเหตุส่วนตัว การนับเวลาเดินทางไปราชการเพื่อคํานวณเบี้ยเลี้ยงเดินทางกรณีลากิจหรือ
ลาพักผ่อน ก่อนปฏิบัติราชการ ให้นับเวลาตั้งแต่เริ่มปฏิบัติราชการเป็นต้นไป และกรณีลากิจหรือลาพักผ่อน หลังเสร็จสิ้นการปฏิบัติราชการ ให้

ถือว่าสิทธิในการเบิกจ่ายเบี้ยเลี้ยงเดินทางสิ้นสุดลงเมื่อสิ้นสุดเวลา การปฏิบัติราชการ
9. การเบิกเบี้ยเลี้ยงเดินทางสําหรับการเดินทางไปราชการเรื่องหนึ่งเรื่องใด ในสถานที่ปฏิบัติราชการแห่งเดียวกัน ให้เบิกได้เพียงระยะเวลาไม่

เกิน 120 วัน นับแต่วันที่ ออกเดินทาง ถ้าเกินต้องได้รับอนุมัติจากเลขาธิการ ทั้งนี้ ให้พิจารณาถึงความจําเป็นและประหยัดด้วย
10. การเดินทางไปราชการ ณ สถานที่ปฏิบัติราชการใดที่ไม่สะดวกในการเดินทาง ไปกลับระหว่างสถานที่ปฏิบัติราชการนั้นกับสถานที่อยู่

ให้เบิกค่าเช่าที่พักระหว่างที่ไปราชการได้เพียงไม่เกิน 120 วัน นับแต่วันที่ออกเดินทาง ถ้าเกินต้องได้รับอนุมัติจากเลขาธิการ ทั้งนี้ ให้
พิจารณาถึงความจําเป็นและประหยัดด้วย
11. ในกรณีที่ผู้เดินทางไปราชการเจ็บป่วยและจําเป็นต้องพักเพื่อรักษาพยาบาล ให้เบิกค่าเบี้ยเลี้ยงเดินทางและค่าเช่าที่พักสําหรับวันที่

พักนั้นได้ แต่ทั้งนี้ต้องไม่เกิน 10 วัน
12. การเดินทางไปราชการ โดยปกติให้ใช้พาหนะประจําทางและให้เบิกค่าพาหนะได้เท่าที่จ่ายจริงโดยประหยัด ไม่เกินสิทธิที่ผู้เดินทางจะ

พึงได้รับตามประเภทของพาหนะที่ใช้เดินทาง
13. การเดินทางโดยรถโดยสารประจําทาง ให้เบิกค่าพาหนะเดินทางได เท่าที่จ่ายจริง ไม่เกินอัตราที่คณะกรรมการควบคุมการขนส่งทางบกกลาง

กําหนด เว้นแต่กรณี จําเป็นที่ผู้เดินทางถูกเรียกเก็บเงินค่าพาหนะเกินกว่าอัตราที่คณะกรรมการควบคุมการขนส่งทางบกกลางกําหนดก็ให้ เบิกค่า
พาหนะเดินทางได้เท่าที่จ่ายจริง

14. การเดินทางโดยรถไฟ ให้เบิกค่าพาหนะเดินทางได้เท่ที่จ่ายจริง

นนทวิกา วงษ์สกุล