Page 116 - FVC2015
P. 116
้้
เสยี ของชมุ ชน หลงั จากนนั้ จะเดนิ ทอ่ ออกจากถงั กกั เกบ็ นาํา ไปเขา้ เครอื่ งปมั้ นาํา ขนาด 200 วตั ต์
เพื่อปั๊มน้ําาจากถังกักเก็บน้ําาออกไปใช้ทําาความสะอาดบริเวณรอบ ๆ โรงงาน ดังภาพที่ 3.78 ซึ่ง คาดว่าผู้ประกอบการจะสามารถลดการใช้น้ําาประปาได้ 9,000 บาทต่อปี และมีระยะเวลาการ คืนทุนทั้งหมด 7.8 ปี
1.3 ปริมาณเนื้อเมล่อนสดที่สามารถนําามาผลิตเป็นผลิตภัณฑ์เมล่อนลอยแก้วได้มี เพยี ง 20% เทา่ นนั้ สว่ นทเี่ หลอื จะมลี กั ษณะทแี่ ขง็ เกนิ ไป ไมส่ ามารถควา้ นเนอื้ ใหม้ ลี กั ษณะตาม ท้ี่ลูกค้าต้องการได้ โดยส่วนที่เหลือจะนําาไปทิ้งหรือนําาไปจําาหน่ายให้กับผู้ประกอบการแปรรูป นําาผลไม้ได้บางส่วนเท่านั้น
แนวทางการแก้ปัญหา: นําากากและเนื้อเมล่อนสดที่เหลือจากกระบวนการไปผลิตน้ําา เมลอ่ นเขม้ ขน้ หรอื ผลติ ภณั ฑอ์ นื่ ๆ เพอื่ สรา้ งรายไดแ้ ละเพมิ่ มลู คา่ ผลติ ภณั ฑ์ ซงึ่ ปจั จบุ นั โรงงาน อยใู่ นชว่ งของการทดลองสว่ นผสมในการผลติ และไดเ้ สนอใหโ้ รงงานตดิ ตอ่ โรงงานแปรรปู อนื่ ๆ เพิ่มเติม เพื่อจําาหน่ายเศษเนื้อเมล่อนที่เหลือ
ภาพที่ 3.79 เศษเมล่อนที่เหลือจากการคว้านเนื้อ และการทดลองผลิตน้ําาเมล่อนเข้มข้น
จากปัญหาต่าง ๆ ที่กล่าวมานั้น สามารถสรุปประเด็นปัญหา แนวทางการแก้ไข และ ผลเปรียบเทียบเชิงปริมาณก่อนและหลังการแก้ไขปัญหาได้ดังแสดงในตารางที่ 3.18
108
