Page 133 - คู่มือตุลาการ เล่มที่ 1 วิ.แพ่ง มีสารบัญ ebook
P. 133

คู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการ ส่วนวิธีพิจารณาความแพ่ง   ๑๐๕


                  เหตุผล   ที่ดินรายพิพาทเป็นที่ดินมี น.ส. ๓  ซึ่งมีเพียงสิทธิครอบครอง  จ าเลยมิได้ปฏิเสธว่าโจทก์

                  ไม่ใช่เจ้าของผู้มีสิทธิครอบครอง  ถือว่าจ าเลยรับ  โจทก์มีสิทธิฟ้องเอาคืนซึ่งการครอบครองภายใน ๑ ปี

                  นับแต่ถูกแย่งการครอบครอง ตาม ป.พ.พ. มาตรา ๑๓๗๕ จ าเลยกล่าวอ้างข้อเท็จจริงขึ้นใหม่ว่า

                  จ าเลยแย่งการครอบครองที่ดินรายพิพาทมาเกิน  ๑ ปีแล้ว  (ตามฟ้อง อ้างว่าจ าเลยแย่งการครอบครอง

                  เพียง ๗ เดือน) ภาระการพิสูจน์ย่อมตกแก่จ าเลย  จ าเลยจึงมีหน้าที่น าสืบก่อน  (ฎีกาที่ ๑๙๙๑/๒๕๒๔)


                  ๕.โจทก์ฟ้องว่า โจทก์มอบที่ดินมือเปล่าซึ่งไม่มีเอกสารสิทธิ  ให้จ าเลยท ากินต่างดอกเบี้ยเงินกู้มา

                  ๑๐ ปี ขอให้จ าเลยส่งที่ดินคืนและรับช าระหนี้ จ าเลยให้การว่า โจทก์ขายให้จ าเลย

                  ประเด็นข้อพิพาท   โจทก์มอบที่ดินรายพิพาทให้จ าเลยท ากินต่างดอกเบี้ยเงินกู้หรือไม่

                  หน้าที่น าสืบ   ให้โจทก์เป็นฝ่ายน าสืบก่อน

                  เหตุผล   ที่ดินรายพิพาทเป็นที่ดินมือเปล่าซึ่งมีเพียงสิทธิครอบครอง จ าเลยเป็นฝ่ายยึดถือ


                  ครอบครองอยู่  จึงได้รับประโยชน์จากข้อสันนิษฐานตาม ป.พ.พ. มาตรา ๑๓๖๗  และ ๑๓๖๙  ว่า
                  จ าเลยยึดถือเพื่อตนและได้สิทธิครอบครอง โจทก์ฟ้องว่า มอบที่ดินรายพิพาทให้จ าเลยท ากิน


                  ต่างดอกเบี้ยเงินกู้อันเป็นการกล่าวอ้างว่า โจทก์มีสิทธิครอบครองโดยจ าเลยยึดถือไว้แทนตาม

                  มาตรา ๑๓๖๘ แต่จ าเลยปฏิเสธ  ภาระการพิสูจน์ย่อมตกแก่โจทก์  โจทก์จึงมีหน้าที่น าสืบก่อน

                  (ฎีกาที่ ๒๐๑/๒๔๙๐)


                  ๖.โจทก์ฟ้องว่า จ าเลยขายที่ดินมีโฉนดให้โจทก์โดยมิได้จดทะเบียนและโจทก์ครอบครอง
                  อย่างเป็นเจ้าของด้วยความสงบและเปิดเผยมาเกิน ๑๐ ปี  จนได้กรรมสิทธิ์แล้ว  จ าเลยให้การว่า


                  มอบที่ดินให้โจทก์ท ากินต่างดอกเบี้ย

                  ประเด็นข้อพิพาท   โจทก์ได้กรรมสิทธิ์ที่ดินรายพิพาทโดยการครอบครองปรปักษ์หรือไม่

                  หน้าที่น าสืบ   ให้โจทก์เป็นฝ่ายน าสืบก่อน

                  เหตุผล   ที่ดินรายพิพาทเป็นที่ดินมีโฉนดซึ่งมีกรรมสิทธิ์ จ าเลยมีชื่อเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ใน

                  โฉนดซึ่งเป็นทะเบียนที่ดิน และ ป.พ.พ. มาตรา ๑๓๗๓ บัญญัติสันนิษฐานไว้ว่าจ าเลย ผู้มีชื่อ

                  ในทะเบียนเป็นผู้มีสิทธิครอบครอง  แม้โจทก์จะเป็นผู้ยึดถือที่ดินรายพิพาทและได้รับประโยชน์

                  จากข้อสันนิษฐานตาม ป.พ.พ. มาตรา ๑๓๖๗, ๑๓๖๙ ว่า โจทก์ยึดถือเพื่อตนและได้สิทธิ

                  ครอบครอง แต่การที่จะได้กรรมสิทธิ์ในที่ดินของผู้อื่นจะต้องมีการครอบครองโดยความสงบ

                  และโดยเปิดเผยด้วยเจตนาเป็นเจ้าของติดต่อกันเป็นเวลาสิบปี ตาม ป.พ.พ. มาตรา ๑๓๘๒

                  โจทก์ย่อมมีภาระที่จะต้องพิสูจน์ว่าการครอบครองของโจทก์เป็นไปโดยความสงบและ

                  โดยเปิดเผยด้วยเจตนาเป็นเจ้าของ โจทก์จึงมีหน้าที่น าสืบก่อน (ฎีกาที่ ๕๒๑/๒๔๙๓)
   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138