Page 322 - คู่มือตุลาการ เล่มที่ 1 วิ.แพ่ง มีสารบัญ ebook
P. 322

คู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการ ส่วนวิธีพิจารณาความแพ่ง   ๒๙๔


                                      เมื่อผู้ขอยื่นค าร้องอุทธรณ์ค าสั่ง  สั่งว่า “รับเป็นอุทธรณ์ของโจทก์ (หรือจ าเลย

                  หรือผู้ร้องสอด) รวบรวมถ้อยค าส านวนส่งศาลอุทธรณ์” หรือ “วันที่ . . . ซึ่งเป็นวันครบก าหนดอุทธรณ์

                  ตรงกับวันจันทร์ ซึ่งเป็นวันหยุดราชการ (ควรระบุชื่อวันหยุดราชการให้ชัดเจน) ศาลหยุดท าการ โจทก์

                  (หรือจ าเลยหรือผู้ร้องสอด) ยื่นอุทธรณ์วันนี้ได้ รับเป็นอุทธรณ์ของโจทก์ (หรือจ าเลยหรือผู้ร้องสอด)

                  รวบรวมถ้อยค าส านวนส่งศาลอุทธรณ์”  โดยไม่ต้องส่งส าเนาให้อีกฝ่ายแก้เพราะการยกเว้นค่าธรรมเนียมศาล

                  เป็นเรื่องระหว่างศาลกับผู้ขอ

                                      ค าสั่งศาลอุทธรณ์เป็นที่สุดตามมาตรา ๑๕๖/๑ วรรคท้าย

                                      แต่ถ้าศาลอุทธรณ์มีค าสั่งในเรื่องที่มิใช่เนื้อหาแห่งค าร้องขอยกเว้นค่าธรรมเนียมศาล

                  ย่อมไม่ถึงที่สุด  (เทียบฎีกาที่ ๗๐๖/๒๕๒๒)

                                      การอุทธรณ์ค าสั่งอื่นที่ไม่ใช่ค าสั่งเกี่ยวกับเนื้อหาค าร้องขอยกเว้นค่าธรรมเนียมศาล

                  ไม่อยู่ภายในบังคับที่ต้องยื่นอุทธรณ์ค าสั่งภายใน ๗ วัน นับแต่วันมีค าสั่ง เช่น ศาลชั้นต้นสั่งจ าหน่ายคดี


                  เพราะผู้ร้องทิ้งค าร้อง ไม่ใช่กรณีมาตรา ๑๕๖/๑ วรรคท้าย ย่อมอุทธรณ์ได้ภายใน  ๑  เดือน (ฎีกาที่
                  ๓๕๑๕/๒๕๓๓)  ศาลสั่งจ าหน่ายค าร้องขอยกเว้นค่าธรรมเนียมศาลเพราะจ าเลยทิ้งค าร้องไม่ใช่ค าสั่ง


                  ยกค าร้อง  และยังมิได้สั่งในเนื้อหาแห่งค าร้อง ไม่อยู่ในบังคับมาตรา ๑๕๖/๑ วรรคท้าย ที่ต้องอุทธรณ์

                  ภายใน ๗ วัน   แต่มีสิทธิอุทธรณ์ได้ภายใน ๑ เดือน ตามมาตรา ๒๒๙ (ฎีกาที่ ๓๖๖๗/๒๕๕๐)

                                      เมื่อศาลอุทธรณ์ไม่อนุญาตให้ยกเว้นค่าธรรมเนียมศาลและก าหนดเวลาให้ผู้อุทธรณ์

                  น าค่าธรรมเนียมศาลมาช าระ  การที่ผู้ร้องขอขยายเวลาวางเงินออกไปแต่ศาลชั้นต้นยกค าร้อง

                  ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน  ค าสั่งดังกล่าวนี้เป็นที่สุดเช่นกัน  เพราะเป็นค าสั่งต่อเนื่องจากค าสั่งเดิม

                  ที่ไม่อนุญาต ให้ยกเว้นค่าธรรมเนียมศาล (ฎีกาที่ ๔๙๕/๒๕๔๙,  ๖๗๑/๒๕๕๗)


                                            ข้อสังเกต

                                ๑. อุทธรณ์ค าสั่งอาจอุทธรณ์ได้ทั้งในประเด็นคดีมีเหตุผลอันสมควรที่จะ

                  ฟ้องร้องหรือไม่ และในประเด็นว่าผู้ขอไม่มีทรัพย์สินพอที่จะเสียค่าธรรมเนียมศาลหรือหากผู้ขอ

                  ไม่ได้รับยกเว้นค่าธรรมเนียมศาลจะได้รับความเดือดร้อนเกินสมควรเมื่อพิจารณาถึงสถานะของ

                  ผู้ขอหรือไม่  เว้นแต่โจทก์จะยื่นค าร้องขอเพิ่มเติมฟ้องให้บริบูรณ์โดยถูกต้องตามมาตรา ๑๗๙

                  และ ๑๘๐ และโจทก์ยื่นค าร้องขอยกเว้นค่าธรรมเนียมศาลใหม่  ศาลพิจารณาค าร้องนั้นใหม่ได้

                  (เทียบฎีกาที่ ๒๓๒๑/๒๕๓๐ เมื่อศาลชั้นต้นมีค าสั่งยกค าร้องขอด าเนินคดีอย่างคนอนาถา

                  โดยอ้างเหตุว่าคดีของโจทก์ไม่มีมูลที่จะฟ้องร้องและมีค าสั่งต่อไปอีกว่าหากโจทก์ประสงค์

                  จะด าเนินคดีต่อไปให้น าค่าธรรมเนียมศาลมาช าระภายใน ๗ วัน ศาลชั้นต้นเพียงแต่ให้ยกค าร้อง

                  ขอด าเนินคดีอย่างคนอนาถาของโจทก์เท่านั้น มิได้มีค าสั่งยกค าฟ้องหรือไม่รับค าฟ้องของโจทก์
   317   318   319   320   321   322   323   324   325   326   327