Page 320 - คู่มือตุลาการ เล่มที่ 1 วิ.แพ่ง มีสารบัญ ebook
P. 320

คู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการ ส่วนวิธีพิจารณาความแพ่ง   ๒๙๒


                  ไม่รับฟ้อง เฉพาะทุนทรัพย์ที่ไม่อนุญาตและโจทก์ย่อมมีสิทธิขอแก้ไขค าฟ้องเพื่อลดทุนทรัพย์

                  ได้ด้วย จึงมิใช่เรื่องโจทก์ทิ้งฟ้อง (เทียบฎีกาที่ ๓๔/๒๕๑๓)

                                      ถ้าศาลไม่ได้ก าหนดเวลาให้ผู้ขอน าค่าธรรมเนียมศาลมาช าระ ผู้ขออาจยื่นค าขอให้

                  ศาลก าหนดเวลาให้ตนน ามาช าระภายหลังได้ (ฎีกาที่ ๒๖๗๗/๒๕๔๘)


                                          ข้อสังเกต

                                ๑. กรณีที่ศาลอนุญาตให้โจทก์ได้รับยกเว้นค่าธรรมเนียมศาล  แม้บทบัญญัติ

                  ที่แก้ไขใหม่ไม่ได้บัญญัติว่า ถ้าศาลอนุญาตตามค าขอ ค าสั่งอนุญาตนั้นให้เป็นที่สุด ดังเช่นมาตรา

                  ๑๕๖ วรรคสาม (เดิม) ก็ตาม แต่เมื่อโจทก์ได้รับยกเว้นตามขอก็ไม่มีเหตุที่โจทก์จะอุทธรณ์

                  และเมื่อการยกเว้นค่าธรรมเนียมศาล เป็นเรื่องระหว่างศาลกับผู้ขอไม่เกี่ยวกับคู่ความอีกฝ่ายหนึ่ง

                  คู่ความที่ไม่ใช่ผู้ขอย่อมอุทธรณ์ไม่ได้ (ฎีกาที่ ๖๙๔/๒๕๔๖)

                                        ๒. เงินค่าธรรมเนียมที่ได้รับยกเว้นมี

                                                  ๒.๑  เงินค่าธรรมเนียมศาลได้แก่ ค่าธรรมเนียมศาลตามตามตาราง ๑

                  และ ตาราง ๒ ท้าย ป.วิ.พ. ซึ่งเป็นค่าธรรมเนียมศาลในการด าเนินกระบวนพิจารณาในศาลนั้น เช่น

                  ค่าขึ้นศาล  เป็นต้น  ไม่รวมถึงเงินที่ต้องวางตามมาตรา ๒๕๓, ๒๕๗, ๒๖๓

                                       ๒.๒  เงินวางศาลในการยื่นฟ้องอุทธรณ์หรือฎีกา  ฎีกาที่ ๔๕/๒๕๔๘

                  วินิจฉัยว่า  การอุทธรณ์ค าสั่งไม่รับฎีกาตาม ป.วิ.พ. มาตรา ๒๕๒ ต้องปฏิบัติตาม ป.วิ.พ. มาตร ๒๓๔


                  ประกอบมาตรา ๒๔๗  คือนอกจากเสียค่าธรรมเนียมศาลชั้นฎีกา และน าเงินค่าธรรมเนียม
                  ทั้งปวงที่ต้องชดใช้ตามมาตรา ๒๒๙ มาวางศาลแล้ว จะต้องน าเงินมาช าระตามค าพิพากษา


                  หรือหาประกันให้ไว้ต่อศาลชั้นต้นด้วย จ าเลยทั้งสองได้รับอนุญาตให้ด าเนินคดีอย่างคนอนาถา

                  ในชั้นฎีกา  แม้ได้รับยกเว้นค่าธรรมเนียมศาลชั้นฎีกา และไม่ต้องน าค่าฤชาธรรมเนียมทั้งปวง

                  ที่ต้องชดใช้มาวางศาลตาม ป.วิ.พ. มาตรา ๑๕๗ แต่บทบัญญัติดังกล่าวไม่ครอบคลุมถึงเงิน

                  ที่จะต้องช าระตามค าพิพากษาหรือการหาประกันให้ไว้ต่อศาลชั้นต้น

                                                      ๒.๓  เมื่อศาลอนุญาตให้โจทก์หรือจ าเลยหรือผู้ร้องสอดได้รับยกเว้น

                  ค่าธรรมเนียมศาล  จะได้รับยกเว้นเฉพาะค่าธรรมเนียมศาลเท่านั้น  ส่วนเงินค่าส่งหมาย

                  ค่าพาหนะ ค่าป่วยการพยาน  ค่าท าแผนที่พิพาท ยังคงต้องเสีย (ฎีกาที่ ๑๙๑๕/๒๕๓๔, ค าสั่ง

                  ค าร้องศาลฎีกาที่ ๔๘๘๖/๒๕๔๖ ) รวมทั้ง ค่าสืบพยานหลักฐานนอกศาลก็ยังต้องเสียเพราะ

                  ไม่ใช่ค่าธรรมเนียมศาล


                                        ๓.  เมื่อคู่ความคนใดได้รับยกเว้นค่าธรรมเนียมศาลในการฟ้องหรือต่อสู้คดีในศาล
                  ชั้นต้นแล้วยื่นค าร้องเช่นว่านั้นในชั้นอุทธรณ์หรือฎีกาแล้วแต่กรณีอีก ให้ถือว่าคู่ความนั้นยังคง
   315   316   317   318   319   320   321   322   323   324   325