Page 14 - Drakofilitsa_Maria Chatzi

«Ναι, είναι διαφορετική από μας, μα είμαστε
μια οικογένεια. Όλοι έχουμε τα προτερήματα και
τα ελαττώματά μας. Πώς θα νιώθατε εσείς αν δεν
σας ήθελε εκείνη στις παρέες της και σας
κορόιδευε; Αν κάνετε περισσότερη παρέα μεταξύ
σας, θα γνωριστείτε καλύτερα και θα δείτε ότι
δεν είναι και τόσο διαφορετική από σας, όσο
πιστεύετε» είπε η μαμά Κουμαριά στις δυο
κουμαροκόρες της.
Η Κουμαρένια και η Κουμαρούλα
στραβομουτσούνιασαν. Όμως αφού η μαμά τους
επέμενε, αναγκάστηκαν να βάλουν και τη Φιλίτσα
στην παρέα τους.
Την πρώτη μέρα που την πήραν μαζί τους,
πριν συναντηθούν με τα υπόλοιπα παιδιά της
παρέας, η Κουμαρένια δεν κρατήθηκε. Στάθηκε
μπροστά στη Φιλίτσα με τα χέρια της στη μέση.
«Είσαι μια κλέφτρα! Μας έκλεψες το σπίτι
μας και τα παιχνίδια μας, μας έκλεψες την αγάπη
της μαμάς μας και τώρα θέλεις να μας κλέψεις
και τους φίλους μας!»
«Εγώ, κλέφτρα;» διαμαρτυρήθηκε η Φιλίτσα κι
ανέβηκε ένας κόμπος στον λαιμό της.
«Δεν θέλουμε να μοιραστούμε τους φίλους
μας μαζί σου! Μονάχα το χατίρι της μαμάς
κάνουμε, για να μη στενοχωρηθεί» συμπλήρωσε η
Κουμαρούλα.
«Πού να καταλάβουν κάτι… κάτι δράκοι σαν
αυτή!» τσίριξε η Κουμαρένια.
Ύστερα γύρισε όλο χαρά στην Κουμαρούλα:
«Το βρήκα! Θα τη φωνάζουμε Δρακοφιλίτσα!
Όχι βέβαια μπροστά στη μαμά...» είπε.
Τα δάκρυα έκαναν λιμνούλες στα μάτια της
Φιλίτσας. “Είναι άδικο! Άδικο!” σκεφτόταν. “Αν όμως