Page 18 - Drakofilitsa_Maria Chatzi

Όταν γύρισαν στο σπίτι τους, η Κουμαρένια
με την Κουμαρούλα δεν ήταν, όπως άλλες φορές,
θυμωμένες με τη Φιλίτσα. Η Κουμαρούλα είπε τα
καλά νέα και στη μαμά τους.
«Είδατε τι μαγικό πράγμα είναι η χαρά; Λίγη
μονάχα χαρά αν δώσεις, δυο και τρεις φορές
παραπάνω θα πάρεις» είπε η μαμά Κουμαριά.
Μετά το φαγητό τη Φιλίτσα την πήρε ο ύπνος
αμέσως. Και είδε όνειρα πολύχρωμα και
χαρούμενα. Είδε τη γειτονιά τους στολισμένη μ’
όλου του κόσμου τα αγριολούλουδα. Είδε και τις
αδερφές της με ανοιχτές αγκαλιές να
φεγγοβολούν σαν τον ήλιο. Η Κουμαρούλα όμως
δεν μπορούσε να κλείσει μάτι.
«Κουμαρένια; Κοιμάσαι; Το περίμενες ότι θα
περνούσαμε τόσο καλά σήμερα;»
«Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι αν τους
γνωρίζαμε τη Δρακοφιλίτσα, θα κάναμε τέτοια
καλή εντύπωση στην παρέα!» απάντησε η
Κουμαρένια.
«Είχε πλάκα η Δρακοφιλίτσα, λέει ωραία
αστεία. Λες να έχει δίκιο η μαμά; Σήμερα
πρόσεξα ότι δεν είναι κι εντελώς διαφορετική από
μας» είπε η Κουμαρούλα.
Η Κουμαρένια σούφρωσε τα φρύδια της.
«Τι εννοείς; Μήπως παραμιλάς από τη νύστα;
Είναι ολοφάνερο ότι είναι διαφορετική από μας!»
«Ναι, εντάξει... Αλλά πρόσεξες ότι τα φύλλα
της έχουν γύρω γύρω χαριτωμένα δοντάκια, όπως
και τα δικά μας φύλλα; Έχουν και σχεδόν το ίδιο
σχήμα με τα δικά μας. Ακόμα και οι ρίζες της
μοιάζουν με τις δικές μας. Τις πρόσεξα όταν