Page 23 - Drakofilitsa_Maria Chatzi

Ανάμεσα στα βράχια αντί να κλαίει, άρχισε να
σπάει, να τραβάει και να πετάει από δω κι από κει
τα αγκάθια της.
«Τέρμα, ως εδώ ήταν! Θα σας βγάλω από
πάνω μου για πάντα!» φώναξε θυμωμένη.
«Ε, σιγά! Θα μου βγάλεις κανένα μάτι!»
ακούστηκε μια γνωστή φωνή.
«Σπάικ! Τι ζητάς εδώ;»
«Εδώ έρχομαι όταν θέλω να ηρεμήσω και να
σκεφτώ. Πρόσεξες ποτέ ότι κι εγώ έχω αγκάθια
και μάλιστα πάρα πολλά;» τη ρώτησε ο Σπάικ, ο
σκαντζόχοιρος.
Η Δρακοφιλίτσα γούρλωσε τα μάτια της,
αυτό πρώτη φορά το πρόσεχε.
Ο Σπάικ της χαμογέλασε και συνέχισε:
«Όταν είχε πρωτοέρθει να ζήσει στην πλαγιά
μας ο προπαππούς μου, όλοι ήθελαν να τον
διώξουν, γιατί ήταν διαφορετικός από τα άλλα ζώα
της περιοχής μας. Είχε κάνει όμως φίλους εδώ που
πήραν το μέρος του. Σήμερα δεν ασχολείται
κανείς με τα δικά μου αγκάθια. Εγώ είμαι φίλος
σου, Δρακοφιλίτσα. Το σκέφτηκα καλά. Δεν τα
πιστεύω όλα αυτά που μας είπαν ο Μπάμπης και η
Κράξα. Θέλω να ξαναπαίξουμε μαζί».