Page 15 - Drakofilitsa_Maria Chatzi

τις κοροϊδέψουν στ’ αλήθεια οι φίλοι τους, επειδή
είμαι γεμάτη αγκάθια; Η Κουμαρένια θα κλαίει
από ντροπή για ώρες. Μετά θα την πιάσει εκείνος
ο φοβερός πονοκέφαλος που την πιάνει όταν
θυμώνει. Και η Κουμαρούλα θα στενοχωρηθεί
τόσο πολύ για την Κουμαρένια, που δεν θα βάλει
βουκιά στο στόμα της όλη την υπόλοιπη μέρα. Κι ο
γιατρός λέει στη μαμά ότι η Κουμαρούλα πρέπει
να τρώει καλά, γιατί είναι η πιο αρρωστιάρα από
τις τρεις μας. Όχι, δεν θέλω να υποφέρουν για
μένα. Ίσως είναι καλύτερα να φύγω πριν με δουν
οι φίλοι τους”.
«Εγώ θα πάω σπίτι... Πονάει η κοιλιά μου» είπε
κι έπιασε με τα χέρια της την κοιλιά της κάνοντας
τάχα πως δεν αισθάνεται καλά.
Οι αδερφές της όμως δεν πρόλαβαν να
χαρούν. Οι πρώτοι τους φίλοι είχαν κιόλας φτάσει
και στέκονταν περίεργοι γύρω από τη Φιλίτσα.
Ένα γαλάζιο χωνάκι την είχε πιάσει αγκαζέ.
«Εγώ είμαι ο Φωναχτός. Με λένε έτσι για τη
δυνατή μου φωνή».
Πλησίασε και μια λαχανί πεταλούδα.
«Με βάφτισαν Λεπίδα. Απαίσιο όνομα! Τα
παιδιά της παρέας με φωνάζουν Ελπίδα. Μάλλον
επειδή συνήθως τους φέρνω καλά νέα. Αν δεν σου
περάσει ο πόνος με το παιχνίδι, θα σε πάμε εμείς
στο σπίτι σου».
«Έχουμε το καλύτερο φάρμακο! Για τους
φίλους είναι τζάμπα! Δοκίμασε αν θέλεις» είπαν
δυο μέλισσες που ζουζούνιζαν χαρούμενα τριγύρω
από τη Φιλίτσα. Κουβαλούσαν έναν κουβά με μέλι,
τοσοδούλη όσο μια δαχτυλήθρα.