Page 16 - pdffile_Classical
P. 16
2
ความไม่สมดุลในการใช้และการดูแล
ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
การมุ่งพัฒนาเศรษฐกิจให้เติบโตในอัตราสูง ทำให้มีการใช้ทรัพยากรธรรมชาติ
อย่างไม่คำนึงถึงขีดจำกัดเท่าที่ควร และยังทำให้ทรัพยากรธรรมชาติ เช่น ดิน
แหล่งน้ำ ป่าไม้ และแร่ธาตุ ฯลฯ ที่เคยอุดมสมบูรณ์มีแนวโน้มร่อยหรอ และ
เสื่อมโทรมลงอย่างรวดเร็ว
นอกจากนี้ เมื่อพิจารณาสัดส่วนผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศเป็นรายสาขา
พบว่า สัดส่วนรายได้จากภาคเกษตรลดลงเป็นอย่างมาก จากร้อยละ 45
เมื่อ พ.ศ. 2494 เหลือเพียงร้อยละ 8 ใน พ.ศ. 2554 ขณะที่เมื่อเปรียบเทียบกับ
ช่วงเวลาเดียวกัน สัดส่วนรายได้จากภาคอุตสาหกรรมปรับตัวในทิศทางตรงข้าม
คือ เพิ่มขึ้นต่อเนื่องจากร้อยละ 15 เป็นร้อยละ 32 ส่วนรายได้จากภาคบริการ
ยังคงมีสัดส่วนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจากร้อยละ 40 เป็นร้อยละ 60
การขยายตัวของกิจกรรมทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคอุตสาหกรรม
และภาคบริการด้านการท่องเที่ยว ก่อให้เกิดปัญหามลพิษในด้านต่างๆ เช่น
น้ำเน่าเสีย อากาศเสีย เสียงรบกวน กากของเสีย และสารอันตรายที่มีปริมาณ
มากขึ้น ส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนและชุมชนมากขึ้นตามลำดับ
3
ความไม่สมดุลของการพัฒนาเมืองและชนบท
การเจริญเติบโตของเมืองโดยเฉพาะกรุงเทพมหานคร ทำให้เกิดการกระจุกตัว
ของประชากร ซึ่งเกิดขึ้นจากการหลั่งไหลจากชนบทสู่เมืองเพื่อหวังหารายได้เพิ่มขึ้น
เกิดความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจระหว่างเขตมหานครและส่วนภูมิภาคที่มากขึ้น
ทั้งนี้ กรุงเทพมหานครและปริมณฑลยังคงมีฐานเศรษฐกิจและอัตราการเจริญเติบโต
ที่รวดเร็วกว่าภาคอื่นๆ ตัวอย่างเช่น ใน พ.ศ. 2532 มูลค่าของผลผลิตรวม
ของกรุงเทพมหานครมีสัดส่วนสูงถึงร้อยละ 42 ของผลผลิตรวมของประเทศ
ในขณะที่ภาคอื่นๆ มีสัดส่วนลดลงตามลำดับเมื่อเทียบกับช่วงเดียวกัน
14
