Page 14 - บทท8-60_Neat
P. 14
เมื่อผู้ป่วยรายหนึ่งมาด้วยอาการสั่น สิ่งจ าเป็นส าหรับแพทย์คือต้องให้การวินิจฉัยและต้องแยกโรค
ได้อย่างถูกต้องโดยอาศัยลักษณะของอาการสั่นและประวัติส่วนอื่นมาประกอบ
ตัวอย่างกรณีศึกษา
ผู้ป่วยชาย อายุ 50 ปี มีอาการสั่นที่มือซ้าย มักเป็นขณะที่มืออยู่เฉยๆ หรือนั่งพัก นอกจากนี้สังเกตว่าอาการตัว
แข็ง เดินล าบาก เวลาเขียนหนังสือพบว่าตัวหนังสือมีขนาดเล็กลงและเบียดชิดกัน อาการทั้งหมดค่อยๆ เป็นมาก
ขึ้นเรื่อยๆ ยังไม่เคยไปรักษาที่ใดมาก่อน ไม่เคยมีโรคประจ าตัว
จากกรณีศึกษาผู้ป่วยชายมาด้วยอาหารสั่นที่มีลักษณะ resting tremor ร่วมกับมีอาการทรงตัว
ล าบากเวลาเคลื่อนไหว (postural instability) เขียนตัวหนังสือเล็กลง (micrographia) การด าเนินโรคพบว่ามี
ลักษณะเป็นมากขึ้นเรื่อยๆ (progressive course) ซึ่งเข้าได้กับโรคพาร์คินสันมากที่สุด นอกจากนี้ยังอาจมี
สาเหตุจากยาที่กระตุ้นให้เกิดอาการคล้ายพาร์คินสัน (parkinsonism) ได้แก่ ยาลดความดันโลหิตกลุ่มต้าน
ช่องแคลเซียม (calcium channel blocker) ยาต้านจิตประสาท (neuroleptics) ยาควบคุมจังหวะการเต้นของ
หัวใจ เช่น amiodarone เป็นต้น
สราวุธ สุขสุผิว_ภาคการศึกษาที่ 3/2560
