Page 12 - การเปนผประกอบการ

6

2 การวางแผนเป้าหมายชีวิตขั้นกลาง เป็นการตั้งเป้าหมายของชีวิตว่าต้องพยายาม ตั้ง

ตัวและสร้างฐานะของตนเอง มีชีวิตคู่ มีชีวิตครอบครัวที่ดี ไม่ย่อท้อ รู้จักการสร้างคุณค่าให้ชีวิต ด้วย
การขยันตั้งใจทําความดี เอื้ออาทร มีเมตตาต่อผู้อื่น ซึ่งเป็นเป้าหมายชีวิตสูงสุด

3. การวางแผนเป้าหมายชีวิตขั้นสูงสุด เป็นการตั้งเป้าหมายของชีวิตที่เป็นประโยชน์

อย่างยิ่งต่อตนเอง และบุคคลอื่น คือการตั้งใจดําเนินชีวิตให้ประสบความสําเร็จในการศึกษาเล่าเรียน

หน้าที่การงาน ชีวิตครอบครัว และตั้งใจปฏิบัติธรรมโดยการตั้งใจทําความดี หมั่นให้ทาน รักษาศีล
สบความสําเร็จได้ เป้าหมายเป็นเครื่องมือชี้ทิศทางเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงชีวิตของแต่ละบุคคล ซึ่ง

แต่ละคนอาจมี เป้าหมายแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับอาชีพ รายได้ ความรับผิดชอบในครอบครัวของแต่ละ

บุคคล เป้าหมาย ของบุคคลมีดังนี้

3.1. เป้ำหมำยที่ไม่เป็นตัวเงิน ได้แก่วัฒนธรรมประเพณี สังคม การเมือง กฎหมาย
ความรู้สึก เป็นต้น อาจจะมีความสําคัญมากกว่าตัวเงินก็ได้

3.2. เป้ำหมำยที่เป็นตัวเงิน เป็นเป้าหมายที่เกี่ยวข้องกับเงินโดยตรง ซึ่งทําให้แต่ละ

บุคคลนั้น มีความเป็นอยู่ดีขึ้น หากมีการวางแผนการเงินที่ดีจะทําให้เป้าหมายของแต่ละบุคคลประสบ
ความสําเร็จได้

ความแตกต่างของเป้าหมายที่เป็นตัวเงินและเป้าหมายที่ไม่เป็นตัวเงิน
เป้ำหมำยที่ไม่เป็นตัวเงิน เป้ำหมำยที่เป็นตัวเงิน

1. ความรู้สึก ความรัก ความผูกพันเป็นต้น 1. การออม
2. ความสุขที่ได้รับจากครอบครัว 2. การลงทุน

3. การช่วยเหลือสังคม 3. การเกิดรายได้
4. การเมือง 4. การควบคุมค่าใช้จ่ายในชีวิตประจําวันของ

5. ขนบธรรมเนียมประเพณี บุคคล

สิ่งที่ต้องพิจำรณำในกำรก ำหนดเป้ำหมำยชีวิต

1. ตั้งเป้ำหมำยที่แน่นอนและชัดเจน ควรคํานึงถึงผลที่จะได้รับว่าเป็นไปตามเป้าหมาย
หรือ วัตถุประสงค์ที่กําหนดไว้หรือไม่ เช่น การออมเงินจากรายได้สุทธิเดือนละ 10,000 บาท เพื่อสําหรับซื้อ

บ้านอีก 2 ปีข้างหน้า จะเห็นได้ว่าเป็นการกําหนดให้ชัดเจนลงไปว่าต้องการออมเงิน เพื่อต้องการซื้อบ้าน

2. เป้ำหมำยต้องมีควำมเป็นไปได้ ควรมีการศึกษาความเป็นไปได้ก่อน หากคิดว่าเหมาะสม
และสามารถทําได้ตามเป้าหมายที่วางไว้จึงลงมือปฏิบัติ เช่น ต้องการออมเงินเดือนละ 8,000 บาท ในขณะ ที่

เงินเดือนทั้งสิ้นได้รับเดือนละ 10,000 บาท