Page 102 - นครรังสิตของเรา
P. 102

(สร้อยหญิง)  เอ๋ยยอดเจ้าเอ๋ยยายโน ยายโนเนเอย    หญิง   ทั้งวงศ์วานวาเครือหรือว่าเนื้อหน่อ (ซ�้า)   การออกเรี่ยไรใช้เรือเป็นพาหนะ  หญิงชายในหมู่บ้านจะแต่งตัวลงเรือพายในตอนเย็น          เผลอ แล ร�าพึง
    โนเนละโนเน โนช้า ช้าพ่อโนเนเอย     พงศ์เผ่าเหล่ากออยู่เอ๋ยก้อที่ใด (สร้อย)  จนพลบค�่า เมื่อไปถึงบ้านหลังใดก็จอดเรือที่บันได แล้วร้องเพลงเชิญชวนให้เจ้าของ          คลองหลวงให้ห่างคิดถึง

 ชาย   โนเนเจ้าช่างนาถเอย รักหญิงจะขอพิงพาด   ชาย   พี่บอกตัวเจ้านะแม่สาวหน้ามล (ซ�้า)   บ้านออกมาท�าบุญ  ลักษณะการร้องร�าพาข้าวสารเป็นการด้นกลอนสด ส่วนผู้ร้องที่มี          งามสุดจะซึ่งใจพี่
    พาดไว้ก็ที่ต้นมะเฟือง พี่จะท�าบุญไปด้วยสิ่งใดหนอ      พี่อยู่ต�าบล บลเอ๋ยคลองควาย (สร้อย)  ความสามารถอาจร้องเป็นเรื่องราวได้ ส่วนใหญ่นิยมร้องเชิญชวนท�าบุญ เมื่อเจ้าของ          ถึงสามโคก โอ้อก วิตกไม่สมฤดี
    จึงจะได้ร่วมหอกับแม่ใส่เสื้อเหลือง (สร้อยชาย)  ชาย   อ�าเภอสามโคกนะแม่โฉมศรี (ซ�้า)   บ้านท�าบุญแล้วก็จะร้องอวยพร (สุมานิการ์  จันทร์บรรเจิด, 2552 : 31) (ภาพที่ 49)           สองข้างมือพี่ที่มีจะสนองประคองเทวี

 หญิง   โนเนเจ้าช่างนาถเอย รักหญิงจะมาขอพิงพาด      จังหวัดปทุมธานี นีเอ๋ยก็ยังไง (สร้อย)     4.1.3 วรรณกรรม  มีวรรณกรรมที่ส�าคัญและตกทอดมาตั้งแต่อดีตทั้งที่เป็น          ถึงสามโคกพี่หนักใจ
    พาดไว้ก็ที่ต้นมะเฟือง พี่จะท�าบุญไปให้เสียจนตาย          พร้อม   เรามาจัดการในงานวันนี้ (ซ�้า) อนุรักษ์ประเพณีแบบอย่างของไทย (สร้อย)  อักษรภาษามอญ ภาษาไทย พบหลักฐานตั้งแต่ ใบลาน  สมุดข่อย  มีทั้งเรื่องราวเกี่ยว

    ก็คงไม่ได้หรอกแม่ใส่เสื้อเหลือง (สร้อยหญิง)  พร้อม   มาช่วยสืบสานงานประเพณี (ซ�้า) ของเมืองไทยนี้ให้รุ่งเรืองต่อไป  กับประวัติศาสตร์  องค์ความรู้  ภูมิปัญญาต่างๆ ส่วนใหญ่เก็บรักษาเป็นเอกสารโบราณ      บทวรรณกรรมนิราศปทุมธานี  ได้น�ามาเป็นเนื้อเพลงขับร้องโดย สมชาติ
 ชาย   โนเนเจ้าช่างนาถเอย รักหญิงจะขอพิงพาด   (สร้อย)   เอ๋ยยอดเจ้าเอ๋ยยายโนยายโนเนเอย โนเนละโนเน โนเนื่องขอ      อยู่ตามวัดต่างๆ ในจังหวัดปทุมธานี  ชนะโชติ  และสมชาติ  ชนาเทพ  และต่อมามีผู้น�ามาเป็นบทร้องส�าหรับการแสดงต่างๆ
    พาดไว้ก็ที่ต้นหว้า พี่จะท�าบุญไปด้วยสิ่งใดหนอ      ให้รุ่งเรืองนะแม่โนเนเอย     ส�าหรับวรรณกรรมสมัยปัจจุบันที่ส�าคัญ เช่น นิราศเมืองปทุม  เป็นบทเพลง อีกมากมาย นอกจากนี้ยังมีบทเพลงอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับนครรังสิตอีกหลายเพลง เช่น

    จึงจะได้ร่วมหอกับแม่ใส่เสื้อฟ้า (สร้อยชาย)  แต่งโดย ประยูร  เวชประสิทธิ์ กล่าวถึง ความเจริญรุ่งเรืองของเมืองปทุมธานี  เพลงอบต.นครรังสิต เพลงนครรังสิต  และค�าขวัญต่างๆ
 หญิง   โนเนเจ้าช่างนาถเอย รักหญิงจะมาขอพิงพาด           บ้านเมืองเจริญรุ่งเรือง เฟื่องประเพณี        อมตะก๋วยเตี๋ยวเรือ   งามเหลือดอกบัวบาน

    พาดไว้ก็ที่ต้นหว้า พี่จะท�าบุญไปให้เสียจนตาย           โอ้ปทุมธานี เมืองนี้ สงบร่มเย็น     ต�านานเรือพายท้องถิ่น    แดนดินถิ่นคนดี
    ก็คงไม่ได้หรอกแม่ใส่เสื้อฟ้า (สร้อยหญิง)           ตั้งอยู่ริมฝั่งเจ้าพระยา
 ชา   โนเนเจ้าช่างนาถเอย รักหญิงจะมาขอพิงพาด           โน่นล�าลูกกา  ผ่านมายังเห็น      4.1.4 สถาปัตยกรรม  หมายถึง  สิ่งก่อสร้างที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์

    พาดไว้ก็ที่ต้นมะไฟ พี่จะท�าบุญไปด้วยสิ่งใดหนอ           หนองเสือยามเย็น  หลบเร้นไม่สบตาเสือ  ทางความงาม สามารถตอบสนองความต้องการทั้งด้านจิตใจและประโยชน์ใช้สอยได้
    ถ  ึงไม่ได้ร่วมหอขอให้อยู่ชิดใกล้ (สร้อย)           ไปสบตาสาวดีกว่า          อย่างครบถ้วน  งานสถาปัตยกรรมที่ถูกสร้างขึ้นในจังหวัดปทุมธานี  และในเขตเทศบาล

 หญิง   โนเนเจ้าช่างนาถเอย รักหญิงจะมาขอพิงพาด           ลาดหลุมแก้ว พี่ตกหลุมเจ้าเข้าแล้วแก้วตา  นครรังสิต  ที่แสดงคุณค่าดังกล่าวนั้น สามารถแบ่งได้ดังนี้
    พาดไว้ก็ที่ต้นมะไฟ พี่จะท�าบุญไปด้วยสิ่งใดหนอ           ฝืนจากมาทั้งศรัทธา          สถาปัตยกรรมในศาสนา  วัดส�าคัญที่มีประวัติความเป็นมาเก่าแก่ และพบ
    ก  ็ไม่ได้ร่วมหอและไม่ได้ชิดใกล้ (สร้อย)  ภาพที่ 49  การละเล่นล�าพาข้าวสาร การขอบริจาคเพื่อร่วมท�าบุญ           ผ่านธัญบุรีงามตา  สมบูรณ์ไร่นา  ใฝ่ถึง  หลักฐานส�าคัญทางสถาปัตยกรรม ปรากฏให้เห็นมีคุณค่าทางด้านต่างๆ อย่างครบถ้วน

 ชาย   เรามาผูกรักกันไว้เสียบ้าง (ซ�้า) เราจะมาผูกชังกันไปท�าไม (สร้อย)  ใช้เรือเป็นพาหนะ           แม่เจ้าเอ๋ย เพียงได้เคยพบยังงงงัน  ที่พบจังหวัดปทุมธานีมีด้วยกันหลายวัด เช่น วัดสิงห์ วัดบางหลวง วัดเจดีย์ทอง
 หญิง   ครั้นมาถึงจะมาพึ่งมาพัก (ซ�้า) ฉันยังไม่รู้จัก จักเอ๋ยว่าใคร (สร้อย)     ล�าพาข้าวสาร  ล�าพาข้าวสาร เป็นการเล่นพื้นเมืองอย่างหนึ่งของจังหวัด           สาวชาวรามัญ  วัดมะขาม วัดท้ายเกาะ  วัดต�าหนัก  เป็นต้น  วัดดังกล่าวตั้งอยู่ริมแม่น�้าเจ้าพระยา ได้

 ชาย   ขอบอกตัวเจ้าแม่คนงามนะจ๊ะ   ปทุมธานี  ที่ตั้งบ้านเรือนอยู่ตามฝั่งริมแม่น�้าล�าคลอง  ล�าพา  แปลว่าเที่ยวร้องขอไป            งามผิวพรรณร่างกลมกลืน  รับการก่อสร้างมาตั้งแต่สมัยอยุธยา จนถึงรัตนโกสินทร์ สถาปัตยกรรม ที่ส�าคัญและมี
    พี่อยู่โรงเรียนคลองสระจ�าให้ขึ้นใจ (สร้อย)  นิยมเล่นกันในเทศกาลท�าบุญออกพรรษา หรือทอดกฐิน ผ้าป่า ชาวบ้านจะออกไป           งามปทุมกระเพื่อมบนทรวง  เอกลักษณ์โดดเด่นที่ปรากฏภายในวัดดังกล่าวสามารถแบ่งได้ ดังนี้
 เรี่ยไรข้าวสาร  เงิน หรือสิ่งของอื่นตามแต่ผู้มีจิตศรัทธาบริจาคเพื่อรวบรวมไว้ท�าบุญ           เหมือนดั่งดอกบัวหลวง  กระเพื่อมในบึง
 98  นครรังสิตของเรา                                                                                                               นครรังสิตของเรา     99
   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107