Page 9 - نهایی4

‫قاب خاطرات‬

‫گاهنامه خبری مدیریت‬ ‫قیافــه ی مرت�بــی پلـه هـا بـالا اوردیـدش ؟ میگفتیـد مـن‬
‫درمان تامین اجتماعی‬ ‫داشــت ‪.‬چارشــونه م�یومــدم ‪.‬‬

‫استاناصفهان‬

‫�بــود و لباســهاش کمــی ارومتــر شــد و گفــت ‪:‬مهــم‬

‫خاطره‬ ‫صفحه ‪9‬‬ ‫نیســت ‪.‬‬ ‫از وضعیــت خــوب‬
‫ازش خواســتم اجــازه بــده بــرای پای�یــن‬ ‫خاطــره ارســالی از مالیـش خبـر میداد‬
‫شــدم و چــار تــا از محتــاج تر�یــن هــا‬ ‫بــردن پســر بیمــارش بــا ویلچــر ‪،‬‬ ‫آقـای مجیـد رئوفـی ‪.‬روبــروم ایســتاد و‬
‫را شناسـا�یی کردیـم ‪.‬داروخونـه داروهـا را‬ ‫کمکــش کنــم ‪.‬اول کفــت نــه ولــی بــا‬ ‫�پرســید کارمنــد بیمــه شــمایید ؟ قبــل‬
‫رایـگان میـداد و دوسـت مـن هـر مـاه‬ ‫اصـرار ق�بـول کـرد ‪ .‬وقتـی ویلچـر را تـوی‬ ‫از ای�نکــه جوا�بــی بــدم �پرونــده ی قرمــز‬
‫بـا داروخونـه حسـاب میکـرد ‪...‬تـا پایـان‬ ‫حیــاط رســوندیم ازم تشــکر کــرد ‪.‬ا��نــگار‬ ‫ر��نـگ �پرتـو درمانـی را روی م�یـزم گذاشـت‪.‬‬
‫�پرســیدم ‪:‬ببخشــید مریــض کیــه ؟ بــا‬
‫درمــان اون چــار نفــر ‪...‬‬ ‫دلخوریــش بــر طــرف شــده �بــود‪.‬‬ ‫اکــراه گفــت ‪ :‬تــوی حیاطــه ‪.‬گفتــم مــا‬
‫بعــد از اون ‪،‬هــر روزی کــه مریضــش را‬ ‫وظیفـه داریـم مریـض را ببینیـم و �پرونده‬
‫میـاورد یـه سـری بـه مـن م�یـزد و خوش‬

‫را مهـر بزنیـم ‪.‬بـدون ای�نکـه چ�یـزی بگـه وبشـی میکـرد ‪ .‬یـه روز �بهـم گفـت ‪:‬مـن‬

‫رفـت ‪.‬ولـی ا��نـگار کـه �بهـش برخـورد ‪.‬ده فقــط هم�یــن یــه پســر را دارم و بــرای‬

‫دقیقــه ای گذشــت ‪ .‬بــا قدمهــای بلنــد ســامتیش حاضــرم همــه ی زندگیمــو‬

‫تـر و تنـد تـر جلـو اومـد و گفـت ‪:‬اینـم بــدم ‪...‬وضعــم خوبــه و کارخونــه دارم‬

‫مریـض !��نـگاه کـردم یـه پسـر حـدود ‪ .... 20‬بــه تــو اعتمــاد دارم و میدونــم‬

‫ســال بــا هیــکل درشــت و ورزشــکار ی نیتــت خ�یــره ‪.‬نمیخــوام بــا خ�یریــه هــا‬

‫کـه مـو و ابـرو هـم نداشـت روی ویلچـر کار کنــم امــا اگــه هــر کســی را �بهــم‬

‫دم راهــرو نشســته ‪ .‬خیلــی ســر�یع معرفــی کنــی حاضــرم کمکــش کنــم ‪....‬‬

‫دفترچــه را تطب�یــق دادم و مهــر زدم و از اون موقــع فرانشــ�یز همــه ی داروهــا‬

‫جـام بلنـد شـدم ‪.‬در ح�یـن دادن �پرونـده ‪ 30‬در صــد �بــود �بهــش گفتــم مــن‬

‫‪،‬از اون مــرد عذرخواهــی کــردم و گفتــم چهـار تـا مریضـی کـه نمیتونـن فرانشـ�یز‬

‫‪:‬چــرا ��نگفتیــد مریضتــون قــادر بــه راه �پرداخـت کننـد را �بهتـون معرفـی میکنـم‬

‫رفتـن نیسـت ؟چـه جـوری بـا ویلچـر از ‪.‬ق�بــول کــرد ‪.‬بــا داروخونــه هماه�نــگ‬

‫خاطره ارسالی از یــک خاطــره مر�بــوط ضعیفــی از تــوش میــاد‪ .‬نایلــون زبالــه را ومـددکار �بهزیسـتی اومـد دنبالـش‪ .‬مـن‬
‫خانم لیلا سلیمانی ‪ :‬بــه حــدود ده ســال از روی اب میگ�یـرن داخـل اون یـک نـوزاد از مــددکار بــا ��نگرانــی راجــع بــه اینــده‬
‫یپشـه‪ .‬مردمـی کـه کنـار دختـر سـیانوز شـده کـه در حـال خفگـی بچــه �پرســیدم کــه گفتنــد جــای ��نگرانــی‬
‫رودخونــه نزدیــک �پــل فلــزی نشســته �بـوده و نالـه میکـرده میبینـن‪110 .‬رو خبـر نیســت مــا بــرای بچــه ز�یــر شــش مــاه‬
‫�بــودن یــک لاپســتیک ســیاه بــزرگ رو در میکنــن و نــوزاد رو بــه بخــش مراقبــت خیلــی متقاضــی داریــم ‪ .‬خلاصــه �پــری‬
‫حـال ع�بـور از روی اب میبینـن هـای و�یـژه بیمارسـتان �بهشـتی منتقـل دریا�یــی بــه یــک خانــواده بــدون فرزنــد‬
‫کـه صـدای میکنـن چنـد روز بعـد حـال نـوزاد �بهتـر سـ�پرده شـد و مـن بـه یـاد قصـه حضـرت‬
‫میشــه و چــون هــم خیلــی زیبــا �بــود موســی افتــادم و ای�نکــه خــدا چطــور از‬
‫و هــم بــدون نــام و نشــان �بــود تــوی ا�یــن کــودک محافظــت کــرد و اون رو بــه‬

‫بیمارسـتان بـه �پـری دریا�یـی معـروف شـد محــل امــن و ارامــش رســوند‪.....‬‬
‫‪ .‬بــراش بیمــه ســامت درســت کــردن‬