Page 67 - khlongsamwa
P. 67
60
กล่าวโดยสรุป ประเพณีลงแขกเกี่ยวข้าว เป็นประเพณีไทยอีกอย่างหนึ่งของชาวนา
ไทย ซึ่งนับวันจะหาดูได้ยากในสภาพปัจจุบัน ไม่ว่างานเล็กงานใหญ่ จะส าเร็จไปได้ด้วยดีเพราะทุกคน
ต่างมีน้ าใจให้กันและกัน ใช้เวลาไม่นานงานก็ส าเร็จลุล่วงไปได้ การท างานแบบนี้ เรียกว่า “ลงแขก”
เรื่องที่ 3 วัฒนธรรมในเขตคลองสามวา
กกกกกกก1. การแต่งกาย การแต่งกายของชาวมอญ มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แต่ก็ไม่แตกต่างจาก
ชาวไทยเท่าใดนัก ซึ่งในปัจจุบันมีความกลมกลืนทางวัฒนธรรมประเพณีระหว่างไทยและมอญ
การแต่งกายของชายชาวมอญนิยมสวมผ้านุ่ง เรียกว่า “เกลิด” ส่วนผ้าผืนยาวที่นุ่งเวลา
ออกงานส าคัญเรียกว่า “เกลิดฮะเหลิ่น” แปลว่า ผ้านุ่งยาวหรือผ้าลอยชาย ส่วนเสื้อเป็นเสื้อคอกลม
ผ่าอกตลอด แขนกระบอก มีกระดุมผ้า หรือเชือกผูกเข้าด้วยกัน หรือเสื้อคอกลมสีสันแขนสั้น
สมัยก่อนนิยมโพกศีรษะ ต่อมาตัดสั้นแบบสมัยนิยม
การแต่งกายของหญิงชาวมอญนิยมสวมซิ่น คล้ายผ้านุ่งของผู้ชาย แต่ลายของผู้หญิง
ละเอียดและสวยงามกว่าและวิธีการนุ่งต่างกัน สวมเสื้อตัวในคอกลมแขนกุดตัวสั้นแค่เอวเล็กพอดีตัว
สีสด สวมทับด้วยเสื้อแขนยาวทรงกระบอก เป็นผ้าลูกไม้เนื้อบางสีอ่อนมองเห็นเสื้อตัวใน ถ้ายังสาวอยู่
แขนเสื้อจะยาวถึงข้อมือ หากมีครอบครัวแล้วจะเป็นเสื้อแขนสามส่วน
หญิงมอญนิยมเกล้าผมมวยค่อนต่ าลงมาทางด้านหลัง โดยมีเครื่องประดับ 2 ชิ้น บังคับ
ไม่ให้ผมมวยหลุด คือโลหะรูปตัวยูคว่ าแคบ ๆ และโลหะรูปปีกกาตามแนวนอน ภาษามอญเรียกว่า
อะน่ดโซ่ก และ ฮะเหลี่ยงโซ่ก จากนั้นประดับด้วย แหมะเกวี่ยปายซ่ก รอบมวยผม ภายหลังเมื่ออยู่
เมืองไทยนานเข้า ผู้หญิงมอญก็รับอิทธิพลการแต่งตัวแบบผู้หญิงชาวไทยเข้าไปร่วมด้วย
