Page 34 - Book จากถานดบ

จากถ่านดิบ...
32 สู่มณีที่(พอ)มีค่า

男は一生で一度でいいから子孫に自慢できるような仕事をすべきである。

富士山こそその仕事だ。

富士山に気象レーダーの塔ができれば、東海道沿線からでも見える。
それを見るたびに、『おい、あれは俺が造ったのだ』と言える。子供や孫にそう伝える

ことができるのだ。

เกิดเป็นชาย (เกิดเป็นหญิงก็เป็นจริงครับ) มาชาติหนึ่ง ขอสักครั้งก็ดี

ให้ได้มีโอกาสทำางานที่สามารถอวดลูกอวดหลานอย่างภูมิใจได้
งานที่ภูเขาฟูจินี้นี่แหละ เป็นงานเช่นว่านั้น

เมื่อไหร่ ที่เราสามารถสร้างหอเรดาร์บนเขาฟูจิได้สำาเร็จ
ผู้คนที่คมนาคมผ่านเส้นทางโตไกโด ก็สามารถมองเห็นได้แต่ไกล

ทุกครั้งที่เรามองเห็น ก็สามารถพูดได้อย่างภูมิใจว่า
วีรกรรมของวีรชนนิรนาม
“นั่นไง ที่ฉันสร้างเอาไว้” และ สามารถเล่าขานให้กับลูกๆ หลานๆ ต่อๆ ไปได้

ดูจะเป็นวรรคทอง ที่สามารถสร้างความฮึกเหิม

ให้คนงานมีแรงบันดาลใจ และกำาลังใจในการร่วมอยู่สู้ต่อ

จนสามารถก่อสร้างได้เสร็จในที่สุด

หอเรดาร์แห่งนี้ มีการใช้งานอยู่ 33 ปี
จนกระทั่งปี ค.ศ.1999 จึงถูกทดแทน โดยการใช้ดาวเทียมอุตุนิยม