Page 46 - เจ้าชายน้อย
P. 46

" มันเปนสิ่งซึ่งมักจะถูกหลงลืม มันคือการ 'สรางความผูกพัน' " สุนัขจิ้งจอกตอบ


                  " สรางความผูกพันหรือ "

                  " ใชแลว สําหรับฉัน เธอก็เปนเพียงเด็กชายเล็กๆ เหมือนเด็กอื่นๆ เปนรอยเปนพัน ฉันไมตองการ
                  เธอ เธอก็ไมตองการฉันเหมือนกัน และสําหรับเธอ ฉันก็เหมือนสุนัขจิ้งจอกอื่นๆ นับรอยนับพันนั่น
                  แตถาเธอฝกใหฉันเชื่อง เราก็จะตองการกันและกัน เธอจะเปนหนึ่งเดียวในโลกสําหรับฉัน และฉันก็
                  จะเปนหนึ่งเดียวในโลกสําหรับเธอ " สุนัขจิ้งจอกกลาว "


                  "ฉันเริ่มเขาใจแลว มีดอกไมดอกหนึ่ง ฉันคิดวาเธอไดสรางความผูกพันกับฉัน" เจาชายนอยกลาว

                  " อาจเปนไปได คนเรามีทัศนะตอโลกไดหลายๆ แบบ " สุนัขจิ้งจอกพูด


                  " โอ ไมใชบนโลกนี้หรอก " เจาชายนอยบอก

                  สุนัขจิ้งจอกรูสึกฉงน " บนดาวดวงอื่นหรือ "

                  " ใช "


                  " บนดาวดวงนั้นมีนักลาสัตวหรือเปลา "

                  " ไมมีหรอก "


                  " นาสนใจมาก แลวไกละ "

                  " ก็ไมมีเหมือนกัน "

                  " ไมมีอะไรที่สมบูรณเลย " สุนัขจิ้งจอกถอนหายใจแลวจึงเกิดความคิดขึ้นมาอยางหนึ่ง























                  " ชีวิตฉันซ้ําซากนาเบื่อหนาย ฉันวิ่งไลไก แลวคนก็ลาฉันอีกที ไกเหมือนกันหมดทุกตัว และคนก็
                  เหมือนกันหมดทุกคน ฉันก็เลยเริ่มเบื่อบางแลว แตถาเธอสรางความผูกพันกับฉัน ชีวิตฉันก็จะเจิดจา
                  ดุจแสงตะวัน ฉันจะไดรูจักเสียงฝเทาที่แตกตางกันไปจากของเกาๆ เสียงฝเทาของคนอื่นทําใหฉัน
                  ตองวิ่งไปซอนใตดิน แตของเธอจะทําใหฉันรีบวิ่งออกมาจากโพรง และมันจะไพเราะดุจเสียงดนตรี
                  ดูสิ เธอเห็นทุงขาวสาลีไหม ฉันไมกินขนมปง ขางสาลีจึงดูไรคาสําหรับฉัน ทุงขาวสาลีจะไมทําให
                  ฉันนึกถึงอะไรเลย และนั่นเปนเรื่องนาเศรามาก แตผมของเธอเปนสีทอง ดังนั้นมันจะเปนที่นา
                  มหัศจรรยขนาดไหน ถาเธอจะผูกสัมพันธกับฉัน
   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51