Page 73 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 73
อุ ม า ริ ก า ร์ l 79
สักที”
“ท�างานใช้หนี้ว่างั้น” เต็มดวงสรุป
“ก็ประมาณนั้นละค่ะ”
แล้วคนพูดก็ถอนใจยาว ทีท่าเศร้าสร้อยจนน่าสงสาร หญิงสาวเลย
ตัดสินใจดึงบทสนทนากลับไปสู่สิ่งที่เธอก�าลังสนใจ
“ว่าแต่พี่ภามาตลาดแต่เช้าแบบนี้บ่อยหรือ”
“พักหลังก็บ่อยนะพี่ แต่ไม่เคยเห็นมารับพี่เขนไปแบบนี้” ฝ่ายนั้นส่าย
หน้าและนัยน์ตาฉายแววทบทวนไปด้วย
“แปลกเนอะ ไม่รู้ว่าจะรีบไปไหนกันแต่เช้า”
หญิงสาวเปรยๆ เหมือนไม่ใส่ใจนัก ทั้งที่ใจจริงอยากรู้ค�าตอบเป็น
ที่สุด แต่สมเดชไม่ทันได้ตอบ มะนาวก็เดินตรงเข้ามาหาทั้งคู่พอดี สีหน้า
ของฝ่ายนั้นบูดบึ้งอย่างเห็นได้ชัดตอนตะคอกใส่พวกเธอว่า
“ท�าอะไรกันอยู่ฮึ ให้ฉันรออยู่ที่รถอยู่ได้ โอ้เอ้แบบนี้แล้วจะกลับไป
ท�าอาหารเช้าเลี้ยงคนทั้งไร่ทันได้ยังไงกัน”
พอได้ยินเช่นนั้นทั้งคู่ก็กุลีกุจอแยกย้ายกันไปรับของที่สั่งเอาไว้ เต็ม-
ดวงเลยกลับมาวิตกเรื่องท�าครัวที่เธอไม่สันทัดอีกครั้ง
หมูทอดยังไม่น่าห่วงเท่าไร แต่แกงแคไก่นี่สิ
หญิงสาวถอนหายใจเฮือกโตให้แก่แกงที่ไม่เคยได้ยินชื่อและไม่รู้ด้วย
ซ�้าว่ารสชาติเป็นอย่างไร
บอกตัวเองว่าคงต้องพึ่งสมเดชเท่านั้น และหวังว่าหมูทอดที่ตั้งใจท�า
คงพอจะกู้หน้าได้บ้าง เพราะหญิงสาวตั้งใจว่าเธอจะทอดหมูแบบเดียวกับที่
เพื่อนสนิทแนะน�าให้ทอดปลา เพราะขึ้นชื่อว่าเป็นอาหารที่ท�าโดยวิธีทอด ก็
ไม่น่าจะต่างกันมากนัก แค่เปลี่ยนจากปลาเป็นหมูเท่านั้น
คิดได้แบบนี้ เต็มดวงก็ค่อยมีก�าลังใจฮึกเหิมขึ้นมา และมั่นใจว่าเธอ
จะต้องผ่านวันนี้ไปได้ด้วยดี
แต่หญิงสาวลืมไปว่าไม่มีใครสามารถก�าหนดอนาคตเองได้
