Page 70 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 70
76 l พ ร ะ จั น ท ร์ ซ่ อ น ห า
“ไม่ต้องโทร. หรอกครับ ผมให้ลุงเชิดติดรถมาด้วยแล้ว”
“ดี งั้นนายบอกลุงเชิดให้ไปที่รถฉันได้เลย” เขาบอกและหันไปสั่ง
สมเดชที่ยืนลับๆ ล่อๆ ดูสถานการณ์อยู่ห่างๆ อย่างคนที่รู้รักตัวรอดเป็น
ยอดดีว่า “สมเดชพาหนูดินไปซื้อของต่อไป เสร็จแล้วไปที่รถได้เลย มะนาว
น่าจะไปรอที่รถแล้วละ”
พูดจบเขนก็เดินตัวปลิวไปกับภาสันต์ ขณะที่สมเดชแทบกระโจนเข้า
มาหาเธอ พร้อมกันนั้นเองที่หญิงสาวอุปาทานเหมือนได้ยินเสียงคนทั้งตลาด
ถอนหายใจกันถ้วนหน้า และลูกมือหนุ่มหัวใจสาวก็แทบกระชากเธอเข้าไป
หลบตรงมุมเดิมที่ฝ่ายนั้นยืนอยู่ แล้วยกนิ้วโป้งชูให้สองมือ
“พี่หนูดินสุดยอดไปเลยค่ะ กล้าตะคอกใส่พี่เขนด้วย”
เต็มดวงค้อนคนปากเก่งวงโต
“แหม...ทีงี้ละมาชม ทีตะกี้ล่ะเป็นเต่าหดหัวอยู่หลังแผงขายของเชียว
นะยะ”
เต่าชื่อเดซี่หัวเราะแห้งๆ ก่อนจะรีบจีบปากจีบคอพูดต่อว่า
“ก็ใครจะกล้ายื่นหัวออกไปล่ะคะ พี่เขนโมโห ได้ใช้หัวหนูเป็นเป้าซ้อม
ยิงปืนปะไร”
พอได้ยินแบบนี้ เต็มดวงเลยนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เธอหันไป
มองสมเดชด้วยทีท่าเป็นงานเป็นการมากกว่าเดิม
“จริงสิ พี่เขนเขาท�าอะไร ท�าไมถึงต้องพกปืนอยู่ตลอดเวลาด้วย ขนาด
มาตลาดยังไม่เว้นเลย”
“ก็เขามาคุ้มครองพวกเราไง”
“แล้วท�าไมต้องคุ้มครอง”
“ฮูย เรื่องมันยาว พี่ไม่ใช่คนแถวนี้คงไม่รู้หรอกว่าใครๆ เขาก็ลือกัน
ว่าไร่ของเราน่ะต้องค�าสาป มีคนงานตายกันเป็นเบือโดยหาสาเหตุไม่เจอ โดย
เฉพาะสองสามเดือนมานี่”
สิ่งที่สมเดชพูดนั้น เป็นสิ่งที่เธอรับรู้มาก่อนหน้านี้แล้ว หญิงสาวเลย
