Page 68 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 68
74 l พ ร ะ จั น ท ร์ ซ่ อ น ห า
“ซื้อใหม่หรือ ท�าไมฉันต้องซื้อใหม่ด้วย ในเมื่อพี่เป็นต้นเหตุท�ามือถือ
ของฉันหล่นลงไปในน�้านั่น พี่เขนก็ต้องเป็นคนซื้อใช้ให้ฉัน ไม่ใช่ให้ฉันซื้อ
เอง” หญิงสาวตะเบ็งเสียงใส่อีกฝ่ายพร้อมยกมือทั้งสองข้างขึ้นขยุ้มคอเสื้อ
แจ็กเกตของเขาแน่นด้วยความโมโห “และทั้งหมดนี้เป็นเพราะพี่คนเดียว พี่
แกล้งฉัน ด้วยกฎบ้าบอที่ฉันไม่รู้มีอยู่จริงหรือเปล่า ถามจริงเถอะ สนุกมาก
นักใช่ไหมที่ได้ขู่ฉัน หาเรื่องฉัน ไม่อายบ้างหรือไง เป็นผู้ชายตัวเบ้อเร่อ แต่
กลับมาตั้งหน้าทะเลาะกับผู้หญิงอยู่ได้ ไอ้บ้าเอ๊ย”
หลังจากบริภาษใส่อีกฝ่ายจบ หญิงสาวก็ถึงกับหอบ เพราะไม่เคยใช้
อารมณ์เกรี้ยวกราดกับวาจารุนแรงแบบนี้กับใครมานานแล้ว และตอนนั้น
เองที่เต็มดวงพบว่ารอบๆ ตัวเงียบกริบ จนได้ยินเพียงเสียงปลาดีดหาง
กระทบน�้าอยู่จ๋อมแจ๋มสลับกับเสียงหอบหายใจของตนเองเท่านั้น
เต็มดวงจึงได้สติ แล้วค่อยๆ เหลือบมองรอบๆ เห็นบรรดาพ่อค้า
แม่ขายในตลาดมองเธอราวกับเห็นตัวประหลาด ขณะที่สมเดชถึงกับหนีไป
แอบอยู่หลังแผงขายของช�าแผงหนึ่ง ฝ่ายนั้นตัวสั่นและท�าตาถลนเถลือก
ด้วยความหวาดกลัวจนแทบหลุดออกมานอกเบ้า ทั้งยังเอานิ้วชี้ท�าท่าปาดคอ
ไปมาซ�้าแล้วซ�้าเล่าราวกับจะบอกใบ้ว่าเธอก�าลังเผชิญหน้ากับพญามัจจุราชอยู่
เลยพูดไม่ออกไปอึดใจใหญ่ๆ ทั้งยังไม่กล้ามองหน้าคนตรงหน้าแม้แต่นิด
เดียว
ดูท่าเธอจะกระตุกหนวดเสือที่ไม่มีใครกล้าต่อกรด้วยเข้าเสียแล้ว
แต่แล้วก่อนที่ใครจะคิดถึง เสียงหัวเราะก็ระเบิดดังขึ้นจากทางด้าน
หลังของเต็มดวง พอหันไปหญิงสาวก็เห็นภาสันต์ยืนอยู่ตรงนั้น
“พี่ภา”
เธอพึมพ�า ขณะที่อีกฝ่ายผงกศีรษะรับกึ่งทักทายอย่างอารมณ์ดี จาก
นั้นดวงตาสุกใสของเขาก็เลื่อนไปจับที่ใบหน้าของเขน แล้วพูดสัพยอกแกม
สั่งว่า
“จะว่าไปผมก็เห็นด้วยกับหนูดินนะ พี่ต้องซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้หนูดิน
