Page 63 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 63
อุ ม า ริ ก า ร์ l 69
เป็นเจ้าถิ่นมีแผงขายประจ�า และหาบเร่ขาจรที่อาศัยกระเดียดกระจาดหอบ
ตะกร้าหรือไม่ก็นั่งบนฟุตพาทแล้วปูผ้าพลาสติกเพื่อน�าเสนอพืชผลท้องถิ่น
แปลกตาที่หญิงสาวจากเมืองกรุงอย่างเธอไม่เคยเห็นมาก่อน ท�าให้เต็มดวง
ซึ่งไม่มีโอกาสเดินตลาดสดบ่อยนักรู้สึกตื่นเต้น
หญิงสาวจึงพยักหน้ารับโดยไม่เกี่ยงงอนเมื่อเขนจอดรถให้พวกเธอ
ลงที่หน้าตลาด
“แล้วเช้านี้จะท�าอะไรกิน” มะนาวถามลอยๆ ด้วยน�้าเสียงของมะนาว
หน้าแล้งจนเต็มดวงต้องลอบถอนใจ
นึกสงสัยเหมือนกันว่าไปเหยียบเท้าเจ้าหล่อนเข้าตั้งแต่ตอนไหน
แต่เพราะไม่อยากมีปัญหา หญิงสาวจึงพยายามกล�้ากลืนความรู้สึก
ขุ่นมัวลงไปในอก แล้วตอบฝ่ายนั้นว่า
“ข้าวต้มหมูเห็ดหอมจ้ะ”
พูดจบก็พบว่าเกิดภาวะสุญญากาศขึ้นระหว่างพวกเธอทันที สมเดช
มีสีหน้าอิหลักอิเหลื่อคล้ายไม่เห็นด้วย ก่อนที่มะนาวจะแสยะยิ้มออกมา
“เฮอะ! ให้คนงานกินข้าวต้มแต่เช้า แล้วพวกเขาจะเอาเรี่ยวแรงที่ไหน
ไปท�างาน”
หญิงสาวเม้มปากเมื่อได้ยินเช่นนั้น ก็จะให้ท�าอย่างไรในเมื่อเมนูนี้
เมืองแมนเป็นคนส่งข้อความมาฝากไว้ให้ในกล่องข้อความ และโชคดีที่
สมเดชมัวแต่ง่วนอยู่กับโทรศัพท์ในมือท�าให้เธอสามารถท่องจ�าวัตถุดิบกับ
รายละเอียดของเมนูทั้งเช้าและกลางวันเผื่อไปถึงเย็นตามที่เพื่อนสนิทบอก
มาได้จนขึ้นใจ
ทว่าถึงตอนนี้คงไม่มีประโยชน์เสียแล้ว ทั้งเมืองแมนก็คงคิดถึง
รายละเอียดปลีกย่อยอย่างที่มะนาวทักท้วงออกไปไม่ทันเหมือนกัน ขณะที่
เธอเองเมื่อได้ยินลูกมือสาวพูดขึ้น ก็มึนงงนึกอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ จนกระทั่ง
ได้กลิ่นหอมๆ ของเนื้อหมูหมักกระเทียมพริกไทยกระทบน�้ามันร้อนฉ่าโชย
มาเข้าจมูก เลยตอบไปอย่างรวดเร็วว่า
