Page 59 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 59
อุ ม า ริ ก า ร์ l 65
หญิงสาวเลยทรุดลงไปนั่งกองกับพื้นปูนขัดเรียบท�าอะไรไม่ถูกไป
ครู่หนึ่ง ทั้งอายทั้งวิตกกลัวความจะแตก เพราะคิดว่ากระที่แต้มไว้บนใบหน้า
คงละลายหายไปกับน�้าหมดแล้ว ถึงตอนนี้ก็ได้แต่หวังว่าเขนจะไม่สังเกตเห็น
ความเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ นี้
แล้วตอนนั้นเองที่ความคิดบางอย่างก็ผ่านแวบเข้ามาในหัว...
คนที่เคยแอบตั้งฉายาในใจว่า ‘นายเคราครึ้มโรคจิต’ ดูจะมีมารยาท
ดีอย่างน่าชมเชย ฝ่ายนั้นพยายามจ�ากัดสายตาไว้แค่ดวงหน้าเธอเท่านั้น
ชายหนุ่มไม่คิดจะฉวยโอกาสหรือลวนลามเธอแม้แต่น้อยทั้งๆ ที่โอกาสเป็นใจ
เธอเลยตั้งใจว่าต่อไปจะเรียกเขาสั้นๆ แค่นายเคราครึ้มเท่านั้น...
ความเหนื่อยล้าผสมกับไม่อยากเผชิญสายตาของบรรดาคนงาน
ในไร่ เพราะไม่รู้ใครบ้างที่ได้เห็นภาพหลุดเมื่อครู่ เต็มดวงเลยยกเลิกความ
ตั้งใจที่จะออกไปส�ารวจไร่ในคืนนี้ และตัดสินใจไม่ออกไปท�าอาหารกินที่
โรงครัวในค�่านั้น โชคดีที่ค้นเจอนมกล่องซึ่งติดอยู่ก้นกระเป๋าเดินทาง คง
เป็นเมืองแมนที่หามาเตรียมไว้ให้ตามประสาคนรอบคอบ เลยกินประทัง
ความหิวไปสองกล่อง
แต่ความแปลกที่กับอากาศซึ่งหนาวเย็นกว่าที่คิด ท�าให้หญิงสาวกว่า
จะหลับได้ก็เลยเที่ยงคืนไปแล้ว เธอจึงไม่ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องแม้แต่
น้อย มารู้สึกตัวอีกทีตอนที่มีเสียงคุ้นหูของใครบางคนตะโกนกรอกเข้ามาใน
หู
“หนูดิน!”
เขาเรียกใคร
เรียกท�าไม
เต็มดวงทั้งร�าคาญและหงุดหงิด จึงพลิกหน้าหนี ทว่าอีกฝ่ายดูจะไม่
ยอมเลิกราง่ายๆ เพราะหัวไหล่ทั้งสองข้างถูกเขย่าอย่างแรง พร้อมเสียง
ตะโกนลั่นห้อง
