Page 54 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 54
60 l พ ร ะ จั น ท ร์ ซ่ อ น ห า
กี่วันข้างหน้าด้วยความกลัดกลุ้ม เพราะนอกจากจะต้องนอนพักในห้องแถว
ของคนงานแล้ว ยังดูเหมือนเธอจะต้องใช้ห้องน�้ารวมกับคนงานคนอื่นๆ อีก
ด้วย
หญิงสาวเลยถอนหายใจด้วยความห่อเหี่ยวใจ
เธอไม่ใช่คุณหนูเรื่องมากก็จริง แต่ก็ไม่ชอบใช้ห้องน�้า ห้องนอนร่วม
กับใคร เพราะเคยชินที่ต้องอยู่คนเดียวมาตั้งแต่บิดามารดาประสบอุบัติเหตุ
ทางรถยนต์จนเสียชีวิตพร้อมกันเมื่อหลายปีก่อน
แล้วนี่...ต้องมาใช้ห้องน�้าร่วมกับใครก็ไม่รู้ ถึงตอนนี้ก็ขอว่าอย่าต้อง
ใช้ห้องนอนร่วมกับใครเลยนะ เพราะไม่อย่างนั้นภารกิจลับที่ต้องท�าคงโดน
จับได้ในวันนี้ไม่ก็พรุ่งนี้เป็นแน่
สวรรค์ดูจะยังปรานีเต็มดวงอยู่บ้าง เพราะเขนได้ใช้กุญแจที่พกมา
ไขประตูห้องพักห้องหนึ่งของเรือนแถวตรงหน้า จากนั้นก็เปิดประตูกว้าง
พร้อมหันมามองหน้าเหมือนเชื้อเชิญแกมบังคับให้เต็มดวงก้าวเข้าไป
หญิงสาวเลยลอบผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นมีที่นอนยางพารา
ขนาดเฉพาะคนพับพิงอยู่ที่ข้างฝา และในตู้เสื้อผ้าพลาสติกที่ถูกรูดซิปเปิด
อ้าออก ไม่มีเสื้อใครแขวนอยู่ ส่วนชั้นวางของเล็กๆ ที่ตั้งชิดติดผนังก็ว่าง
เปล่า บ่งบอกว่าห้องนี้ยังไม่มีใครครอบครอง จะมีก็แต่ร่องรอยเจ้าของคนเก่า
ที่แปะโปสเตอร์รูปดาราไทยยอดนิยมของยุคอย่างณเดชน์กับญาญ่าไว้บน
ผนัง
เขนคงจะอ่านทีท่าเธอออกเพราะฝ่ายนั้นพูดขึ้นเสียงเรียบว่า
“เธอโชคดีที่เรามีคนงานหญิงไม่มากนัก เลยได้เป็นเจ้าของห้องนี้คน
เดียว และไม่ต้องกลัวนะ ที่นี่เราแยกที่พักคนงานชายหญิงออกเป็นสัดส่วน
ไม่ให้ปะปนกัน ของผู้ชายอยู่ทางด้านโน้น”
เต็มดวงผงกศีรษะรับค�า โล่งใจไปเปลาะหนึ่ง ขณะเดียวกันก็อดสงสัย
ไม่ได้
“แล้วพวกที่มีครอบครัวแล้วล่ะจ๊ะ”
