Page 52 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 52
58 l พ ร ะ จั น ท ร์ ซ่ อ น ห า
ตัดสินใจบอกความจริงกับเขาออกไปครึ่งหนึ่ง เพราะดูท่าแล้วคง
โกหกไปได้ไม่นาน
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง เธอมีลูกมือสองคน ชื่อมะนาวกับสมเดช พรุ่งนี้
สองคนนี้จะไปจ่ายตลาดเป็นเพื่อนเธอ แต่ถ้าคิดว่าสองคนน้อยไปก็ให้บอก
ฉันจะหาคนไปเพิ่มให้”
ฟังแล้วหญิงสาวค่อยหายใจโล่งขึ้นมาหน่อย เพราะมั่นใจว่าผู้ช่วยที่
เขนบอกจะต้องท�าอาหารได้เก่งกาจกว่าเธอเป็นแน่ เลยมีก�าลังใจซักไซ้อีก
ฝ่ายต่อ
“แล้วฉันต้องท�าอาหารเมืองไหมจ๊ะ คือฉันท�าได้แต่อาหารภาคกลาง
น่ะจ้ะ” รีบออกตัวไว้ก่อน เพราะไม่คุ้นเคยกับอาหารทางนี้แม้แต่น้อย
อาหารพื้นเมืองที่เธอคุ้นเคยมากที่สุดก็คือไส้อั่ว เพราะมีขายเป็นแพ็ก
สุญญากาศอยู่ในซูเปอร์มาร์เกตใกล้บ้าน รองมาก็คือแคบหมู นอกจากนั้น
เต็มดวงก็นึกไม่ออกแล้วว่าอาหารเหนือมีอะไรอีกบ้าง
“ไม่ต้อง สมเดชกับมะนาวจะรับหน้าที่นั้นเอง ทุกมื้อเราจะมีทั้งอาหาร
ถิ่น อย่างลาบคั่ว ต�าขนุน หรือแกงกระด้างสลับกันไปให้คนงานกิน แต่ก็มี
อาหารพื้นบ้านจากภาคกลางปนอยู่ด้วย”
เธอต้องรับหน้าที่ท�าแกงส้ม แกงเขียวหวาน และต�าน�้าพริกกะปิ
ใช่ไหม
“แล้วฉันต้องท�าอาหารทุกวันไหมจ๊ะ”
เต็มดวงตั้งค�าถามอย่างอ่อนระโหย พร้อมภาวนาให้ได้ยินค�าปฏิเสธ
แต่กลับต้องผิดหวัง
“ทุกวัน ที่นี่เราไม่มีวันหยุดตายตัว เพราะดอกไม้ ต้นไม้ต้องส่งลง
ไปขายทุกวัน มีคนเข้ากะท�างานผลัดเปลี่ยนกันตลอด แต่เธอจะท�าเฉพาะ
อาหารเช้ากับเที่ยงให้คนงานกิน เพราะอาหารสองมื้อนี้รวมอยู่ในสวัสดิการ
ที่ทางไร่มีให้ลูกจ้างทุกคน”
“แปลว่าฉันไม่ต้องท�าอาหารเย็นใช่ไหมจ๊ะ”
