Page 68 - ตำนานการสวดพระมาลัย

๖๒

๖. ปสูติกาโล กาลประสูติ เวลาประสูติ หมายความว่า ในชาติที่สุดนั้น นิยตโพธิสัตว์มีการประสูติดังนี้

ึ้
คือ เวลาจะประสูติ พระมารดายืน ส่วน พระองค์ท่านที่อยู่ในครรภ์ ก็ยืนขนและทรงเหยียดพระหัตถ ์
ทั้งสองลงไป ตามลําขา มีอาการเหมือนพระเทศน์ลงจากธรรมาสน์ ไม่รู้สึกลําบาก พระองค์และพระ

มารดาเลย หมื่นโลกธาตุก็หวั่นไหวใหญ่ ๗. มะนุสสะชาติโย เกิดเป็นมนุษย์ หมายความว่า การที่นิยต

่
ิ
โพธิสัตว์ ผู้มีบุญญาภินิหารเต็มที่สามารถเลือกเกิดได้ตามชอบใจในชาตที่สุด แตต้องเกิดเป็นมนุษย์นั้น
ก็นับเป็นข้อควรอัศจรรย์อย่างหนึ่ง ท่านอ้างเหตุ ไว้ ๓ อย่าง คือ

ี่
๑. มนุษยโลก สมควรเป็นทตั้งศาสนพรหมจรรย์ คือ การบรรพชาอุปสมบท ซึ่งทรงคําสั่งสอนไว้

๒. เป็นที่อัศจรรย์ในพุทธานุภาพ

๓. เป็นที่มีโอกาสไว้พระสารีริกธาตุในเวลาพระองค์นิพพาน

ส่วนต่อไปนนับว่าเป็นส่วนเพิ่มเติมเพราะส่วนข้างบนทั้งหมดเป็นคําสนทนา โดยตรงระหว่าง
ี้

พระศรีอริยเมตไตรยกับพระอรหันต์พระนามพระมาลัยเถระ แต่ส่วนที่จะยกมาตรงนี้เป็นบทสนทนา
ระหว่างสมเด็จพระอมรินทราธิราช กับพระมาลัยเถระ เกี่ยวกับ พระศรีอาริย์ก่อนที่พระมาลัยจะได้มี

โอกาสกราบเข้าเฝูาและทูลถาม

ั้
ดูกรมหาบพิตร สมเด็จพระศรีอริยเมตไตรยนน พระองค์ท่านได้ทรงบําเพ็ญ กุศลธรรมเป็น
ประการใด จึงประกอบไปด้วยรัศมีเครื่องประดับประดา อาภรณ์วิภูสิตงดงามยิ่งกว่าเทพยดาองค ์

ไหนๆ ทั้งมีเทพบุตรเทพธิดาเป็น บริวารถึงแสนโกฏิปานนี้ มหาบพิตร

ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ อันกุศลกรรมของพระศรีอรยเมตไตรยหน่อพระ- พุทธางกูร พระองค ์
ิ
ทรงก่อสร้างกุศลสมภารมา ก็ด้วยความปรารถนาจะ ปลดเปลื้องซึ่งหมู่สัตว์อันขัดข้องอยู่ด้วยเครื่อง

ุ
จองจําคือกิเลสมาร ทรงตั้ง พระทัยจะโปรดปรานมนสสมบัติแก่หมู่สรรพสัตว์ จึงได้อุตส่าห์บําเพ็ญ
เนกขัมมบารมีเปนหลายแสนโกฏิแห่งกัปป์ฯ
็

หวังจะโปรดประทานพระโสดาป๎ตติมรรคโสดาป๎ตติผล แก่บุคคลผู้เห็นทุกข จึงอุตส่าห์บําเพ็ญ
์
ป๎ญญาบารมีฯ

หวังจะโปรดประทานพระสกทาคามิมรรค แก่นรชนผู้เห็นประจักษ์ในทาง อนิจจัง จึงทรง

บําเพ็ญวิริยบารมี