Page 98 - ตำนานการสวดพระมาลัย
P. 98
๙๒
โอ้สัตว์ทั้งหลายเกิด เอากําเนิดมาเป็นคน ย่อมจะบันลุตน มลชีพทําลายราน…….
หรือสัตว์ที่ตายอยู่ อีกสัตว์ผู้ที่วายปราณ ก็ไม่ยืดไม่ยืนนาน เหมือนกันสิ้นบ่เว้นวาย….
แม้เราก็ฉันนั้น บ่ผิดผันหรือกลับกลาย เราคงจะต้องตาย ตามไปดุจพิมพ์เดียว…….
เออเราไม่สงสัย ไม่ตกใจแลหวาดเสียว เห็นแท้แน่ใจเจียว แลบ่มีที่สงกา……..
นี่แหละท่านทั้งหลาย ฟ๎งบรรยายที่กล่าวมา จงเร่งพิจารณา เมื่อแจ้งแล้วบ่กลัวตาย…….
ความดีคือบุญนั้น จะปูองกันช่วยแนะนํา ให้สบสุขเลิศล้ํา พ้นสิ่งชั่วไม่กลัวตาย……
อย่าฟ๎งแต่สนุก คิดว่าสุขสบาย รื่นเริงบันเทิงกาย หัวเราะร่าเฮฮาครืน…….
ุ
ี
ื
ควรรู้สึกสํานึกตัว อย่าเมามัวคิดฝุาฝืน ชวีไม่ยั่งยน ทกถ้วนหน้าคณาชน ฯลฯ……..
อิจจานุรุท ธระจิตเต อภิธัมมัต ถสังคโห
สัตตะโม ปริจเฉโทยัง สมาเสเน วนิฏฐิโต ฯลฯ……….
