Page 96 - ตำนานการสวดพระมาลัย
P. 96
๙๐
ฉัฏฐโมปริเฉโท
ิ
ิ
เอตาวตา วิภัตตาน สัพปะเภทัพ ปิวัตติกา จิตตะเจตะ สิกาธัมมา รูป๎นทานิ ปะวุจจะต
สมุทเธสา วิภาคาจะ สมุฏฐานา กลาปะโต ปวัตติตักกะ มโตเจติ ป๎ญจทาตัต ถสังคโห
ภูตัปปะสา ทวิสยา ภาโวหะทะ ยะมิจจะปิ ชีวิตาหา ระรูเปหิ อัตถารสะ วิธังตถา
ปริจเฉโท จะวิญญัตติ วิกาโลลัพ ขนันติจะ อนิพผันนา ทสะเจติ อัฏฐวีสะ วิทัมภเว
อิจเจวะมัต ฐวีสะติ วิธัมปิจะ วิจักขานา อัชฌัตติกา ทิเภเทนะ วิภัชชันติ ยถารหัง
อัฏฐารสะ ป๎ณณะระสะ เตระสังทวา ทสาปิจะ กัมมะจิตโต ตุกาหาระ ชานิโหนติ ยถากกะมัง
ชายะมานา ทิรูปานัง สภาตตา หิเกวรัง รักขนานิ นชายันติ เกหิจีติ ปกาสิตัง
ิ
กัมมะจิตโต ตุกาหาระ สมุฏฐานา ยถากกะมัง นวฉจะ ตุโลเทวติ กราปาเอ กวีสต
กาลาปานัง ปริเฉทะ ลกขนัตตา วิจักขานา ฯลฯ
ยากมีฉันใด ชีวิตไซร้อุประมา ดุจนายโคปาลา จูงโคชักสู่หลักพลัน…….
้
ก้าวไปก็ใกล้ถึง ที่คํานึงจะอาสัญ นายโคคาดคอยฟ๎น ชีวิตม้วยดวยอาญา…….
ด้วยเราทุกผู้คน ปฏิสนธิเกิดมา คืนวันอันชรา นํายาตรเยื้องเปลืองสิ้นไป……
มัตยุราชคือความตาย ดุจดาบร้ายคมเหลือใจ ห่อนเลือกว่าใครใคร
หนุ่มแก่เด็กและปานกลาง……. เชือดแหวะชําแหละจิต ให้ปลดปลิดชีวาวาง
ทอดทิ้งสรีร่าง ทุกถ้วนหน้าคณาชน ฯลฯ……..
