Page 92 - ตำนานการสวดพระมาลัย
P. 92
บทสวดพระมาลัย(บทสวดสังคหะ-แปล) ๘๖
ปฐโมปริเฉโท
นโมตัสสะ รหันตัสสะ ภควันตัส สสัตถุโน สัมมาสัมพุทธัส สมายัตโถ โลกะเชตทัส สตะทิโน ฯลฯ (ว่า
3 หน )
สัมมา สัมพุทธะมะตุลัง สสัทธัมมะ คณุตตะมัง อภิวาทิยภาสิสสัง อภิธัมมัตถ สังคหัง ฯลฯ
ตัตถวุตตา ภิธัมมัตถา จตุธา ปร มัตถโต จิตตังเจต สิกังรูป๎ง นิพพานนะมี ติ สัพพทา ฯลฯ
ิ
อัฏฐธาโล ภมูลานิ โทสะมูลา นิจทะวิทา โมหะมูลา นจธะเวติ ทวาทสา กุสลาสิยุง
ี
สัตตากุสะ ลาปากานิ ปุญญะปากา นิอัฏฐธา กริยาจิตตา นิตนีติ อัฏฐารสะ อเหุกา
ปาปาเหตุ กมุตตานิ โสภนานี ติวุจจะเร ฯลฯ
เอกูนะสัฏ ฐิจิตตานิ อเภกะนะ วุติปิวา เวทนาญา ณะสังขาระ เภเทนะจะ ตุวีสะต ิ
สเหตุกา มาวะจระ ปุญญะปากะ กริยามตา กาเมเตวี สปากานิ ปุญญาปุญญา นิวีสต ิ
เอกาทสะ กริยาเจติ จตุป๎ญญา สสัพพถา ฯลฯ
ป๎ญจธาฌา นเภเทนะ รูปาวจะ รมานะสัง ปุญญะปากะ กริยาเภทา ตังป๎ญจทะ สทาภเว ฯลฯ
อิจจานุรุท ธระจิตเต อภิธัมมัต ถะสังคเห ปฐโม ปจริจ เฉโทยัง สมาเสเน วนิฏฐิโต ฯลฯ
ิ
อินทรวเชียรฉันท์ปริเฉท
โอ้โอ๋อนิจจา สังขาราไม่เที่ยงตรง หนุ่มแก่ย่อมจักปลง ชีวิตม้วยอย่าสงกา……
อุบัติเกิดแล้วก็กลับ วิญญาณดับจากสรีรา ขาดสิ้นแห่งปาณา วิการกายก็เป็นไป…….
บ่เที่ยงบ่ทนทาน บ่อยู่นานสักเพียงใด ย่อมเสื่อมย่อมสิ้นไป ทุกคณานิกรชน……..
สิ่งสุขอันประเสริฐ สุขล้ําเลิศสถาผล คือจิตอย่ากังวล เป็นกามคุณา………
ดับสนิทในสังขาร ที่จิตสร้านคือตัณหา ไม่ใครในภวา วิภาวะประเสริฐแล ฯลฯ
อิจจนุรุท ธระจิตเต อภิธัมมัต ถะสังคเห ปฐโม ปจริจ เฉโทยัง สมาเสเน วนิฏฐิโต ฯลฯ
