Page 90 - ตำนานการสวดพระมาลัย
P. 90

๘๔


                                              บทสวดมาลัยของครูแก้ว




                       บทสวดมาลัยยุคโบราณกาลนี้ เป็นบทสวดทครูแก้ว ผลความดี ได้จดจําและฝึกสวดมาจาก
                                                               ี่
               นายคลิ้ง สังข์สวัสดิ์ และได้รวบรวมบทสวดเพิ่มเติมจากบุคคลโบราณหลายท่าน เพื่อเป็นการอนุรักษ์


               ไว้มิให้สูญหายไป ให้คนรุ่นหลังได้มีโอกาสเรียนรู้ธรรมเนียมของคนโบราณที่ใช้สวดงานศพ หลังจาก

               การสวดของสงฆ์การสวดมาลัยจะเริ่มขึ้นหลังจากที่พระสวดพระอภิธรรมเสร็จแล้ว โดยเริ่มการสวด

               “ถามหาที่สวด” ทําเพื่อขอที่สวด (หรือเรียกว่า ตั้งโลง) แล้วก็สวด "ตั้งนโม" เพื่อเป็นการสรรเสริญคุณ


               พระรัตนตรัย "ฉันท์รับบท" คือไหว้ครูอาจารย์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพนับถือต่อจากนั้นจึงสวดบท "ใน

                                                                                              ้
               กาล" อันเป็นบทเริ่มเนื้อเรื่องในหนังสือพระมาลัยที่เรียกว่าบทในการนนเพราะคําขึ้นตนของบทสวด
                                                                                ั้
                         ึ้
                            ้
               ในตอนนี้ขนตนว่า "ในกาลอันลับล้น" เป็นการเล่าประวัติของพระมาลัยในการที่ได้โปรดสัตว์ทั้งหลาย
               ในสวรรค์และนรกผู้ร้องบทนี้จะเป็นผู้ชาย เมื่อจบบทในกาลแล้วก็จะขึ้นบท "ลํานอก" หรือเรียกว่า

                                                                          ุ
                                                                    ุ
                                                                ่
               "เรื่องเบ็ดเตล็ด" คือจะเป็นเรื่องจากวรรณคดีต่างๆ เชน ขนช้างขนแผน สังข์ทอง พระอภัยมณี อิเหนา
                               ้
               จันทโครพ เป็นตน การแทรก "ลํานอก"เข้ามาก็เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศให้เกิดความสนุกสนาน ในบทลํา
               นอกนี้อาจร้องเป็นทํานองเพลงลําตัดเพลงนา หรือเพลงฉ่อย ก็ได้แต่ส่วนมากนิยมว่าเป็นเป็นเพลง "ลํา

               ตัด" ชาวบ้านมักเรียกบทนี้ว่า "บทยักมาลัย" คือถือเป็นการพลิกแพลงตามความถนัดของผู้เล่นแต่เดิม


               ไม่มีการเล่นลํานอก หรือเล่นเบ็ดเตล็ด เพิ่งจะมีขึ้นในภายหลัง เพื่อที่จะให้การสวดมาลัยมีความ

               สนุกสนานเพิ่มขึ้น
   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95