Page 29 - book1
P. 29
- 24-
บทที่ 14
ถาผูชาย ไดเปน สามีแลว ไดเมียแกว ถือเปน โชคมหันต
แตถาได เมียเสเพล เรพนัน สามีนั้น น้ําตาตก อกระบม
ถ้าจะพูดถึงความรู้สึกของผู้ชายเท่าที่เคยถาม เคยฟัง เคยให้คําปรึกษา
คําแนะนําแล้ว ยอมรับว่าแรก ๆ เคืองและหมั่นไส้ในความเป็นผู้ชายเหมือนกัน
เพราะถือว่าได้เปรียบ ไม่เสียหายเท่าผู้หญิงในเรื่องของความรัก มักจะใช้ชีวิตใน
ด้านความรักอย่างฟุ่มเฟือย พอรุ่นหนุ่มขึ้นมาก็รู้จักจีบสาวกันแล้ว ส่วนมากจะใช้
วิธีหว่านเสน่ห์ไปเรื่อย ๆ ยิ่งประเภทรูปหล่อพ่อรวย หรือหล่อเฉย ๆ ก็ยิ่งทะนง
ตัวเองว่าเป็นที่หมายปองของสาวทั้งสวยและไม่สวยกันแบบมีมาให้เลือกมากมาย
จนเลือกกันไม่ถูก เคยถามแล้วก็ตอบแบบหยิ่ง ๆ ว่าผู้ชายไม่เสียหายอะไร ขอใช้
ชีวิตอย่างคุ้มค่าก่อนที่จะมีครอบครัว และโดนครัวครอบทีหลัง จะได้ไม่เสียดาย
ถึงแม้ว่าจะใช้ชีวิตสนุกสนานอย่างไร แต่ก็บอกว่าขอเลือกคนที่จะเป็นแม่ของลูก
อย่างมีสติและพิถีพิถันกันมาก ๆ เลย (แบบเน้นมาก ๆ) ไม่น่าเชื่อนะ ว่าต้องมี
คุณสมบัติตามที่ต้องการ เช่น ต้องสวย นิสัยดี มีความรักที่เป็นรักจริง ๆ (งง
ไหมนะ)ใจกว้าง มีความรับผิดชอบ มีความรู้มีมุมมองที่กว้างไกล เข้าใจในความ
ที่เป็นตัวเขาที่สําคัญต้องฉลาดและใช้สมองเป็น ฯลฯ ฟังแล้วต้องอุทานว่า โห ๆ..
พระเจ้าว่าจะหาตัวเป็นๆ ที่มีคุณสมบัติครบเครื่องแบบนี้ได้ที่ไหนกัน เขาก็จะบอก
ว่าบอกเผื่อๆไว้เท่านั้นคงต้องฝันไปอีกนานล่ะนะ
ทีนี้ผู้หญิงทั้งสวยและไม่สวย ทั้งหลาย อย่ามัวเมาอยู่กับสิ่งเพ้อฝัน หา
เจ้าชายในฝันอยู่เลยนะ ลองดูมุมมองของผู้ชายที่ดูผู้หญิงกันบ้างว่าละเอียดอ่อน
เพียงใดก่อนที่เขาจะเลือกเป็นคู่ชีวิต เป็นแม่ของลูกของเขานะ
ถ้าได้คู่ครองตามที่หวังนะถือว่าโชคดี เพราะผู้หญิงในฝันของผู้ชาย
นั้นหายากเหมือนงมเข็มในมหาสมุทรกันเลย แต่ถ้าเกิดโชคร้าย ได้คู่ครองที่ไม่
ตรงกับความฝันล่ะ ใหม่ๆก็คงพอทนได้ แต่ถ้านานๆไป เหมือนตื่นจากความฝัน
แล้วผลที่ออกมาก็คงเหมือนตกนรกกันทั้งคู่เลยนะ แล้วทีนี้ผู้ชายจะต้องเป็นฝ่าย
อกตรมขมไหม้ นํ้าตาตกทั้งนอกและในอย่างไม่มีทางเลือกเลย