Page 24 - จากบุตรช่างสู่บัลลังก์ศาล

ตของคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยพายัพ ใน ชั้นเรี ย น ป ริ ญญ าตรี คณ ะ คือรอติด ๐ หรือดล็อปเรียนวิชานั้นไปเลยเท่านั้นครับ ซึ่งจะท าให้เรียนช้าไปอีก

นิติศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยพายัพ ตั้งอยู่จังหวัดเชียงใหม่ ผมจะยังไม่ค่อยมีหลักการ ผมคิดว่าหากเป็นเช่นนั้น จะท าให้ผมเรียนไม่จบภายใน ๔ ปี อย่างแน่นอน ผมจึง
เตรียมตัวสอบและการเข้าเรียนอะไรมาก เพราะยังถือว่าเป็นช่วงวัยรุ่นอยู่ เพิ่งจะ ตั้งปณิธานไว้ในใจตั้งแต่เริ่มต้นว่า หากวันไหนไปเที่ยวสังสรรค์กับเพื่อนไม่ว่าจะ

ออกห่างจากอ้อมกอดอันอบอุ่นของครอบครัว มาเริ่มใช้ชีวิตเด็กหอในอ าเภอ กลับดึกแค่ไหนก็ต้องตื่นไปเรียนให้ทันให้จงได้ แม้จะหลับในห้องบ้างแต่ขอให้พอ

เมืองจังหวัดเชียงใหม่ การใช้ชีวิตส่วนใหญ่ก็อยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยและอยู่เพื่อนๆ มีเนื้อหาความรู้ติดหัวกลับมาเพื่อน ามาต่อยอดอ่านทบทวนต่อไปได้ก็ยังดี
จึงเป็นช่วงเวลาที่ค่อยๆ เก็บประสบการณ์ชีวิตโดดเดี่ยวไปเรื่อยๆ แต่ถึงอย่างไรก็ การเรียนของผมนั้นผมตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะท าให้ควบคู่ไปกับการท า

ยังไม่ละทิ้งหลักการส าคัญที่ยึดมั่นไว้ใจมาตลอด คือ เรียนให้จบภายใน ๔ ปี เพื่อ กิจกรรมของคณะและมหาวิทยาลัยด้วย เห็นอย่างนี้ผมขอคุย (โม้) หน่อยว่า ผม
คุณพ่อคุณแม่สบายใจ และจะต้องท าเกรดเฉลี่ยให้ผ่านเกณฑ์ ๓.๒๕ ขึ้นไป เคยได้รับต าแหน่งส าคัญๆ หลายอย่างของทางสโมสรนักศึกษาคณะนิติศาสตร์

เพื่อที่จะได้ทุนเรียนฟรีค่าหน่วยกิตของทางมหาวิทยาลัยไปตลอดทุกเทอม ซึ่งเป็น อาทิ ได้รับแต่งตั้งพี่เลี้ยงกลุ่มตั้งแต่เรียนชั้นปี ๒ เป็นประธานฝ่ายดนตรีในปี ๓
เงื่อนไขของทุนการศึกษาที่ผมสมัครเรียนตรงเข้ามาในมหาวิทยาลัยพายัพในครั้ง ควบคู่กับเป็นรองประธานชมรมมโหรีนิติศาสตร์ ซึ่งเป็นชมรมเกี่ยวกับการรวมตัว

นั้น หากรักษาเกรดเฉลี่ยได้เช่นนี้ก็จะช่วยแบ่งเบาภาระทางบ้านได้เป็นอยากมาก ของนักศึกษาที่สนใจทางด้านดนตรี และมีการจัดประกวดการแสดงดนตรีประจ า

เนื่องจากเป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่ามหาวิทยาลัยเอกชนจะมีค่าเทอมที่ไม่ธรรมดา ทุกๆ ปี และสุดท้ายได้รับต าแหน่งเป็นรองนายกสโมสรนักศึกษาคณะนิติศาสตร์
ทั้งจะยังช่วยให้ทางบ้านไม่ต้องเป็นห่วงในการใช้ชีวิตของผมมากนัก เพราะยังเห็น

ว่าผมสามารถประคับประคองตัวให้อยู่ในร่องในรอยได้สม่ าเสมอดี ดังนั้นแผนการ มหาวิทยาลัยพายัพ (ซึ่งผมมักจะภาคภูมิใจในต าแหน่งที่ผมได้รับมากกว่าการ
เรียนของผมเสียอีก ฮ่าๆๆ) ต าแหน่งสุดท้ายนี้ผมรู้สึกว่าเหนื่อยมากๆ เพราะใน
ใช้ชีวิตในช่วงมหาวิทยาลัยของผมก็จะมีก็แต่เพียงแบ่งเวลาให้เหมะสมเท่านั้น ตอนใกล้จบการศึกษาจะต้องจัดท ารวบรวมเอกสารการประเมินงานของคณะ
หาความสมดุลให้ได้ระหว่างการเรียนและท ากิจกรรมรวมถึงการไปสังสรรค์กับ นิติศาสตร์ ซึ่งผมกับทีมงานต้องช่วยกันท าอดหลับอดนอนเป็นแรมเดือนเลย

เพื่อนๆ บ้าง ผมจะยึดหลักอย่างหนึ่งไว้ก่อนว่าจะเข้าเรียนให้ครบตามเกณฑ์ ทีเดียวครับ แต่ก็ผ่านพ้นไปด้วยดี ท าให้คณะได้รับคะแนนประเมินอยู่ในเกณฑ์
เพราะเนื่องจากคณะของผมจะมีเกณฑ์การเข้าเรียนอยู่ว่าไม่ให้ต่ าว่าร้อยละ ๘๐ ด้วยเสียด้วยครับ (ภูมิใจผลงานชิ้นนี้อย่างมาก^^’) จากการแบ่งเวลาอ่านหนังสือ

ของจ านวนครั้งที่มีการเรียนทั้งหมดในแต่ละวิชา หากวิชาไหนเข้าเรียนไม่ถึงร้อย ควบคู่ไปกับการท ากิจกรรมโดยจะตั้งเป้าอ่านให้จบทันก่อนสอบอย่างน้อยวิชาละ
ละ ๘๐ จะหมดสิทธิสอบในวิชานั้นทันที ซึ่งอาจารย์ทุกท่านจะเข้มงวดในกฎนี้ ๑ เล่ม ควบคู่ไปกับฝึกท าข้อสอบเก่าทั้งของคณะรวมรวมและตัวอย่างที่สั่งซื้อ

อย่างมาก นักศึกษาจะไม่สามารถต่อรองได้เลย หากเรียนไม่ครบแล้ว มีทางเดียว
จากร้านแถวหน้ามหาวิทยาลัยรามค าแหง เป็นต้น เท่านี้ผมก็สามารถด าเนินการ