Page 53 - ΑΝΤΙ - Τεύχος 22
P. 53

Ἴ σοβιετικὴ ἰδεολογία συγκροτή-                                                                                                                                     Ῑτ-»ιςς-ςςςρ--μωι _ ηπ, ιχ ῃ -Ι                              ψ-Ῥ-ψψι. ἧς. _ '-V'v7fiî'w»uwvr'-H<;ŸV‘,cwv-fwzv _
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         γίνει μὲ κάπριον. Παρουσιάζει
                                                                                                                                    ΠΑΥΛΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ                                                                                                   λευταῐο ἰδιαίτερσι ἀφήγημα,


                θηκε καὶ ἀποκρυσταλλώθηκε.                                                                                          «Ἡ Γυναῖκα σὲ ἑλληνικὰ σχή-                                                                                                                                                                                                          πῶς μπιορεῖ κανεὶς νὰ μάθει νὰ


                                                                                                                                    ματα»                                                                                                                                                                                                                                μιλᾱ μὲσω τῆς ὁμιλίας. Τὸ ,ἓργο θὰ



                                                                                                                                     Ἐκόόσεις; ΑΣΤΕΡΙ                                                                                                   ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ                                                                                                  μποροῦσε νὰ λεγόταν *Τλωσσικὰ
                                                                                                                                                                                                                                                        « Ὁ διάβολος μὲ τὸ κηροπήγιο»

                   ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΟΛΛΑ                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         βασανιοτήρια”», ·


                   «Νεράίὸα τῆς Ἀθήνας». ’Άμστερ-                                                                                    ‘O γνωστὸς χρονογράφος τοῦ                                                                                         Ἐκὸόσεις; Κ ΕΔ POE


                   νταμ 1974 ‘                                                                                                       «Βήματος» παρουσιάζεται μὲ μιὰ                                                                                                                                                                                                     ΣΤΑ YPOY ΡΟΥΣΣΕΑ




                                                                                                                                     σειρὰ χρονογραφημάτων του ἀπὸ                                                                                     Μιὰ καινούργια ποιητικὴ πα-                                                                                      « Ὁ θάνατος μιᾶς Δημοκρατᾱις»
                                                                                                                                                                                                                                                       ραγωγὴ τοῦ Λειβαδίτη, ποὺ ἁπο-
                   Ἀφήγημα με έντονα τολμηρὴ                                                                                         τὸ 1936 ἕως σήμερα. Ἐπιλεγμένα                                                                                                                                                                                                     (Ἡ Ἑλλάδα καὶ ἡ Ἀμερικανικὴ



                   προσωπικὴ γραφή. Εἰρωνικὸς καὶ                                                                                    ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ θεματογραφικὰ                                                                                      τελεί, ἴσως, τὴν ἀπαρχὴ (ἢ τὸ τέ-                                                                                συνεῖδηση)


                   καταλυτικὸς ὁ τόνος, ἡ ἀνάπτυξη                                                                                   ἀσχολοῦνται μὲ τὴ γυναίκα καὶ                                                                                     λος ) μιᾶς μεγάλης περιόδου. Διόι-                                                                               Ἐκὸόσεις.· Κ ΑΣ ΤΑ ΝΙΩ ΤΗ



                   συνειρμική, διαλυμένη καὶ χωρὶς                                                                                   ἀποτελοῦν μιὰ μαρτυρία για τῆν                                                                                    χυτη ἡ m'an καὶ ἓντονα τὰ χρώ-


                   ἀνάσα ἡ γραφή. ·                                                                                                  πορεία τῆς ἑλληνίδας καὶ τὴν ἐξέ-                                                                                 ματα μιᾶς πραγματικότητας οτὶς                                                                                   Πολλὰ ἀπὸ τὰ περιστατικὰ ποὺ



                  Ἡ «ἀλλοδαπή» εἶναι ὁ σκηνι-                                                                                        λιξη τῶν ἐρωτικῶν μας ἠθῶν ἀπὸ                                                                                    πιὸ ἀκραῑες στιγμές της.                                                                                         ἱστοροῦνται στὸ βιβλίο αὐτὸ ἀπο-


                  κὸς χῶρος, ἄλλα οἱ μνῆμες κι ή                                                                                     τὰ μέσα τοῦ ’30: Mè τὰ ἄγρια                                                                                      «Στρατιὲς λησμονημένων βγαί-                                                                                     τελοῦν μέρος τῆς προσωπικῆς ἐμ-



                  «βάσανος» μετατίθενται στὴν                                                                                        δράματα σφαγῆς για λόγους τιμῆς                                                                                   νουν, καθὼς βραδυάζειῃ γιὰ φτη-                                                                                  πειρίας τοῦ συγγραφέα τὴν ἐποχή



                  Ἐλλάδα. Ἡ γενιὰ τοῦ ‘60, τὸ κί-                                                                                    ὣς τὴν ἁπαλυνση τῶν ἠθῶν σε μια                                                                                   νὲς λεηλασίες] κι* αὐτοί ποὺ ἔζη-                                                                                ποὺ βρισκόταν στὴν Ἀθήνα μὲ
                                                                                                                                                                                                                                                       σαν λαθραῐα μέσα στὸ ἴδιο τους
                  νημα καὶ ἡ τύχη του, οἱ ἰδεολογι-                                                                                  «ἀνεκτικότερη» κοινωνία. Ὁ ΓΙ,                                                                                    τὸ σπίτιΙκι ô ’ίσκιος τοῦ ποτηριοῦ                                                                               ἐτήσια ἄδεια ἀπὸ τὸ Πανεπιστή-



                  κὲς συζητήσεις καὶ οἱ νύξεις γιὰ                                                                                   Παλαιολόγος 0‘ ὅλη αὐτῆ τὴ δια-                                                                                   στὸν τοῖχο τοὺς φοβίζει σὰν ἕνα                                                                                  μιο τῆς Νέας Ὑόρκης. Πολλὰ



        ι δραση; μιὰ γρήγορη, ὀὶναρχηΧ καὶ                                                                                           δρομὴ ὰναδείχνεται θερμὸς συν-                                                                                    χέρι ποῦ ελεεῖΙ».                                                                                                ἄλλα βασίζονται στὴ στενὴ σχέση


                  πικρὴ ἀφήγηση γιὰ ὅλα αὐτα εἷ-                                                                                     ήγορος για τῆ λύση τῶν ποικίλων                                                                                                                                                                                                    τοῦ συγγραφέα με τὸν Ἀνδρέα


                  ναι τὸ βιβλίο τοῦ Νόλλα.                                                                                           προβλημάτων ποῦ ἡ έλληνικὴ κα-                                                                                                                                                                                                     Παπανδρέσυ κατὰ τὴν περίοδο



                                                                                                                                     ταπιεστικῆ κοινωνία δημιούργησε                                                                                   Χ ΑΝΤΚΕ                                                                                                          1966-67.Κυριότερα κεφάλαια τοῦ
                                                                                                                                                                                                                                                       «K άσπαρ»

                   [(170quan ’                                                                                                       καὶ δημιουργεῖ εἰς βάρος τῆς γυ-                                                                                  Μετᾴφραση.· ΝΙΚΗΣ AÏNTE-                                                                                         βιβλίου εἷναιε α) Ἡ κρίση τοῦ


                   «ἶο Ἀνδρέας Kalli/3’0; Καρμπο-                                                                                    ναίκας, Τὸ βιβλίο προλογίζεται                                                                                                                                                                                                     Ἰουλίου τοῦ 1965, β) Τὸ πραξι-


                   ναρος»                                                                                                            ἀπὸ τὴ Μαρία Ἀμαριώτου καὶ τὸ                                                                                     ΝΑΙΕΡ                                                                                                            κόπημα τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967,

                   Ἐκὸόσεις; ΘΕΜΕΛ IO                                                                                                Γ . ”Αρνάκη,                                                                                                      Ἐκὸόσεις- Δ ΩΔ ΩΝΗ                                                                                               γ) Ἡ ὰντίδραση τῶν ΗΠΑ μετὰ





                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        τὸ πραξικόπημα, δ) Πολιτικὴ
                                                                                                                                                                                                                                                       «Τὸ θεατρικὸ έργο “KA—
                   Στὴν ἁρχὴ μιὰ ὑποψία, ἀργό-                                                                                      ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΡΑΛΗ                                                                                                     EHAP" δὲν παρουσιὰζει τὴν                                                                                        τῶν εξορίστων καὶ προοπτικές.



                   τερα μερικὲς ἐνδείξεις καί, τέλος,                                                                               «Ἡ ἑλληνικὴ νύχτα». Noni/taro:                                                                                     ὑπόθεση τοῦ Κάσπαρ Χάουζερ



                   σαφῆ τεκμήρια θεμελίωσαν τὴν                                                                                     Ἐκὸόσεις.· ΚΕΔ POE                                                                                                 ὅπως εἶναι στὴν πραγματικότητα


                   ὑπόθεση τοῦ K. Πορφύρη για τη                                                                                                                                                                                                       ἦ ὅπως ἦταν στῆν πραγματικό-                                                                                     Ἐπιμὲλεισ βιβλιοπαρουσίσσηςε



        ’ σχέση μεταξὺ Κάλβου καὶ Ἰταλῶν                                                                                            Ἡ νέα συλλογὴ τοῦ ποιητῆ                                                                                           τητα. Παρουσιάζει τί μπορεῖ να                                                                                   Ν. ῐιανναδάκης


             ’ Καρμπονάρων.                                                                                                         περιέχει, κυρίως, ποιήματα γραμ-



          “Ολόκληρο τὸ βιβλίο περιστρέ-                                                                                             μένα κατὰ τὴν ἑπταετία με σαφεῖς
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              ἡ.

          φεται γύρω ἀπὸ τὸ θέμα τῶν                                                                                                νύξεις στὴν τελευταία έλληνικὴ                                                                                                                                                                                         \,



          πνευματικῶν έπιδράσεων ποὺ                                                                                                περιπέτεια, Οἱ διώξεις ὅσων ἀν’
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              J


          εἶχε δεχτεί ô Κάλβος ἀπὸ «εὐρω-                                                                                           τιστάθηκαν καὶ ἡ ἓξαρση τῆς νε-                                                                                                                                                                                           Ἰ ὃ


          παϊκὲς πηγες» - ἀκόμα καὶ ἀπὸ                                                                                             ολαίας εἰναι ἀπὸ τὰ θέματα ποὺ


          τὸν εὐρωπαϊκὸ μασονισμό, μὲ τὸν                                                                                           ὑπῆρξαν πηγὴ έμπνευσης. Ὁ θα-



          ὁποῐο εἶχε συγκεκριμένες σχέσεις                                                                                          νατος εἶναι ἕνα ὀικόμα κυρίαρχο



          ὁ πατέρας τοῦ Κάλβου. Τα έγ-                                                                                              θέμα. Πολλὰ ἀπ’ τὰ ποιήματα


          γραφα ποὺ συγκέντρωσε ὁ K.                                                                                                αὐτὰ ἔχουν δημοσιευτεῐ σὲ λογο-



          Πορφύρης ἀπὸ τὰ ἀρχεῖα τῆς                                                                                                τεχνικὰ περιοδικᾴ.                                                                                                                                         οεΠιοτολὲς·


          ἀστυνομίας τῆς Φλωρεντίας «ξε-



          καθαρίζουν πολλὰ σκοτεινὰ ση-


          μεῖα τῆς ζωῆς τοῦ Ἕλληνα ποιητῆ                                                                                          ΙΑΣΟΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ



          μὰ καὶ δημιουργοῦν καινούργια                                                                                            «Ἐλευθερία τῆς Βουλήσεως»                                                                                           Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ                                                                                                «Τὸ αἴτημα τῆς ἐποχῆς μοις εἶ-


          προβλήματα ποὺ καλεῖται να                                                                                               Ἐκὸόσεις; Δ ΩΔ ΩΝΗ                                                                                                                                                                                                                  ναι, τονίζω στὴν Ἔκθεση, ὅπως



          _ λύσει ή ίστορικοφιλολσγικὴ ἓρευ-                                                                                                                                                                                                          Μὲ κάποιαν ἓκπληξη έδιάβασα                                                                                      καί αἰ ἰδιωτικαί ἐπιχειρήσεις ἀν-


          να».                                                                                                                      Στὸ βιβλίο αὐτὸ ὁ συγγραφέας                                                                                      τὸ όλιό σας στὸ ύλλο τοῦ                                                                                         τιληφθοῦν καί συνειδητοποι-



                                                                                                                                    διερευνᾶ τὴν ἱστορικὴ πορεία τῆς                                                                                  «’Avaä» τῆς 14.6.19ξ5, ὅπου,                                                                                     ήσουν τὴν ἄποψιν ὅτι, ἐπειδὴ



                  ΑΛΙΚΗ ΓΙΑΤΡΑΚΟΥ - FOSS] ’                                                                                         ἰδέας τῆς «ἐλευθερίας τῆς βουλή-                                                                                  χρησιμοποιῶντας τὸν τίτλο ἐνὸς                                                                                   ἀποτελοῦν μέλη τοῦ κοινωνικοῦ


                  «Ἄφθαρτες ὗλες». Ποιήματα. Σε-                                                                                    σεως», καταγράφοντας τοὺς ση-                                                                                     ἄρθρου τοῦ «Δελτίου» τοῦ Συν-                                                                                    συνόλου καί ὑπευθύνους φορεῖς



                  λίὸες 34. En) σειρὰ ΕΛΛΗΝΙΚΗ                                                                                      μαντικότερους σταθμοὺς στὴν                                                                                       δέσμου Ἑλλήνιον Βυομηχὰνων, μὲ                                                                                   συλλογικῆς προσπαθείοις, ή ἐπι-



                  ΠΟΙΗΣΗ τῶν ἐκὸόσεων ΔΙΟΓΕ-                                                                                        ὲξέλιξή της.                                                                                                      παρουσιάζετε ἢ ἀφήνετε νὰ ὑπο-                                                                                   δίωξίς των δὲν πρέπει νὰ εἶναι


                  ΝΗΣ. Ἀθήνα, I974. ’                                                                                              Στὸ πρῶτο μέρος τοῦ βιβλίου                                                                                        γὲηθῆ δτι εἶμαιβ<<σιὲνήγορος τῆς                                                                                 μόνον τὸ κέρδος, ἀλλὰ συγχρόνως


                                                                                                                                   ἀναλύεται λεπτομερειακὰ ἡ ἓν-                                                                                      ι ιωτικης πρωτο ου ιας».                                                                                         καὶ ή ἀνάπτυξις ὑπὸ τὴν εὐρυτέ-



                   Πενήντα πέντε ποιήματα ποὺ                                                                                      νοια τῆς βουλήσεως. Στὸ δεύτερο                                                                                    Νομίζω, πὼς ὁ συντάκτης τοῦ                                                                                      ραν ἓννοιαν τῆς ὲπιτεύξεως τοῦ



                   καλύπτουν τὴν περίσδο Μάῖος                                                                                     μέρος ἐξετάζεται ἡ ἐλευθερία τῆς                                                                                   σχολίου σας δὲν ἑρμηνεύει ὀρθῶς                                                                                  μεγίστου δυνατοῦ οἰκονομικοῦ


  π ζ 1973-Μάϊος 1974. Τὸ πρῶτο ποί-                                                                                               βουλήσεως ἀπὸ διάφορες ὀπτικὲς                                                                                     τίς ἀπόψεις ποὺ διατυπώνονται                                                                                    καὶ κοινωνικοῦ ἀποτελέσματος»



  ημα τῆς συλλογῆς ἔχει καὶ τὸν τί-                                                                                                γωνίες; τὰ ἱστορικὰ κινήματα τοῦ                                                                                   στ ν Ἔκθε τ’ Ἐθνικ” Τ α-                                                                                         Παράλληλα, στῆν ἴδια Ἔκθεση



                  τλο τοῦ βιβλίου; Ἐκτὸς ἀπὸ τὸ                                                                                    ντετερμινισμοῦ, τοῦ διαλεκτικοῦ                                                                                    πέὲης. Ἐκεῖνὶο ττδς ὁποῖον τέξόνῗσα                                                                              τονίζεται κατὰ τρόπον ἑντονο, ὁ


                  νάῦλσνΙοί ἀναμνήσεις σου μία                                                                                     ὑλισμοῦ, τοῦ ἰδεαλισμοῦ καὶ τοῦ                                                                                    εἶναι ὅ,τι ἐφ’ ὅσον σε χῶρες ποὺ                                                                                 ρόλος τοῦ άτσυς στὴν ἀνά-


   J‘ πρὸς μία] Μόνο ποὺ ξέχασα τε-                                                                                                ὑπαρξισμοῦ, ἡ φιλοσοφία τοῦ                                                                                        ἰσχύει τὸ σύστημα τῆς ἐλευθέρας                                                                                  πτυξη, ποὺ εναι «θεμελιώδους




                  λείως] πῶς ζούσανε μωρέ, Ικεῑνα                                                                                  ποινικοῦ δικαίου καί τῆς νεότε-                                                                                    οἰκονομίας — δίχως νὰ τάσσωμαι                                                                                   σπουδαιότητος». Καὶ προστίθεν-


                  τ’ ἀδέλφια μου τὰ δέντραΙ.                                                                                       ρης φυσικῆς, παρουσιὰζονται μὲ                                                                                     τοῦ. συστήματος -”ἡῤ κυρία                                                                                       ται τὰ ἑξῆςι


                                                                                                                                   ὁλοκληρωμένες τὶς ἀπόψεις τους                                                                                     ευ υν τ πα α“ω ισκετοιι



                  MAFIA ΛΑΪΝΑ                                                                                                      στὸ θέμα αὑτό.                                                                                                     στὰ χέιριὲςτῶνρίδὶωζῗιῗιξὲ ἐπιχει-




                  «Ἀλλαγὴ τοπίοω), Ποιήματα,                                                                                                                                                                                                          ρήσειαν, πρέπει οἱ ἐπιχειρήσεις


                                                                                                                                    ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΟΛΛΑ                                                                                                     αὐτὲς νὰ ἑνισχύωνται ὅταν ἐνερ-
                  Ἐξώφυλλο Λίκα Φλώρου. Σελί-                                                                                       «Πολυξένη». Ἀ θήνα 1974                                                                                           γοῦν παραγωγικὲς ὲπενδὺσεις,




                  ᾀὲῗιιξέὸεις ΚΕΔ POE, I974.                                                                                                                                                                                                          ἀφοῦ ὁ ρυθμὸς τῆς οἰκονομικῆς                                                                                                      ΙΤΑΛΙΚΑ



                                                                                                                                   _ Στὸ βιβλίο αὐτὸ περιλαμβάνον-                                                                                    ἀναπύξειος ἐξαρτᾱται ἀπὸ τοὺς                                                                                                       (Ιδιαίτερα) FIA ΟΛΟΥΣ


            Τὸ πρῶτο ποίημα τῆς συλλογῆς,                                                                                          ται 6 αφηγήσεις γραμμένες μὲ τὸ                                                                                    ἰδιωτικοὺς αὐτοὺς φορεῖς, Καὶ



            χαρακτηριστικὸ δεῖγμα λιτότητας,                                                                                       ἴδιο γνώριμο ὕφος τοῦ συγγρα-                                                                                      ἐφ’ ὅσον οἱ φορεῖς αὐτοὶ δὲν ἐθνι-                                                                                                  ΣΕ 25 ἡμέρες



            - εὐαισθησίας καὶ ἀνθρωπιᾶς; N’                                                                                        φέα. ’Όλα τὰ «γεγονότα» διαδρα-                                                                                    κοποιοῦνται, θὰ πρέπει νὰ δρα-                                                                                                      50 μαθήματα


            γαπᾱς τὸν πλησίον σου / καθὼς                                                                                          ματίζονται σε μακρινὰ γεωγρα-                                                                                      στήριοποιηθοῦν, διότι διαφορε-                                                                                                      (εἰδικὴ μέθοδος)



            -τὸν ἑαυτό σου / πάει νὰ πεῖ / ν’                                                                                      φικὰ μήκη καὶ πλάτη; στῆν πρα-                                                                                     τικὰ - ὅταν παραμελοῦνται καὶ


            ,τάγαπᾶς τὸν ἑαυτό σου / καθὼς                                                                                          γματικότητα ὅλα διαδραματίζον- ,                                                                                  ἀδρανοῦν - ἀποβαίνουν εἰς βλά-                                                                                                      ἀπὸ Opiate καθηγητὴ



            ὲν ἀγαπᾶς τὸν πλησίον σου. /                                                                                           ται στὴ σκέψη τοῦ συγγραφέα. Ἡ                                                                                     βην τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου,                                                                                                         002128 - 033λοὶ



                      ICI. μιλοῦν τὸ ξέρω οἱ τρελοὶ /                                                                              πικρή καὶ εἰρωνικὴ στάση κατα-                                                                                     Προσέθετα δὲ ἀμέσως, ὅτι οἱ εὐ-


                      μως-ὲγὼ ἔχω καὶ τὰ δυό μου μά-                                                                               λήγει πιὰ σὲ μιὰ πλήρη ,διάλυση                                                                                    θύνες τῶν ἰδιωτικῶν φορέων εἶναι


                                                                                                                                ’ εἰκόνων καὶ σχημάτων - στὸ τε-                                                                                      makes:
   48   49   50   51   52   53   54   55   56