Page 52 - ΑΝΤΙ - Τεύχος 22

' - ;v.5:.._._è*=,. ,ι ον’) ,Α

-— ἂν ὑπάρχει τέτοια. , μικρότερο ἀπὸ τῆς Πανελλήνιας, πιστά. Τοῦ εἶχα πεῖ ὅτι σὰν πλη- ται στὶς φιλοσοφικὲς ἀντιλήψεις,

6. Πέρα ἀπὸ τὴν ἐλαττωματικὴ καὶ μὲ ποιότητα πολὺ ὑψηλότερη. ροφορίες ὃιαφωτιστικες γιὰ τὴ τοῦ περασμὲνου αἰώνα, ἀλλὰ ὁ ··

ἀνάρτηση καὶ τοποθέτηοη τῶν Ἡ ἐπιλογὴ θ’ ἀποτελεῖ πραγμα- δημόσιά του στάση κατὰ τὴ δι- ἀριστερισμὸς ἀκολουθεῖ τὴ ὃική

ἔργων, έλειψε ὁλότελα ἡ ἐνημέ- τικὴ ὃιάκριση γιὰ τὸν καλλιτέχνη κτατορία θὰ τὶς ὃημοσίευα. του έξελικτικὴ πορεία; Δέχεται τὴ

ρωση τοῦ κοινοῦ. Ὁ κατάλογος καὶ γνήσια ένημέρωση τοῦ κοι- Στὸ τρίτο παράπονό του ὁμο- μαρξιστικὴ θεωρία τῆς πάλης τῶν

ὀνομάσῑηκε πολὺ εὒστοχα ἀπὸ νοῦ, γιὰ τὴν καλύτερη ἑλληνική λογῶ τὴ διπλωματία μου. Ἴ-Ιξερα τάξεων, ἀλλὰ εἰσάγει στὴν κατα-

κάπριον «τηλεφωνικός», καὶ τέχνη κάθε περιόδου. Οἱ κινού- πολὺ καλὰ τίνος ἠταν τὸ έργο. πιεζόμενη τάξη ὅλους αὐτοὺς ποὺ - _

πληροφοροῡσε ὅσο κι ἐκεῖνος, μενες αὐτὲς ἐκθέσεις θὰ πρέπει Ἀπέφυγα ἁπλῶς νὰ συνδυασω ὁὲν μποροῦν νᾲ κατευθύνουν τὴν ’ ”

τὸν ἀνίδεο, ἀλλὰ πρόθυμο νὰ κα- φυσικὰ νὰ συνοδεύονται ἀπὸ μιὰν ἀκόμα φορὰ τὸ ὄνομα του μὲ ἵὸια τους τὴ ζωὴ καὶ νὰ έχουν τὴν

τατοπιστεῖ ἐπισκέπτη. ’Ὀσο γιὰ διαλέξεις, συζητήσεις, ἀκόμα καί μιὰ κρίση ὃυσμενή, ἀλλὰ ὂχι πρωτοβουλία στὶς πράξεις τους.

τὴν περιδιάβαση τούτου οτὶς «περιὸάλλοντα» καὶ «χάπενιν- ὑβριστική. Δὲν τ’ ὸνόμασα «Πο- Ἔτσι πλαταίνει τὸν πίνακα τῶν

ἁπέραντες αἴθουσες τοῦ Ζαπ- γκς» στὸ ύπαιθρο, εἰδικὰ κατα- λυτεχνεῖο», ἀλλὰ μου ἀνακάλεσε ἀλλοτριώσεων ποὺ βαρύνουν τὸ

πείου, συνοδεύονταν ἀπὸ ἕνα σκευασμένα γιὰ κάθε πόλη, καὶ τὴν ἒννοια αύτὴ μόλις τὸ εἰὸα, ἆτομο καὶ ξεφεύγει ἀπὸ τὴ μαρξι-

ἀτέλειωῑο κείμενο διαβασμένο άλλες συναφεῖς πρὸς τὶς εἰκαστι- ὅπως ἀκριβῶς φαντάζομαι καὶ σὲ στικὴ οἰκονομιστικὴ ἀντίληψη.

μονότονα στὸ μαγνητόφωνο, ποὺ κὲς τέχνες ὲκδηλὼσεις, ποὺ νὰ ὃσες χιλιάδες θεατὲς τὸ εἰὸαν στὸ Ἀρνεῖται νὰ περιορίσει τὸν

ἂρχιζε ἀπὸ τὴ νεολιθικὴ τέχνη ξαναεισὰγουν τὴν τέχνη μέσα στὴ Ζάππειο μὲ τὰ συσπασμένα κάγ- ἀγῶνα στὸ χῶρο τῆς έπιχείρησης

, καὶ σὰ ν’ ἄκουσα πὼς τελείωνε ζωὴ τῶν πολιτῶν, βγάζοντάς την κελα, ποὺ έχουνε μπεῐ τελεσίὸικα καὶ μεταφέρει τὴν πάλη στὸ κέν-

στὸ Γουναρόπουλο. Τὸ πρόσεχε ἀπὸ τὰ κλειστὰ κυκλώματα τῶν στὴν ἱστορία μας, στὴ θεματο- τρο τῆς καθημερινῆς ζωῆς».

κανείς, ὅσο προσέχουν τὴ μου- «ὀλίγων». γραφία τῆς τέχνης καὶ τῆς ποίη- Τὰ ἐρωτήματα «Ποιὸ εἶναι τὸ

σικὴ φόντου οἱ βαριεστημένοι σής μας, ὅπως παραμένουν ἀνεξί- μέλλον τοῦ Ἀριστερισμοῡ>>1καὶ

ἐπιβάτες ποὺ ἀναμένουν ἀερο- Στὸ είκοσαήμερο ποὺ πέρασε, τηλα οτις μνήμες ὅλων τῶν Ἑλλή- «Θὰ παραμείνει ἕνα κίνημα

πλάνο. ‘ ε’ίὸαμε ἐπίσης τὸ καταθλιπτικὸ νων μετὰ τὶς 16 τοῦ Νοέμβρη ἀμφισβήτησης ἣ θὰ ἀναδειχτεῖ σὲ

7. Τὸ αἰώνιο ἐρώτημα, ποὺ ξα- στή μικροαστική του φθορὰ 1973. Θυμᾶμαι βέβαια τὴν έκθ εση σύστημα ζωῆς», ὰπασχολοῦν τὸν ; ,, .._«;

νάρχεται κάθε τρίτον Ἀπρίληῑ «περιβαλλον» τοῦ Τέντε (Ὠρα τοῦ κ. Π. τὸ Μάη τοῦ ’74 καὶ λυ- Gombin στὸ βιβλίο αὐτό.

ἐξυπηρετεῖ κανένα θετικὸ σκοπὸ 2-7.6), τὶς «Πέτρες» τῆς Μ. Ko— πᾶμαι πὼς ἡ γνώμη μου σὰν κρι-

ἡ Πανελλήνια, Πιστεύω νὰ βρῆκε μνηνοῡ (Θόλος 3-21.6), «Τὰ τικοῦ γιὰ τὴ δούλεια ποὺ εἰχεν SIDNEY LENS

τὴν τελική του ἀπάντηση μὲ τὴ Παιὸιὰ» τῆς Καρύμπακα (Νέες ἐκθέσει τότε ὃὲν μπορεῖ ν’ ἀλλά- « Τὸ στρ ατιωτικὸ- β ιομηχανικὸ

131]: ΟΧΙ. ’Ἑχω δεῖ 11 ἀπὸ τὶς 13 Μορφὲς 10-266), ποὺ πέτυχε ξει, ἀφοῠ με μόνη οὐσιαστικὰ πλέγμα» ding—4;;mxgbw ,η

μεταπολεμικὲς Πανελλήνιες (καί πολὺ τὴν ἀπόδοση τοῦ ἀνέκφρα- προσθήκη τὰ κάγκελα, σὰ νὰ ἠταν Μετάφραση; Κ. ΓΑΛΑΝΟΠΟ Υ-

μιὰ ἀπὸ τὶς προπολεμικὲς) κι ἓχω στου καὶ ὄι-φυλου (sexless) ὕφους σκηνικό, τὰ ἷὸια έργα έξέθεσε καὶ ΛΟ Y, Eiaaywyri: ΑΣΤΕΡΗ

γράψει για τὶς περσότερες. Οἱ τῶν πολὺ νεαρῶν παιδιῶν, (τὴν στὸ Ζάππειο. ΣΤΑΓΚΟΥ

καλύτερες ἦταν ἡ πρώτη, τοῦ ἀθωότητά τους τὴν ἓχει μάλιστα Εὑχαριστώντας για τὴ φιλοξενία. Ἐκὸόσεις.· ΚΟΧΛΙΑΣ

1948, κι ἐκείνη τοῦ 1965, τῆς ἐνισχύσει ὣς τὴ γλυκέρότητα μὲ 30‘5'75 A. r. Ξύὸης

«ἀθηναϊκής ᾶνοιξης». Ἀπὸ τότε τὴ δικιά τηςγνήσιαν ἀφέλεια,), τῆς Πρόκειται γιὰ μιὰ συστημα-

-πᾶνε 10 χρόνια- εἶχε ἀρχίσει ν’ Πετρούτση (Ὠρα 9-28.6), ποὺ τὸ τικὴ ὰνάλυση τοῦ στρατιωτικο-

ἀμφισβητεῖται ἡ χρησιμότητά μοναδικό της έργο στὴν Πανελ- Δ ΙΟΡΘΩΣΕΙΣ βιομηχανικοῡ συμπλέγματος

τους. Σήμερα μοῦ φαίνονται ἀδί- λήνια, έδραιώθηκε τωρα στήν ἑκ- πού, οὐσιαστικά, «κυβερνᾶ τὸν

σταχτα ἐπιβλαβείς. Λύσεις εὐκο- τίμησή μου, μηρὸς 0’ αὐτὴν τὴν Παρακαλοῦνται οἵ ἀναγνῶστες ἀμερικανικὸ κολοσσὸ καὶ ἀπο-

λίας καὶ ρουτίνας μιᾶς γραφει- ὁλοκληρωμένη ὃουλειά, που αξι- νὰ κάνουν τὶς ἀκόλουθες ὁιορθώ- τελεῖ τὸν κύριο φορέα καὶ έκ-

οκρατίας, δίχως φαντασία. Γεν- οποιεῖ ὅλες τὶς ὃυνατότητες τῆς φραστὴ τῆς ἐπιθετικότητὰς

νοῦν ἀπατηλὲς ὲντυπώσεις στὸ ζωγράφου, δίχως ὑπερβολὲς ἢ ὑστερόγραφο τοῦ Α. Γ. του».

, κοινὸ καί στοὺς καλλιτέχνες. περιττολογίες· τοῖ’ Κατζουράκη ξῖΔΗ, τεῦχος 19/17.5.75, σελ. ’Ὀπως σωστὰ τονίζεται στὸ

Ἐκεῖνο πιστεύει πὼς βλέπει τὴν τέλος (Ζουμπουλάκης 28.5—7.6), Èfijlï] I , τελευταία γραμμὴ κάτω εἰσαγωγικὸ σημείωμα, τὸ

καλύτερη ἑλληνική τέχνη τῆς δι- ποὺ παρουσιάζει μακέτες καὶ στρατιωτικο-βιομηχανικὸ σύμ-

ετίας, τοῦτοι πώς, γιὰ νὰ ἐπιλε- δείγματα μιᾶς ἐργασίας πού, ἂν ἀντὶ «κ. Παρμακὲλης», ὁιάβαζε; πλεγμα «σφραγίζει σήμερα, μὲ

γοῦν, εἶναι οἱ καλύτεροι. Τίς καὶ βαίνει πολὺ πέρα ἀπὸ τὴ δια- «κῖ Πανουργιᾶς μετεῖχε στὴν τὴ φιλοσοφία του, τὴν ῑὸεολογία

περσότερες φορές, οὒτε τὸ ένα κόσμηση, χρησιμοποιήθηκε, ὅπως ...)> του καὶ τὴν καθημερινὴ πρα-

συμβαίνει οὕτε τὸ ἄλλο. Στὴ φε- φαίνεται, σὰν έπένὸυση ἑνὸς νε- Στήλη 2, I7 γραμμὴ ἀπὸ πᾶνα).- κτική του, όλόκληρη τὴν πολι·

τεινή, ἀπὸ 663 έκθέτες συνολικά, ότευκτου καραβιοῡ. Ἐνὸιαφέρον σβῆσε τά· «μή», καὶ ὁιάβαζε; τικὴ ζ,ωὴ τῆς Ἀμερικάνικης Δη-

θὰ ξεχώριζα τὸ πολὺ 6-7 ὅτι πείραμα έφαρμοσμένου κον- «γιὰ νὰ μετάσχει ...» μοκρατίας καὶ σήμερα, περισσό-

έὸωσαν τὴν καλύτερή τους δου- στρουκτιβισμοῦ σὲ ύλικὸ συνθε- Στήλη 2, 6 γραμμὴ ἀπὸ κάτα), ὁιά- τερο ἀπὸ κάθε άλλη φορά, ἀπει-

man) τικό, ποὺ μοιάζει μὲ ξύλο, μὲ κά- γραψε τὶς ἀκόλουθες λέξεις λεῖ, μ’ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴ φιλο-

8. Ἐπειδὴ εἶναι ἀνάγκη τῆς θετες καὶ λοξὲς λουρίὸες έγχάρα- «α’ ἕκθεση κατόπιν ἑπιλογῆς σοφία, τὴν ἰδεολογία καὶ τὴν

σημερινῆς κοινωνίας νὰ ἐπικοι- κτες καὶ χρωματικὰ ὃιαφοροποι- ἀπὸ τὸ ὄικτατορικὸ καθεστώς ...» πρακτική, τὴν παγκόσμια εί-

νωνοῦν οἱ καλλιτέχνες μὲ τὸ λαό, ημένες, ποὺ μεταφερμένο στὸ στὸ χρονικὸ τοῦ A. Γ. ΞΥΔΗ, ρηνη, τὶς ἐλευθερίες κι αὐτὴ τὴν

νὰ μὴ νιὼθουν ὁλότελα ἀλλοτρι- χαρτί ὃίνει ἐντυπωσιακὲς μεταξο- τεῦχος 20/31.5.75, σελ. 50.· ὓπαρξη ὁλόκληρου τοῦ κόσμου,

ωμένοι ἀπὸ αὐτὸν καί, ἀντί- τυπιες. Στήλη 2, 26 γραμμὴ ἀπὸ πάνω.’ ἀκόμη καὶ τοῦ ’ίὸιου τοῦ ἀμερι-

στροφα, να νιώθει ὁ λαὸς μιὰ πὲόσθεσε μετά; «τὸν Ἄγγελο» τὰ κάνικου λαοῦ, στὸ ὄνομα τοῦ -

θερμὴ καὶ ἀβίαστη οἰκειότητα 13.6.75 ε ης.’ ὁποίου ἀποφασίζει καὶ ἐνερ- κ ω ; . ,ι

μαζί τους, ποὺ νὰ βασίζεται στὴν A. l'. Ξύδης «καὶ μερικά σχὲὁια τοῦ Χα- γει».

κατανόηση, τί μπορεῖ νὰ γίνει; λεπᾶ, τρία ἀξιόλογα παλιότερα
(1965) ἔργα τοῦ Χατζηκυριά-
Ἔχω κιόλας προτείνει ὁρισμένες 1. Στὶς σπάνιες αὐτὲς περιπτώσεις X. ΜΑΡΚΟΥΖΕ

λύσεις σὲ παλιότερο χρονικὸ ἀνήκουν καὶ τὰ ἔργα ποὺ ὁημοσιεύθη- κου-Γκῖκα ...» «Σοβιετικὸς M αρξισμὸς»

(ANTI ἀρ. 14/8.3.75). “Ag τὶς καν στὸ ANTI ἀρ. 20/31.5.75 (Πασσί- Μετάφραση - Ἐπιμέλεια.’
σης) καὶ 21/14.6.75 (E. M. Κομνηνοῡ,
ἐπαναλάβω συνοπτικὰ έὸῶῑ và‘ χαρακτική). ΜΠΑΜΠΗ AYKOYAH

ὀργανωθοῡν ἀπὸ τὸ κράτος, ’Exôôoezç: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

ἀφοῠ δὲ γίνεται ἀλλιῶς, μικρότε-

ρες έτήσιες ἐκθέσεις 150—200 τὸ Ὁ Σοβιετικὸς Μαρξισμὸς θε- . I.

πολὺ ἔργων 30-40 καλλιτεχνιῖΝ, ωρεῖται, μαζὶ μὲ τὸ βιβλίο «Ὁ

ἐπιλεγμένων μὲ πολὺ αὐστηρὰ Μονοδ ιάστατος ”Ανθρωπος» , τὸ

κριτήρια, ποὺ νὰ μετακινοῦνται Φίλο ANTI, σημαντικότερο βιβλίο τοῦ Χ.

σὲ ὅλες τὶς μεγάλες πόλεις τῆς Στοῦ κ. Παρμακέλη τὸ πρῶτο Μαρκοῦζε, Στὴ μελέτη του αὐτή,

Ἑλλάὸας, μέσα σὲ μιὰ περίοδο 3 παράπονο ἀπαντᾶ ἡ ὃιόρθωση ._5_._§___)_\_ig. ὁ συγγραφέας κάνει μιὰ κριτικὴ

πχ. ἑτῶν. Ἀνάμεσα στὰ κριτήρια τριῶν παραδρομῶν στὸ ὑστερό- ἁνάλυση κι ἀνατομία τῆς ἐπίση-

θὰ εἷναι καὶ όρισμένα ἀντικειμέ- γραφό μου (τεῦχος l9/17.5.75) μης καθεστωτικῆς ἰδεολογίας

νικὰ «προγραμματικά», π.χ. ἡλι- ποὺ ὃημοσιεύεται σὲ άλλη στήλη. τοῦ Σοβιετικοῦ Κράτους, έρευ-

κία, γενιές, τεχνοτροπίες, ἢ τά- Δυστυχως, ἄθελά μου, ἂς με πι- RICHARD GOMBIN νάγντας την στὰ συνθετικά της

σεις, θέματα κ.ο.κ, Ἔτσι, μέσα στέψει, οἱ ὃυὸ τὸν ἀφοροῦν. « Ἡ καταγωγὴ τοῦ ἀριστεριομοῦ» στοιχεῖα, στὸ πολιτικὸ καὶ τὸ

στὴν τριετία (ποὺ εἶναι καὶ ἡ Στὸ ὃεύτερο παράπονό του δέν Μετάφραση; ΙΩΑΝΝΑΣ ΖΕΡ- ἠθικολογικό της μέρος. Στὸ βιῳ η

μέση περίοδος τῆς Πανελλήνιας), έχω ν’ ἀπαντήσω τίποτε. Μόνος· βλίο προσδιορίζονται τὰ βασικὰ

θὰ κυκλοφοροῦν σὲ ὅλη τὴ χώρα, του ἀναπτύσσει μὲ περσότερες ἐΞῖῗόῖὶσεις ΒΕΡΓΟΣ χαρακτηριστικὰ τῆς σοβιετικῆς,. _'

κι όχι μόνο στὸ κέντρο τῆς Ἀθή- λεπτομέρειες ἕνα μέρος ἀπὸ ὅσα έκδοσης τοῦ μαρξισμοῦ καθὼ

νας, τουλάχιστο τρεῖς έκθέσεις μὲ μοῦ εἶπε μέσα στὶς αἵθουσες τοῦ Σύμιρωνα μὲ τὸν Gombin, «οἱ καὶ τὰ ἱστορικοπολιτίκὰήπλαί

συνολικὸ ἀριθμὸ ἔργων όχι πολὺ Ζαππείου, καὶ ποὺ τὰ μετέφερα ρίζες τοῦ ἀριστερισμού βρίσκον- σια μέσα στὰ ὁποῖα ἡτὲπίσ

52