Page 59 - DoiSuthep
P. 59
59
ลำาพูนได้อย่างไร
ตำานานอธิบายว่า ก่อนหน้านั้นฤๅษีวาสุเทพได้ถ่ายอุจจาระปัสสาวะในรอยเท้าสัตว์
ตระกูลต่างๆ ซึ่งมีเชื้ออสุจิของตนปะปนไปด้วย เมื่อพวกนางเนื้อสมัน ช้าง
แรด และโค ได้ดื่มกินคูถมูตร (อุจจาระปัสสาวะ) ของฤๅษี ก็เกิดตั้งท้องขึ้น
คลอดลูกออกมาเป็นมนุษย์ที่อุบัติในรอยเท้าสัตว์ อันที่จริงหมายถึงการที่ฤๅษีได้
สมสู่กับหญิงพื้นเมืองจนเกิดลูกด้วยกันนั่นเอง แต่เนื่องจากฤๅษีอยู่ในวรรณะพราหมณ์
หากเขียนเช่นนั้นจะทำาให้เด็กที่เกิดมาต้องกลายเป็นวรรณะจัณฑาล ตำานานจึง
เขียนว่า ฤๅษีเกิดความเอ็นดูทารกในรอยเท้าสัตว์เหล่านั้น จึงยอมรับเลี้ยงเป็นลูก
และสร้างหมู่บ้านให้ทารกทาริกาอยู่แยกเป็น 4 กลุ่ม
นี่คือจุดเริ่มต้นของชนพื้นเมืองที่มีสัญลักษณ์หรือ Totem ประจำาตระกูลตน
เป็นรูปสัตว์ประเภทต่างๆ คือ ช้าง วัว แรด กวาง ประชากรกลุ่มนี้ถูกเรียกว่าพวก
“เมงคบุตร” (โดยรวมหมายถึงชาวลัวะและชาวเม็ง ต่อมากลุ่มหลังนี้พัฒนาเป็น
ชาวมอญ) คนกลุ่มนี้ตั้งถิ่นฐาน ณ บริเวณสองฟากแม่ระมิงค์ (คำาว่า ระมิงค์ มา
จาก ลัวะ + เม็ง) หรือต่อมาเรียก ‘น้ำาแม่ปิง’ และแผลงเป็น ‘พิงคนที’ อีกชั้นหนึ่ง
ทว่าหมู่บ้านหรือนิคามของมนุษย์ที่เกิดจากรอยเท้าสัตว์เหล่านี้ได้เจอภัยพิบัติ
