Page 114 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 114
106
พระรำชกฤษฎีกำกำรปรับอัตรำเงินเดือนของตุลำกำรศำลปกครอง พ.ศ. ๒๕๕๑ ๑๑๔
มำตรำ ๒ พระรำชกฤษฎีกำนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันที่ ๑ ตุลำคม พ.ศ. ๒๕๕0 เป็นต้นไป
ี
หมำยเหตุ :- เหตุผลในกำรประกำศใช้พระรำชกฤษฎีกำฉบับน้ คือ โดยท่มำตรำ ๓0 วรรคหก แห่ง
ี
พระรำชบัญญัติจัดตั้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระรำช-
บัญญัติจัดตั้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๕0 ก�ำหนดให้ในกรณีที่สมควร
ี
ี
ปรับอัตรำเงินเดือนของตุลำกำรศำลปกครองให้สอดคล้องกับภำวะเศรษฐกิจท่เปล่ยนแปลงไปถ้ำกำรปรับ
ิ
อัตรำเงินเดือนดังกล่ำวเป็นกำรปรับเพ่มเป็นร้อยละเท่ำกันทุกอัตรำและไม่เกินร้อยละสิบของอัตรำท่ใช้
ี
บังคับอยู่ กำรปรับให้กระท�ำโดยตรำเป็นพระรำชกฤษฎีกำ ประกอบกับอัตรำเงินเดือนตุลำกำรศำลปกครอง
ี
ิ
ในปัจจุบันไม่เหมำะสมกับภำวะเศรษฐกิจและค่ำครองชีพท่เพ่มสูงข้น สมควรปรับอัตรำเงินเดือนของ
ึ
ิ
ึ
ิ
ี
ตุลำกำรศำลปกครองให้เหมำะสมย่งข้น โดยปรับเพ่มในอัตรำร้อยละส่เท่ำกันทุกอัตรำ จึงจ�ำเป็นต้องตรำ
พระรำชกฤษฎีกำนี้
พระรำชบัญญัติจัดตั้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๕๑ ๑๑๕
มำตรำ ๒ พระรำชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจำกวันประกำศในรำชกิจจำนุเบกษำเป็นต้นไป
หมำยเหตุ :- เหตุผลในกำรประกำศใช้พระรำชบัญญัติฉบับน้ คือ โดยท่เม่อศำลปกครองได้เปิดท�ำกำร
ี
ี
ื
ี
ื
ี
่
ั
แล้วท�ำให้มกำรแยกสัญญำทำงปกครองออกจำกสัญญำทำงแพ่งนบว่ำมผลควำมส�ำคญอย่ำงย่ง ท้งในเรอง
ิ
ั
ั
ของศำลท่มีเขตอ�ำนำจเหนือคดี กฎหมำยสำรบัญญัติและกฎหมำยวิธีสบัญญัติท่จะน�ำมำใช้ในคดีน้น สัญญำ
ี
ั
ี
ี
ี
ทำงปกครองจึงเป็นหลักเกณฑ์ใหม่ท่แม้แต่นักกฎหมำยยังถกเถียงเพื่อค้นหำควำมหมำยแนวทำงท่เหมำะสม
หรือควรจะเป็น ในแต่ละปีหน่วยงำนของรัฐได้ท�ำสัญญำกับเอกชนหรือกับหน่วยงำนของรัฐด้วยกันใน
กิจกรรมที่หลำกหลำยตั้งแต่กิจกรรมขนำดเล็กถึงโครงกำรขนำดใหญ่ เช่น สัญญำจัดซื้อวัสดุอุปกรณ์ต่ำง ๆ
สัญญำจ้ำงก่อสร้ำงอำคำร ถนนหรือสิ่งปลูกสร้ำงอื่น ๆ สัญญำสัมปทำน ฯลฯ หำกนับรวมมูลค่ำตำมสัญญำ
ี
ี
ื
ี
เหล่ำน้จะเก่ยวข้องกับเงินงบประมำณแผ่นดินจ�ำนวนมำก แต่เน่องจำกกำรฟ้องคดีพิพำทเก่ยวกับสัญญำ
ทำงปกครองตำมมำตรำ 9 วรรคหน่ง (๔) แห่งพระรำชบัญญัติจัดต้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง
ั
ึ
้
้
่
่
่
ี
้
้
ี
่
้
พ.ศ. ๒๕๔๒ ใหยื่นฟองคดีภำยในหนึ่งป นับแตวันที่รูหรือควรรูถึงเหตุแหงกำรฟองคดี แตไมเกินสิบปนับแต ่
ี
ึ
วันท่มีเหตุแห่งกำรฟ้องคดี ซ่งเดิมสัญญำดังกล่ำวมีอำยุควำมถึงสิบปีตำมประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์
ี
ี
ื
่
เม่อไดมีกำรตีควำมสัญญำโดยศำลปกครองหรือคณะกรรมกำรวินจฉยช้ขำดอ�ำนำจหนำทระหวำงศำลว่ำเป็น
ั
ิ
้
่
้
สัญญำประเภทใด หำกตีควำมเป็นสัญญำทำงปกครองจะท�ำให้ก�ำหนดระยะเวลำในกำรฟ้องคดีลดเหลือ
เพียงหน่งปี เป็นเหตุให้ระยะเวลำฟ้องคดีส้นลงโดยผลของกฎหมำยตำมมำตรำ ๕๑ แห่งพระรำชบัญญัติ
ึ
ั
้
ึ
ั
จัดต้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ สมควรแก้ไขระยะเวลำฟ้องคดีดังกล่ำวให้ยำวขน
๑๑๔ รำชกิจจำนุเบกษำ เล่ม ๑๒๕/ตอนที่ ๑๒ ก/หน้ำ ๑0/๑๖ มกรำคม ๒๕๕๑
๑๑๕ รำชกิจจำนุเบกษำ เล่ม ๑๒๕/ตอนที่ ๓9 ก/หน้ำ ๑/๒๗ กุมภำพันธ์ ๒๕๕๑
