Page 112 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 112

104





                                                                                         ั
                                                       ั
                                                          ี
                                                          ้
                                                                   ี
           หมำยเหตุ:- เหตุผลในกำรประกำศใช้พระรำชบญญติฉบบน คือ โดยท่รัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจกรไทย
                                                ั
                                                    ั
                                      ึ
                                           ื
                         ั
           ได้บัญญัติให้จัดต้งศำลปกครองข้น เพ่อให้มีอ�ำนำจพิพำกษำคดีท่มีข้อพิพำททำงกฎหมำยปกครอง
                                                                  ี
                                                  ี
           ระหว่ำงเอกชนกับหน่วยงำนของรัฐหรือเจ้ำหน้ำท่ของรัฐ หรือระหว่ำงหน่วยงำนของรัฐหรือเจ้ำหน้ำท่ของ
                                                                                           ี
                                                        ี
                                                                                ี
                     ี
           รัฐด้วยกัน เก่ยวกับกำรกระท�ำหรือกำรละเว้นกำรกระท�ำท่หน่วยงำนของรัฐหรือเจ้ำหน้ำท่ของรัฐต้องปฏิบัต ิ
                            ื
                                                                                         ี
                                                                ี
           ตำมกฎหมำย หรือเน่องจำกกำรกระท�ำหรือกำรละเว้นกำรกระท�ำท่หน่วยงำนของรัฐหรือเจ้ำหน้ำท่ของรัฐ
                                                                  ี
                                                   ึ
                                      ี
                                                                                            ื
           ต้องรับผิดชอบในกำรปฏิบัติหน้ำท่ตำมกฎหมำย ซ่งตำมอ�ำนำจหน้ำท่ของศำลปกครองดังกล่ำวเป็นเร่อง
           ท่เก่ยวข้องกับกำรออกกฎหมำยมหำชน และโดยท่ระบบกำรพิจำรณำและพิพำกษำคดีจ�ำเป็นต้องม    ี
                                                     ี
              ี
            ี
                                          ั
           กระบวนกำรเป็นพิเศษต่ำงจำกคดีปกติท่ว ๆ ไป เพรำะผลแห่งค�ำพิพำกษำอำจกระทบถึงกำรบริหำรรำชกำร
           แผ่นดิน หรือต้องจ่ำยเงินภำษีอำกรของส่วนรวมเป็นค่ำชดเชยหรือค่ำเสียหำยแก่เอกชน ในขณะเดียวกัน
           เอกชนจะอยู่ในฐำนะเสียเปรียบที่ไม่อำจทรำบข้อมูลจำกหน่วยงำนของรัฐได้ ในกำรพิจำรณำจึงจ�ำเป็นต้อง
           ใช้ระบบไต่สวนเพื่อหำข้อเท็จจริงที่แท้จริง และต้องมีตุลำกำรที่มีควำมเชี่ยวชำญเป็นกำรเฉพำะซึ่งสำมำรถ
                                                                 ึ
           ตรวจสอบได้จำกฝ่ำยบริหำร ฝ่ำยนิติบัญญัติ และประชำชนท่วไปซ่งจะถูกกระทบในทำงใดทำงหน่งจำก
                                                            ั
                                                                                          ึ
                                                                          ี
           ค�ำพิพำกษำของศำลปกครอง รวมท้งต้องมีหน่วยงำนธุรกำรของศำลปกครองท่เป็นอิสระ ฉะน้น เพ่อให้
                                                                                       ั
                                                                                           ื
                                        ั
           เป็นไปตำมเจตนำรมณ์ของรัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจักรไทย จึงจ�ำเป็นต้องตรำพระรำชบัญญัตินี้
           พระรำชบัญญัติจัดตั้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๔๕ ๑๑๑
                มำตรำ ๒ พระรำชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจำกวันประกำศในรำชกิจจำนุเบกษำเป็นต้นไป
                มำตรำ ๔ ให้ยกเลิกบัญชีอัตรำเงินเดือนตุลำกำรศำลปกครองและบัญชีอัตรำเงินประจ�ำต�ำแหน่ง
                                                ั
           ตุลำกำรศำลปกครองท้ำยพระรำชบัญญัติจัดต้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
           และให้ใช้บัญชีอัตรำเงินเดือนและเงินประจ�ำต�ำแหน่งตุลำกำรศำลปกครองท้ำยพระรำชบัญญัตินี้แทน
                                                                   ี
                                                                                   ั
           หมำยเหตุ :- เหตุผลในกำรประกำศใช้พระรำชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยท่พระรำชบัญญัติจัดต้งศำลปกครอง
           และวิธีพิจำรณำคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ได้ก�ำหนดให้ตุลำกำรศำลปกครองได้รับเงินเดือนและเงินประจ�ำ
           ต�ำแหน่งส�ำหรับต�ำแหน่งต่ำง ๆ โดยเทียบเคียงกับอัตรำเงินเดือนและเงินประจ�ำต�ำแหน่งข้ำรำชกำรตุลำกำร
                                                        ี
           ศำลยุติธรรมในระดับเดียวกัน และเน่องด้วยได้มีกำรเปล่ยนแปลงอัตรำเงินเดือนและเงินประจ�ำต�ำแหน่ง
                                         ื
           ของข้ำรำชกำรตุลำกำรศำลยุติธรรม พ.ศ. ๒๕๔๓ สมควรปรับปรุงอัตรำเงินเดือนและเงินประจ�ำต�ำแหน่ง
           ของตุลำกำรศำลปกครองให้เท่ำเทียมกัน จึงจ�ำเป็นต้องตรำพระรำชบัญญัตินี้
           พระรำชบัญญัติจัดตั้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๔๘ ๑๑๒
                มำตรำ ๒ พระรำชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจำกวันประกำศในรำชกิจจำนุเบกษำเป็นต้นไป




                ๑๑๑  รำชกิจจำนุเบกษำ เล่ม ๑๑9/ตอนที่ ๒9 ก/หน้ำ ๑/๓๑ มีนำคม ๒๕๔๕
                ๑๑๒  รำชกิจจำนุเบกษำ เล่ม ๑๒๒/ตอนที่ ๑๔ ก/หน้ำ ๒๖/๘ กุมภำพันธ์ ๒๕๔๘
   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117