Page 142 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 142

134





           ในคดีที่มีอัตรำโทษจ�ำคุกอย่ำงสูงเกินห้ำปีแต่ไม่ถึงสิบปี ท�ำให้จ�ำเลยอยู่ในฐำนะเสียเปรียบในกำรด�ำเนินคดี
                                                            ั
                                                                                ี
                       ิ
                                                   ื
           สมควรแก้ไขเพ่มเติมพระรำชบัญญัติดังกล่ำว เพ่อให้ศำลต้งทนำยให้จ�ำเลยในคดีท่มีอัตรำโทษจ�ำคุก
           อย่ำงสูงเกินห้ำปีแต่ไม่ถึงสิบปี ถ้ำจ�ำเลยแถลงต่อศำลก่อนเร่มพิจำรณำว่ำจ�ำเลยยำกจนและต้องกำรทนำย
                                                          ิ
           จึงจ�ำเป็นต้องตรำพระรำชบัญญัติน ้ ี
           พระรำชบัญญัติยกเลิกประกำศของคณะปฏิวัติ ค�ำส่งของคณะปฏิรูปกำรปกครองแผ่นดิน และกฎหมำย
                                                    ั
                                                          ิ
                     ่
              ่
                     ี
                               ื
                                                                                         ่
                                                                                      ึ
                                                                                             ั
                                                                                         ี
                                                                                      ่
                                                                ี
                                                                ่
                                                                                     ี
                                                                            ิ
              ี
           ทเกยวข้องทให้ศำลพลเรอนเป็นศำลทหำรในเวลำไม่ปกต และทให้ศำลทหำรพจำรณำคดซงเกยวกบ
            ี
            ่
           ควำมผิดอันเป็นคอมมิวนิสต์ พ.ศ. ๒๕๓9
                มำตรำ ๒ พระรำชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจำกวันประกำศในรำชกิจจำนุเบกษำเป็นต้นไป
                มำตรำ ๓ ให้ยกเลิก
                (๑๗) มำตรำ ๔ แห่งพระรำชบัญญัติธรรมนูญศำลทหำร (ฉบับที่ ๖) พ.ศ. ๒๕๒๖
                มำตรำ ๖ ให้นำยกรัฐมนตรี รัฐมนตรีว่ำกำรกระทรวงกลำโหม และรัฐมนตรีว่ำกำรกระทรวงยุติธรรม
           รักษำกำรตำมพระรำชบัญญัตินี้
                                                           ี
                                                                 ื
           หมำยเหตุ :- เหตุผลในกำรประกำศใช้พระรำชบัญญัติฉบับน้ คือ เน่องจำกกำรให้ศำลพลเรือน ท�ำหน้ำท  ่ ี
           เป็นศำลทหำรในเวลำไม่ปกติ และกำรให้ศำลทหำรพิจำรณำคดีซ่งเก่ยวกับควำมผิด อันเป็นคอมมิวนิสต์
                                                               ึ
                                                                  ี
                                         ั
           ตำมประกำศของคณะปฏิวัติและค�ำส่งของคณะปฏิรูปกำรปกครองแผ่นดิน เป็นวิธีปฏิบัติในระหว่ำงท ี ่
                                                                        ี
                                       ื
           ประเทศตกอยู่ในภำวะฉุกเฉินอันเน่องจำกมีกำรปฏิวัติหรือรัฐประหำร บัดน้ สมควรยกเลิกประกำศของ
                        ั
                                                                               ิ
                                                                        ึ
           คณะปฏิวัติ ค�ำส่งของคณะปฏิรูปกำรปกครองแผ่นดินและพระรำชบัญญัติซ่งแก้ไขเพ่มเติมประกำศหรือ
           ค�ำสั่งดังกล่ำว รวม ๑๗ ฉบับ ที่ให้ศำลพลเรือน ท�ำหน้ำที่เป็นศำลทหำรในเวลำไม่ปกติ และที่ให้ศำลทหำร
           พิจำรณำคดีซึ่งเกี่ยวกับควำมผิด อันเป็นคอมมิวนิสต์ จึงจ�ำเป็นต้องตรำพระรำชบัญญัตินี้
           พระรำชบัญญัติธรรมนูญศำลทหำร (ฉบับที่ ๘) พ.ศ. ๒๕๕๘ ๓๕
           หมำยเหตุ :- เหตุผลในกำรประกำศใช้พระรำชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยที่พระรำชบัญญัติธรรมนูญศำลทหำร
           พ.ศ. ๒๔9๘ ได้ใช้บังคับมำเป็นเวลำนำน บทบัญญัติหลำยมำตรำไม่เหมำะสมกับกำลสมัยเน่องจำกโครงสร้ำง
                                                                                 ื
           และกิจกำรทำงทหำรได้เปล่ยนแปลงไปจำกเดิม และบทบัญญัติบำงมำตรำไม่สอดคล้องกับประมวลกฎหมำย
                                ี
           วิธีพิจำรณำควำมอำญำ ดังน้น สมควรแก้ไขเพ่มเติมพระรำชบัญญัติดังกล่ำวเพ่อให้กำรใช้บังคับเหมำะสม
                                                ิ
                                  ั
                                                                         ื
                                                                ี
           กับสภำพกำรณ์ปัจจุบันและเป็นไปอย่ำงมีประสิทธิภำพ นอกจำกน้ สมควรก�ำหนดให้ต�ำแหน่ง ตุลำกำร
           พระธรรมนูญและอัยกำรทหำรได้รับเงินเพ่มส�ำหรับต�ำแหน่งเพ่อให้สำมำรถด�ำรงตนอยู่ในควำมยุติธรรม
                                             ิ
                                                             ื
           ได้อย่ำงสมเกียรติ จึงจ�ำเป็นต้องตรำพระรำชบัญญัตินี้


                ๓๕  รำชกิจจำนุเบกษำ เล่ม ๑๓๒/ตอนที่ ๔0ก/หน้ำ ๑/๑๔ พฤษภำคม ๒๕๕๘
   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147