Page 64 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 64
56
ั
(๒) ข้ำรำชกำรฝ่ำยศำลปกครอง คือ ข้ำรำชกำรในส�ำนักงำนศำลปกครองซ่งได้รับกำรแต่งต้ง
ึ
ตำมมำตรำ ๗๘ หรือมำตรำ ๗๘/๑ หรือได้รับกำรบรรจุและแต่งตั้งตำมมำตรำ ๘๗
๑๓
มำตรำ 1๒ ในศำลปกครองสูงสุด ให้มีต�ำแหน่งตุลำกำรศำลปกครอง ดังต่อไปนี้
(๑) ประธำนศำลปกครองสูงสุด
(๒) รองประธำนศำลปกครองสูงสุด
(๓) ตุลำกำรหัวหน้ำคณะศำลปกครองสูงสุด
(๔) ตุลำกำรศำลปกครองสูงสุด
(๕) ตุลำกำรศำลปกครองสูงสุดที่เรียกชื่ออย่ำงอื่นตำมที่ ก.ศป. ประกำศก�ำหนด
ทั้งนี้ ตำมจ�ำนวนที่ ก.ศป.ก�ำหนด
กำรก�ำหนดต�ำแหน่งตำมวรรคหน่ง (๕) ให้ ก.ศป. ก�ำหนดว่ำจะให้เทียบเท่ำกับต�ำแหน่งใดตำม
ึ
วรรคหนึ่ง (๒) (๓) หรือ (๔) ไว้ในประกำศดังกล่ำวด้วย และเมื่อได้ประกำศในรำชกิจจำนุเบกษำแล้ว ให้ใช้
บังคับได้
มำตรำ 1๓ ผู้ท่จะได้รับแต่งต้งเป็นตุลำกำรในศำลปกครองสูงสุดต้องมีคุณสมบัติ ดังต่อไปน ี ้
ี
ั
(๑) มีสัญชำติไทย
(๒) มีอำยุไม่ต�่ำกว่ำสี่สิบห้ำปี
(๓) เป็นผู้ทรงคุณวุฒิในสำขำนิติศำสตร์ รัฐศำสตร์ รัฐประศำสนศำสตร์ เศรษฐศำสตร์ สังคมศำสตร์
หรือในกำรบริหำรรำชกำรแผ่นดิน ทั้งนี้ ตำมหลักเกณฑ์ที่ ก.ศป.ก�ำหนด และ
(๔) มีคุณสมบัติอื่นอย่ำงหนึ่งอย่ำงใด ดังต่อไปนี้
(ก) เป็นหรือเคยเป็นกรรมกำรร่ำงกฎหมำย กรรมกำรวินิจฉัยร้องทุกข์หรือกรรมกำรกฤษฎีกำ
�
ั
(ข) รับรำชกำรหรือเคยรับรำชกำรในต�ำแหน่งไม่ต่ำกว่ำตุลำกำรหัวหน้ำคณะศำลปกครองช้นต้น
�
(ค) รับรำชกำรหรือเคยรับรำชกำรในต�ำแหน่งไม่ต่ำกว่ำผู้พิพำกษำศำลฎีกำหรือเทียบเท่ำหรือ
ตุลำกำรพระธรรมนูญศำลทหำรสูงสุด
(ง) รับรำชกำรหรือเคยรับรำชกำรในต�ำแหน่งไม่ต�่ำกว่ำอัยกำรพิเศษประจ�ำเขตหรือเทียบเท่ำ
(จ) รับรำชกำรหรือเคยรับรำชกำรในต�ำแหน่ง ไม่ต�่ำกว่ำอธิบดีหรือเทียบเท่ำ หรือต�ำแหน่งอื่นใน
หน่วยงำนของรัฐที่เทียบเท่ำตำมที่ ก.ศป.ประกำศก�ำหนด
(ฉ) เป็นหรือเคยเป็นผู้สอนวิชำในสำขำนิติศำสตร์ รัฐศำสตร์ รัฐประศำสนศำสตร์ เศรษฐศำสตร์
สงคมศำสตร์ หรอวชำทเกยวกบกำรบรหำรรำชกำรแผ่นดนในสถำบนอดมศกษำ และดำรงต�ำแหน่ง
ั
ิ
ุ
ั
ิ
�
ี
ิ
่
ั
ี
ึ
่
ื
หรือเคยด�ำรงต�ำแหน่งศำสตรำจำรย์ หรือศำสตรำจำรย์พิเศษ
ี
ี
ิ
่
ื
(ช) เป็นหรอเคยเป็นผ้ประกอบวชำชพทนำยควำมไม่น้อยกว่ำยสบปี และมประสบกำรณ์ใน
ู
ี
ิ
คดีปกครองตำมหลักเกณฑ์ที่ ก.ศป. ประกำศก�ำหนด
มำตรำ 1๔ ตุลำกำรในศำลปกครองสูงสุดต้องไม่มีลักษณะต้องห้ำมในขณะด�ำรงต�ำแหน่ง ดังต่อไปน ี ้
๑๓ มำตรำ ๑๒ แก้ไขเพ่มเติมโดยพระรำชบัญญัติจัดต้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง (ฉบับท่ ๖) พ.ศ. ๒๕๕๔
ิ
ั
ี
