Page 6 - PUSAT SAYI 02
P. 6
PUSAT SAYFA 6
Osmanlıda toplumsal yapı devletçe regüle edilmiş ve sonuç fonksiyonca iki
kısma ayrılmıştır. Bu kısımlar askeriler ve reayadır. Askeri kısım bir nevi
devlet hizmetlileridir. Hizmetleri karşılığında hazineden nakit para alır
veya halktan alınacak bazı vergileri toplar. Reaya ise kendi içinde yine
sınıflandırılabilir. Bu sınıflar ticaret ve zanaat ile uğraşan kentliler ve
tarımla uğraşan köylülerdir.
Köylüler ürettikleri artı değeri tekrar üretimde kullanıp üretim
kalifiye etme imkânına sahip değillerdi çünkü ürettikleri artı değeri vergi
olarak ödüyorlardı. Ekonomik açıdan birincil öneme sahiplerdi çünkü
tarımla uğraşıyorlardı. Ekonomik açıdan ikincil öneme sahip olan ve
doğrudan üretim yapan diğer bir sınıf da esnaflardı, esnaf zanaatkarı
kapsayacak şekilde kullanılmıştır,. Esnafalar sayıca az ve kalifiyelerdi en
önemlisi etkili bir iş bölümüne göre örgütlülerdi Loncalar: Ahiliğe oldukça
benzeyen bu yapılar zanaat ve ticarette önemli bir etkiye sahipti.
Loncalar Osmanlıda zanaat ve ticaret alanında ekonomide en önemli
unsurlardan biriydi. Osmanlıda tarım dışı ekonominin iyi çalışması
loncalara bağlıydı ve devlet de bu loncaları vergilendirerek gelir elde
ediyordu. Osmanlı yönetici sınıfına göre loncalar yararlı ama aynı
zamanda tehlikeliydi.
