Page 159 - ผลงานวิชาการโครงการมหกรรมคุณภาพ โรงพยาบาลตรัง 2562
P. 159

สิ่งสุดท้ายที่ปรารถนา


               มนุษย์ทุกคนย่อมปรารถนาจะเผชิญหน้ากับความตายอย่างสงบโดยปราศจาก

        ความเจ็บปวด ทุรนทุราย  ในประสบการณ์ของพยาบาล ที่ท าหน้าที่ดูแลผู้ป่วยระยะ

        สุดท้ายในแนวทางการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ( Palliative care) เป็นงานที่

        ได้ช่วยบรรเทาความทุกข์ทรมาน และท าให้ผู้ป่วยสุขสบายก่อนถึงวาระสุดท้ายของ

        ชีวิต ตลอดระยะเวลาที่ดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายเห็นผู้ป่วยที่รอความตายอย่างมี
        คุณค่า ได้รับโอกาสในการประคองกายและจิต   และได้ใช้เวลาที่เหลืออย่างมี

        คุณค่าโดยการเคารพสิทธิของผู้ป่วยและญาติ ดูแลผู้ป่วยด้วย                  จิต

        วิญญาณของการเป็นผู้ให้เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเรื่องราวที่ประทับใจ และเป็นแรง
        บันดาลใจในการท างานที่จะมุ่งมั่นสร้างเครือข่ายให้ผู้ป่วยระยะสุดท้าย ได้เข้าถึง

        การดูแลแบบประคับประคองและจากเราไปอย่างสงบ                   ได้รับการ

        ประสานจากแพทย์ที่ดูแลผู้ป่วยแบบประคองว่าเป็นผู้ป่วยหญิงวัยเพียง25ปีป่วยด้วย

        โรคมะเร็งปากมดลูกระยะสุดท้าย ที่ปรารถนาที่จะเลือกขอดูแลแบบประคับประคอง
        ปรารถนาที่จะไม่ใส่ท่อ  ไม่ปั๊ม และไม่ใช้ยากระตุ้นหัวใจ และปรารถนาที่จะเสียชีวิต

        ทีบ้าน

               สิ่งเหล่านั้นเป็นการวางแผนดูแลรักษาล่วงหน้า ที่ผู้ป่วยปรารถนา ได้ติดตาม
        ไปเยี่ยมผู้ป่วยที่ตึก ผู้ป่วยจะนอนเป็นส่วนใหญ่ได้พูดคุยและรายงานแพทย์ที่ดูแล

        ผู้ป่วยแบบประคับประคองทราบและได้มีการปรับยา และวางแผนส่งต่อเพื่อเยี่ยม

        บ้าน และบอกผู้ป่วยว่าทีมจะดูแลเคียงข้าง กัน โดยให้เบอร์แพทย์และเบอร์พยาบาล
        ที่รับผิดชอบเยี่ยมบ้านเมื่อผู้ป่วยกลับไปอยู่บ้านได้2อาทิตย์ ญาติมาพบแพทย์ตาม

        นัดให้ประวัติว่าผู้ป่วยเริ่มกลืนล าบากทานน้ าได้เล็กน้อย มีเสมหะในล าคอ แพทย์มี

        แผนการรักษาให้เยี่ยมบ้านเพื่อให้ยาทางผิวหนังและได้รายงานแพทย์เพื่อปรับ
        ระดับยา เพื่อให้ผู้ป่วยสุขสบายมากขึ้นความปวดเมื่อลดลงผู้ป่วยหลับได้ แล้ววัน

        หนึ่งซึ่งเป็นวันหยุดญาติโทรมาบอกว่าแขนที่รอบบริเวณที่แทงเข็มให้ยาใต้ผิวหนัง

        บวม ญาติแทงเข็มให้ใหม่แล้วแต่ผู้ป่วยยังร้องปวดอยู่เลยค่ะ และมีเสียงสอดแทรก
        เข้ามาทางโทรศัพท์ ว่าพี่บุ๋ยหนูไม่ไหวแล้วปวดที่ท้องทรมานเหลือเกิน ที่แทงเข็มให้

        ใหม่ก็แสบ ข้าพเจ้ารู้สึกสงสาร และเข้าใจถึงความทุกข์ทรมาน เดี๋ยวพี่ไปหานะค่ะ พี่

        ก็ไปแทงเข็มให้น้องใหม่ และสอนการหายใจ สมาธิบ าบัด น้องก็ท าตาม บอกน้องว่า

        ถ้าเรายิ่งร้องครวญครางความเจ็บปวดยิ่งทวีคูณ
               นั้นตั้งสติอยู่กับลมหายใจโดยสูดลมหายใจเข้าทางจมูกยาวยาวแล้วกลั้นไว้นับ

        หนึ่งถึงสามแล้วเปล่าลมหายใจออกทางปากยาวยาว ลองฝึกท าดูนะค่ะ ช่วยลด

        อาการปวดได้ด้วย และต่อไปให้เอาจิตอยู่กับลมหาย เขาเรียกอานาปานสติ มีสติอยู่
        กับลมหายใจเข้า และหายใจออกปลดเปลื้องความคิดทั้งหลาย อยู่กับกายของตัวเอง

        น้องก็เห็นความจริงว่าไม่มีอะไรเป็นของเรา เรามาอาศัยโลกนี้เพียงชั่วคราว แล้วเรา

        ทุกคนก็เดินไปจุดตรงนี้เหมือนกัน พี่ช่วยได้แต่กายดูแลให้ยาไม่ให้ปวดแต่จิตใจ
   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164